دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، روز گذشته –دوشنبه، ۲۵ ثور- در برگهی تویترش نوشته که تغییرات آبوهوایی، بر منابع آبی افغانستان اثرهای منفی گذاشته و دسترسی مردم به آب آشامیدنی را دشوار کرده است.
به گفتهی یوناما، در سال گذشتهی میلادی شمار خانوادههایی که در افغانستان با کمبود آب روبهرو بودند به ۶۰ درصد میرسید.
در بخشی از تویت یوناما، آمده است: «۶۰ درصد خانوادهها در سال ۲۰۲۲ با کمبود آب روبهرو شده است و برای مهار آب، حدود ۴۷۹ میلیون دالر در ۲۰۲۳ نیاز است.»
در همین حال، غلامحسین، باشندهی کارته آریانای شهر کابل که برای تهیهی آب آشامیدنی در یک صف طولانی ایستاده است، میگوید که در این منطقه، چاههای آب خشکیده و مردم ناگزیرند برای تهیهی آب، ساعتها در صف منتظر بمانند. به گفتهی او، در این منطقه تا عمق ۱۰۰متری زمین، آب وجود ندارد به همین دلیل، چاه آب آنها که ۸۰ متر عمق داشت، خکشیده است.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
نادر، باشندهی منطقهی شهرآرای کابل نیز، میگوید که بیش از دو هفته میشود که از طریق شبکههای آبرسانی دولتی، در این منطقه آب نیامده و او، ناچار شده که آب مورد نیاز خانوادهاش را از طریق شرکتهای خصوصی آبرسانی فراهم کند.
باشندگان آن بخشهای پایتخت که با کمبود آبآشامیدنی روبهرو اند، از مسئولان حکومت میخواهند نا زمینهی دسترسی مردم به آب را فراهم کنند.
مسئولان وزارت انرژی و آب، میگویند که به دلیل تغییرات آبوهوایی، آبهای زیرزمینی در افغانستان کاهش یافته و به شمول کابل، باشندگان بیشتر ولایتها با کمبود آب به ویژه آب آشامیدنی روبهرو اند.
عمار مموزی، رییس شرکت آبرسانی این وزارت، میگوید که پس از رویکارآمدن امارت اسلامی، هیچ پروژهی بزرگ آبرسانی از سوی نهادهای بینالمللی در افغانستان راهاندازی نشده است.
سلاموطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
با این حال، شماری از کارشناسان محیطزیستی، استفادهی بیرویه از آبهای زیرزمینی را از عاملهای اصلی کاهش آب در پایتخت عنوان میکنند. عبدالهادی اچکزی، کارشناس محیط زیست، میگوید که آب باید مدیریت شود و برای جبران کمبود آب آشامیدنی، باید در سراسر کشور آبریزهای خُرد و بزرگ ایجاد شود.
وزارت انرژی و آب، پیش از این گفته بود که برای دسترسی باشندگان کابل به آب آشامیدنی، پروژهی انتقال آب از بند شاهوعروس، رودخانهی پنجشیر و بند قرغه را روی دست دارد.