مسئولان شماری از کارخانه‌های تولید قالین، می‌گویند با این که در بیش از دو سال گذشته شماری از زنان به قالین‌بافی رو آورده اند و میزان تولید این جنس افزایش یافته؛ اما به دلیل نبود بازار و فراهم‌نبودن زمینه برای صادرات آن، کار آنان با رکود روبه‌رو شده است.
قاسم الیاسی، مالک یکی از کارخانه‌های تولید قالین، می‌گوید که ۵۰۰ کارمندش ماهانه ۴۰۰ مترمربع قالین تولید می‌کنند؛ اما به دلیل نبود تقاضا در بازار و فراهم‌نبودن زمینه‌ی صادرات، فروش اندک دارد. «بافندگان ما زیاد است؛ چون زنان زیاد با ما کار می‌کنند و تولید ما بیشتر می‌شود؛ اما در داخل بازار فروش نیست؛ چون تقاضا وجود ندارد؛ مشکلات زیاد است؛ ما کارخانه‌های شست‌وشوی قالین نداریم؛ در پاکستان قالین ما شست‌وشو و به دیگر کشورها صادر می‌شود.»
الیاسی، می‌افزاید که وضع تحریم‌های بانکی در برابر صادرات قالین و صادرشدن غیرقانونی آن به پاکستان از دیگر چالش‌ها در برابر کار آنان است.
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
محمد‌نعیم، مالک یکی دیگر از کارخانه‌های تولید قالین در شهر کابل نیز، می‌گوید که به دلیل نبود بازار فروش و وضع محدودیت‌های بانکی، ناچار اند قالین تولید‌شده‌ی شان را با بهای اندک به کشورهای همسایه بفرستند. او می‌افزاید: «خیلی بازار فروش خراب است و قالین ما به شکل غیر‌رسمی به پاکستان فرستاده می‌شود؛ از آن جا به بازارهای جهانی می‌رود؛ این کار هزینه و مدت زمان زیادی را می‌گیرد؛ نزدیک به سه ماه زمان می‌گیرد؛ قالین با نرخ بلند به بهای اندک به فروش می‌رسد.»
به گفته‌ی این کارخانه‌دار، ده‌ها زن در ۱۵۰ کارگاه قالین‌بافی در کارخانه‌اش سرگرم کار اند؛ اما به دلیل رونق‌نداشتن بازار فروش قالین، درآمد اندکی از این راه به دست می‌آورند.
همین گونه، نوریه که به کمک ۱۳ زن دیگر به تازگی کارگاه قالین‌بافی ایجاد کرده است، می‌گوید که نبود زمینه برای صادرات قالین کار در این صنعت را برایش دشوار کرده است. «قالین‌های چوب‌رنگ، قزاق، بلژیکی و ابریشمی تولید می‌کنیم؛ ماهانه یک قالین ۱۰متره را تکمیل می‌کنیم. در این بخش وسایل کافی نداریم؛ در بخش صادرات هم فرصت به ما فراهم نشده است.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در سوی دیگر، آخوندزاده عبدالسلام جواد، سخنگوی وزارت صنعت و تجارت، می‌گوید که این وزارت تلاش دارد مشکلات صنعت‌کاران را حل کند. او می‌افزاید: «در صادرات قالین ما هیچ نوع مشکل نداریم از راه دهلیزهای هوایی و دهلیزهای زمینی به تمام کشورهای منطقه و همسایه صادرات جریان دارد؛ در بخش انتقال پول هم تا حدی زیاد مشکل حل شده است.»
صنعت قالین‌بافی از دیرزمانی به این سو، در افغانستان بازار گرمی داشته است و هم‌اکنون نیز، به دلیل افزایش میزان ناداری، وضع محدودیت‌ها در بخش آموزش و کار بر زنان، شمار زیادی از آنان به تولید و بافندگی قالین رو آورده اند.
اداره‌ی توسعه‌ای بین‌المللی امریکا (USAID)، پیش از این اعلام کرده بود که سالانه دو میلیون و ۱۰۰ هزار مترمربع قالین در افغانستان تولید می‌شود.
