به تاریخ هشتم دسمبر سال ۲۰۲۰ بستهیی پستی با وزن ۶.۶ کیلوگرام با هزینۀ ۱۷ هزار و ۳۵۰ افغانی به افغان‌پُست سپرده شد تا به شهر ملبورن استرالیا روان شود. مسئولان افغان‌پُست وعده سپردند که تا تاریخ ۲۶ دسمبر، یعنی هژده روز بعد بستۀ مذکور به شهر ملبورن خواهد رسید.
اما این بسته تا هفته‌ها و ماه‌ها نه تنها که به ملبورن نرسید؛ بل‌که هنوز در کابل بود.
دوران‌علی حکیمی که در شهر ملبورن استرالیا زنده‌گی می‌کند می‌گوید، این بستۀ پُستی شامل دو دست لباس با دیزاین هزاره‌گی بود که در آن سکه‌های قدیمی زیادی به کار رفته بود. او می‌گوید که این لباس‌ها را از کابل فرمایش داده بود تا در مراسمی که پیش‌رو داشتند، به خانمش هدیه دهد.
آقای حکیمی می‌گوید، ماه‌ها دنبال بستۀ پُستی بوده و مسئولان افغان‌پُست در پاسخ به هر تماس او می‌گفتند که بسته به دبی رسیده است، اما بررسی‌های آنلاین کُد بستۀ پُستی را در کابل نشان می‌داد.
به گفتۀ آقای حکیمی، او پس از ماه‌ها تعقیب بستۀ پُستی خسته می‌شود و دیگر دنبالش نمی‌گردد. یک سال پس از آن وقتی ویب‌سایتی را که موقعیت بسته‌های ارسالی را نشان می‌دهد بررسی می‌کند، متوجه می‌شود که بسته به شهر سیدنی استرالیا رسیده است.
دو روز پس از آن، یعنی در اواخر ماه فبروری سال ۲۰۲۱ بسته به خانۀ آقای حکیمی می‌رسد، اما وقتی بسته را باز می‌کنند، همه متعجب می‌شوند، لباس‌ها است ولی ناقص.
آقای حکیمی می‌گوید که تمام سکه‌هایی که در لباس‌ها به کار رفته بود از آن جدا شده بود. به گفتۀ آقای حکیمی، سکه‌هایی که در لباس استفاده شده بود همه قدیمی و از لحاظ مادی و معنوی ارزشمند بوده است.
این تنها یک مورد از خیانت افغان‌پُست به اموالی‌ست که از این طریق فرستاده می‌شود.
صدیقه گلزار، یکی از دانشجویان افغانستانی در هند است که به دلیل بی‌توجهی افغان‌پُست نزدیک بود نتیجۀ دو سال خواندن کارشناسی ارشدش هدر برود.
صدیقه می‌گوید، سمستر آخر به خاطر کرونا از هند به کابل برگشته و امتحاناتش را آنلاین سپری کرده است. مسئولان دانشگاه به او تذکر دادند که اسنادش را به دانشگاه بفرستد تا نتیجۀ امتحانش اعلان شود.
صدیقه تمام اسناد و مدارکش را از طریق افغان‌پُست به هند می‌فرستد، اما پس از چهار ماه اسناد به هند نمی‌رسد و گم می‌شود.
خانم گلزار می‌گوید، در زمان قرنطین مجبور شده با دو فرزندش شعبه به شعبه دنبال اسناد و مدارکش بگردد، اما نه تنها این‌که مشکلش حل نشده؛ بل‌که بارها از سوی مسئولان افغان‌پُست تهدید شده است.
سرانجام خانم گلزار مجبور می‌شود اسکن مدارکش را به هند می‌فرستد و از سفارت افغانستان در هند خواسته که با وی همکاری کند تا نتیجه‌اش را از دانشگاه بگیرد.
