پس از ممنوعیت شکار از سوی ریاست حفاظت محیط زیست لغمان، شماری از شکارچیان در این ولایت به سلاموطندار می‌گویند که پس از ممنوعیت شکار، کاروبار روزانه‌ی شان با مشکل روبه‌رو شده است.
آنان می‌‌افزایند که سال‌ها از طریق شکار مرغابی و ماهی، نیازهای خانواده‌های خود را تأمین می‌کردند. به گفته‌‌ی آنان، ریاست حفاظت محیط زیست لغمان، مکان‌ها و جال‌های شکار را تخریب کرده است و به کسی اجازه‌ی شکار را نمی‌دهد.
محمدطاهر، یکی از شکارچیان در لغمان، می‌گوید: «ما در زمستان برای شکار حوض می‌سازیم و مرغابی شکار می‌کنیم. از دریای الینگار نیز ماهی شکار می‌کنیم؛ اما اکنون اجازه نداریم. با این کار وضعیت اقتصادی ما بدتر شده است؛ زیرا کار دیگری نیست.»
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
امین، یکی دیگر از شکارچیان در لغمان، نیز می‌گوید که سال‌هاست توسط دام پرنده شکار می‌کرد و آن‌ها را در شهر می‌فروخت؛ اما اکنون ریاست حفاظت محیط زیست لغمان شکار را ممنوع کرده است.
او می‌افزاید: «ما دو برادر از ۱۲ سال به این سو شکار می‌کردیم، در منطقه‌ی باباصاحب دام پهن و پرنده شکار می‌کردیم و بعد آن‌ها را در بازار می‌فروختیم؛ اما اکنون شکار ممنوع شده است. دو بار تورهای ما را پاره کردند. حالا دیگر راهی نداریم و مجبوریم برای کار به ایران برویم.»
مسئولان ریاست حفاظت محیط زیست لغمان، نیز ممنوعیت شکار در این ولایت را تأیید می‌کنند. محمدفهیم صدیقی، مدیر میراث‌های طبیعی این ریاست، می‌گوید که این اقدام در راستای تطبیق قوانین و مقررات محیط‌زیستی انجام شده است.
سلاموطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
او می‌افزاید: «ما شکارگاه‌ها و ابزار شکارچیان مانند دام‌ها و جال‌ها را در حاشیه‌ی دریاهای الیشنگ و الینگار تخریب کرده‌ایم. در زمینه‌ی شکار پرندگان نیز اقداماتی انجام داده‌ایم و ۶۰۰۰ گونه‌ی مختلف پرندگان را از شکارچیان گرفته و به طبیعت بازگردانده‌ایم.»
لغمان از جمله ولایت‌هایی است که در آن گونه‌های مختلف پرندگان کم‌یاب وجود دارد که بیشتر توسط شکارچیان شکار و سپس با بهای بسیار اندک در بازارها فروخته می‌شود.
