نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۱۴ زن نشان می‌دهد که ۱۳ تن از این زنان در جریان بارداری با عفونت‌های کلیه و مثانه روبه‌رو شده اند. در این گزارش با پنج پزشک نسایی_ولادی نیز گفتوگو شده است که آنان می‌گویند روزانه ۵ تا ۱۰ بیمار مبتلا به عفونت‌های کلیه و مثانه نزد آنان مراجعه می‌کنند.
سمیه و ۱۲ دختر دیگر که امسال صنف ششم را تکمیل کرده اند و در این گزارش با آنان گفتوگو شده است، بیش‌تر از هر زمان دیگری غرق در نگرانی و ناامیدی اند. سمیه که در میان هم‌صنفانش مقام نخست را به دست آورده؛ اما این مقام به جای شادی و نشاط، فقط بار سنگینی از نگرانی به او به هم‌راه داشته است.
این دانش‌جویان، از نگرانی عمیق خود در باره‌ی آینده‌ای نامعلوم و افزایش افسردگی ناشی از احتمال اجرایی‌شدن این تصمیم، سخن می‌گویند. بسیاری از این دختران که پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، به انستیتیوت‌ها رو آورده بودند، می‌گویند که در صورت بسته‌شدن انستیتیوت‌های طبی، دیگر هیچ راهی برای ادامه‌ی تحصیل نخواهند داشت.
شماری از زنان در غزنی، با نگرانی از افزایش بیماری «دیسک کمر» میان زنان در این ولایت، می‌گویند که دردهای ناشی از این بیماری به زنان رنج‌دهنده و درمان آن نیز زمان‌‌گیر است. مکی، بانوی ۳۰ساله، می‌گوید که داروهای پزشکان تنها در دوره‌ی مصرف کارایی دارد و با قطع دارو، دوباره درد شدید کمر را احساس میکند.
هیچ چالشی نمی‌تواند مانع اراده‌ی راسخ جوانان برای دست‌یابی به موفقیت شود. مشکلات اجتماعی و حقوقی ممکن است برای هر جوان در افغانستان دردسرساز باشد؛ اما جوانان دارای معلولیت علاوه بر این چالش‌ها، بار ناتوانی‌های جسمانی را نیز حمل می‌کنند تا به سوی هدف‌های شان پیش بروند. در این گزارش، سلام‌وطندار به بررسی موفقیت‌ها و تلاش‌های سه جوان دارای معلولیت پرداخته است که با وجود روبه‌روشدن با مشکلات بیش‌تر از دیگران توانسته اند در مسیر خود دست‌آوردهای مهمی را رقم بزنند.
هم‌زمان با افزایش مبتلایان به بیماری‌های زردی سیاه و زرد در غزنی، شماری از بیماران زن در این ولایت می‌گویند با این که پیش از این تشخیص دقیق بیماری زردی سیاه در غزنی فراهم نبود؛ اما نشانه‌های این بیماری، آنان را وا داشته است که به پزشکان مراجعه کنند و چاره‌ای برای درمان بیماری شان بسنجند.
این خانواده‌ها، می‌گویند که برای جبران بازماندن دختران شان از آموزش، آنان را به مدرسه‌های دینی، مرکزهای آموزشی آنلاین، صنف‌های خانگی و حتا به بیرون از کشور، فرستاده اند. در این گزارش با ۲۳ خانواده و ۱۹ دختر بازمانده از آموزش، گفتوگو شده است که تمامی خانواده‌ها و دختران راه‌های بدیل آموزشی را انتخاب کرده اند.
کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR)، اعلام کرده که نظر به بررسی‌های این نهاد، خشونت‌های خانوادگی در همه کشورهای درگیر بحران‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و مهاجرتی از جمله افغانستان، در سال روان میلادی ۵۰ درصد افزایش یافته است.
۲۵ نومبر، «روز جهانی منع خشونت در برابر زنان»، امسال با شعار «هیچ بهانه‌ای پذیرفتنی نیست»، در حالی در سراسر جهان گرامی‌داشت می‌شود که دختران و زنان بسیاری در جهان و افغانستان از دهه‌ها به این سو با خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
بررسی سلام‌وطندار از گفتوگو با ۴۰ کارگر زن در کابل، نشان می‌دهد که کار زیاد و طاقت‌فرسا، مزد کم و نداشتن مصونیت کاری، از عمده‌ترین چالش‌های کاری آن‌ها است. این زنان، قرارداد رسمی ندارند و به گونه‌ی روزمزد در کارگاه‌ها، شرکت‌ها و کارخانه‌ها در کابل کار می‌کنند و تمامی شان از مزدی که دریافت می‌کنند، رضایت ندارند.
شماری از پزشکان، در گفتوگو با سلام‌وطندار می‌گویند که جوانی‌دانه به دلیل‌های گوناگونی چون استرس و اضطراب، تغییرهای فصلی، قاعدگی، تغییرهای هورمونی و نداشتن رژیم غذایی مناسب، میان دختران به وجود می‌آید. آنان، می‌افزایند که جوانی‌دانه بیش‌تر میان دخترانی که در محدوده‌ی سنی ۹ تا ۲۵ سال قرار دارند، دیده می‌شود.
نمایش‌گاه صنایع دستی ویژه‌ی زنان تجارت‌پیشه زیر نام «هری بازار» روز چهارشنبه، ۳۰ عقرب، در هرات گشایش یافت. در این نمایش‌گاه، بیش از ۵۰ زن تجارت‌پیشه صنایع دستی، اثرهای هنری، مینیاتوری، لوازم تزیینی و گونه‌های مواد غذایی را برای پنج روز به نمایش گذاشته اند.
شماری از دختران و زنان، می‌گویند که پس از تحولات سیاسی پسین و با وضع شماری از محدودیت‌ها از سوی حکومت سرپرست بر زنان، جایگاه آنان در خانواده و اجتماع تضعیف شده است. در این گزارش با ۲۵ دختر و زن بازمانده از آموزش و کار گفتوگو شده است و همه‌ی آنان از تضعیف جایگاه شان در خانواده و اجتماع روایت می‌کنند.
بر اساس یافته‌های این گزارش، همه‌ی زنان اشتراک‌کننده علاقه‌مندی به سهم‌گیری در اقتصاد خانواده‌های شان دارند. ۱۰ زن که استقلال مالی دارند و شاغل اند، به تناسب زنانی که استقلال مالی ندارند و بی‌کار اند، نقش کلیدی در تصمیم‌گیری خانواده‌های خود، سهم‌گیری در اقتصاد خانواده‌های خود و مدیریت خانواده‌های شان دارند.
مسئولان برنامه‌ی توسعه‌‌ای سازمان ملل متحد (UNDP) در افغانستان، می‌گویند که در سه سال گذشته ۷۵ هزار زن که کسب‌وکار کوچک داشتند، از سوی این نهاد پشتیبانی شده است.
شماری از گفت‌وگوشوندگان در این گزارش، می‌گویند که به دلیل سخت‌گیری‌ها بر رفت‌وآمد زنان بدون محرم، با دشواری روبه‌رو اند. مرسل، باشنده‌ی کاپیسا و لیلا، باشنده‌ی کندز، در گفتوگو با سلام‌وطندار می‌گویند که برای رفتن به درمان‌گاه، بازار یا حتا برای رسیدگی به نیازهای نخستین زندگی، با مشکلات جدی روبه‌رو شده اند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