خالق امیری، یکی از باشنده‌گان کابل می‌گوید که افغان‌پُست نه تنها این‌که بسته را درست نمی‌رساند؛ بل‌که رشوه هم می‌خواهد.
آقای امیری می‌گوید، سال گذشته یک بسته را در بدل یازده افغانی از افغان‌پُست دریافت کرده، اما ام‌سال بستۀ دیگری را در بدل ۱۲۰ افغانی به او داده است.
به گفتۀ آقای امیری، زمانی که بستهیی از جایی ارسال می‌شود، هزینۀ ارسال نیز پرداخت می‌شود و لازم نیست برای بار دوم، بابت تحویل بسته پول گرفته شود.
امیری می‌گوید، در گذشته زمانی که بسته می‌رسید افغان‌پُست خبر می‌داد، اما اکنون تا زمانی که شخصاً تعقیب نشود، کارمندان افغان‌پُست خبر نمی‌دهند.
زینب بخشی، شهروند دیگری می‌گوید که دو بار شناس‌نامه و سندهای مهمی که از طریق افغان‌پُست ارسال کرده، گم شده است.
او می‌گوید که هفت شناس‌نامه و چند سند تحصیلی و جایداد را به اروپا فرستادند، اما یک‌بار یک شناس‌نامه و یک سند تحصیلی و بار دیگر نیز برخی از سندهای مهم مثل گذرنامه گم شده است.
زینب می‌گوید که مسئولان افغان‌پُست هیچ وقت به مشکل آن‌ها رسیده‌گی نکرده‌اند و همواره شکایات‌شان را نادیده گرفته‌اند.
به گفتۀ زینب، افغان‌پُست همیشه در انجام وظیفه‌اش غفلت می‌کند و هیچ نهاد پاسخ‌گو هم در این زمینه وجود ندارد تا شکایت‌های مردم را درج کند.
نرگس رشیدی، یکی از شهروندان افغانستانی مقیم هالند می‌گوید، چند سال پیش یک موبایل آیفون را از هالند به افغانستان فرستاده است، اما هرگز به دست کسی که باید می‌رسید، نرسید.
خانم رشیدی می‌گوید که بارها به افغان‌پُست تماس گرفته و کارمندان این اداره از رسیدن بستۀ ارسالی منکر شده‌اند.
ذکیه عسکرزاده، یکی از باشنده‌گان کابل می‌گوید که دو بار از کابل به تهران نامه فرستاده، اما هر دو بار نامه به دست گیرنده نرسیده است.
خانم عسکرزاده می‌گوید، با وجود این‌که در هر دو بار آدرس جایی که نامه باید فرستاده می‌شد را دقیق درج کرده بود، اما نامه به دست گیرندۀ آن نرسید و کارمندان افغان‌پُست هم جواب قانع کننده‌یی نداشتند.
تمام کسانی که در این گزارش با آن‌ها گفت‌وگو شده، به این باورند که فساد و بی‌توجهی مسئولان و نبود آدرس‌های دقیق و مشخص در افغانستان از عوامل اصلی خیانت به بسته‌های پُستی است.
مسئولان افغان‌پُست در این باره حاضر به گفت‌وگو نشده‌اند.
این در حالی‌ست که به تازه‌گی شرکت افغان‌پُست، پورتال آنلاین خدمات عامۀ خود را افتتاح کرد. مسئولان افغان‌پُست هفتۀ گذشته در یک نشست خبری گفتند که طبق این برنامه، خدمات عامه ساده می‌شود و این شرکت روی طرح برنامۀ «سمارت پُست» نیز آغاز کرده است که با تطبیق این برنامه، به هر خانه و هر اداره یک کُد پُستی مشخص تعیین خواهد شد و از طریق آن دشواری‌های آدرس‌یابی در افغانستان تا اندازه‌یی زیادی حل خواهد شد و افغانستان به خدمات پُستی عصری دست‌رسی پیدا خواهد کرد.
