شماری از باغ‌داران در پکتیا، با شکایت از نبود سردخانه‌های معیاری برای نگه‌داری محصولات شان، می‌گویند که نبود سردخانه‌ها سبب شده که آنان محصولات باغ‌های شان را با بهای ارزان بفروشند.
جواد که هشت جریب زمین خود را به باغ‌های میوه اختصاص داده است، می‌گوید که به دلیل نبود سردخانه سالانه محصولات باغش را با بهای ارزان می‌فروشد.
او می‌افزاید: «سیب در فصل رسیدن آن بیشتر خراب می شود؛ ما با ضرر سنگینی روبه‌رو می‌شویم. در گذشته سردخانه‌ها برای برخی از باغ‌داران ایجاد شده بود؛ اما آن چه لازم بود انجام نشده است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
احمد‌نبی، دیگر باغ‌دار که پنج جریب زمین را به باغ میوه اختصاص داده است، می‌گوید که سالانه از فروش محصولات باغش ۲۵۰ هزار افغانی درآمد به دست می‌آورد؛ اما به دلیل نبود سردخانه این مقدار کاهش یافته است.
او می‌افزاید: «زمانی که فصل برداشت میوه می‌رسد، قیمت‌ها به شدت کاهش می‌یابد. میوه‌هایی که از بیرون وارد می‌شود به قیمت بلند به فروش می‌رسد؛ اما وقتی زمان حاصل ما فرا برسد، بازار فروش نیست.»
اقبال‌ولی، بازرگان میوه نیز، می‌گوید: «من انگور، زردآلو و سیب را به پاکستان صادر می‌کنم؛ ما با باغ‌داران صحبت می‌کنیم و میوه‌ها را از آن‌ها می‌خریم. در پکتیا سردخانه وجود ندارد؛ وقتی خریداری کردیم به پاکستان صادر می‌کنیم.»
در سوی دیگر، مسئولان در ریاست زراعت، آبیاری و مالداری پکتیا، می‌گویند که در گذشته در همکاری با شماری از مؤسسه‌ها، ۵۹ سردخانه را ایجاد کرده اند و تلاش‌ها برای ایجاد سردخانه‌های بیشتر ادامه دارد.
عزیزالله کریمی، مدیر عمومی ترویج ریاست زراعت، آبیاری و مالداری پکتیا، می‌گوید: «سردخانه‌ها برای نگه‌داری میوه‌ها تجهیزات مخصوص به خود را دارند. در سردخانه‌ها تنظیم‌کننده‌ی هوا نصب شده است. وقتی محصول آن جا ذخیره می‌شود باید درجه‌ی حرارت تنظیم شود، امکانات تنظیم نور را داشته باشد. از طرف اداره‌ی ما به باغ‌داران سبد، کارتن و وسایل دیگر توزیع شده که توسط آن محصولات خود را به سردخانه‌ها انتقال دهند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
سنگرمل جلالی، کارشناس باغ‌داری در پکتیا، می‌گوید که ایجاد سردخانه‌ها می‌تواند مشکلات باغ‌داران را کاهش و درآمد آن‌ها را افزایش دهد.
او می‌افزاید: «محیط پکتیا آب‌وهوای مناسب برای میوه‌ها دارد؛ پس باید برای ایجاد سردخانه‌ها تلاش شود؛ زیرا ساخت سردخانه در پکتیا بسیار ضروری است. مرکزهای پروسس میوه باید در این جا ایجاد شود.»
نبود سردخانه‌های معیاری در افغانستان سبب شده که کشاورزی و بازرگانان، میوه‌ها و دیگر محصولات کشاورزی را با بهای اندک به بیرون صادر کنند.
