از میان این زنان، ۱۶ تن بیش‌تر مخاطب رسانه‌های شنیداری اند، ۱۷ تن بیش‌تر شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های نوشتاری را دنبال می‌کنند و هفت تن دیگر بیش‌تر مخاطب رسانه‌های دیداری اند. از این میان، ۲۹ تن از عمل‌کرد رسانه‌ها در باره‌ی زنان ناراض اند؛ در حالی که ۱۱ تن دیگر رضایت دارند.
«پدرم می‌خواست به بچه‌‌اش زن بگیرد و مرا در شش‌سالگی به بدل داد. خوش داشتم درس بخوانم، مدرسه بروم؛ اما به خاطر مشکلات اقتصادی مرا بدل کردند تا به برادرم زن بگیرند. من در عروسی برادرم خُرد بودم، خبر نداشتم که روز عروسی من هم است، رقص و بازی می‌کردم.»
سنگ کلیه، از شایع‌ترین گونه‌های بیماری‌های کلیوی است که نزد زنان رو به افزایش است. پزشکان متخصص اورولوژی در کابل، می‌گویند که تغییرهای هورمونی، رژیم غذایی نامناسب، مصرف ناکافی مایعات و ناخوشی‌های روانی، سبب می‌شود تا زنان بیش‌تر به این بیماری مبتلا شوند.
یافته‌های سلام‌وطندار از گفتوگو با هشت پزشک متخصص نسایی-ولادی و ۳۰ زنی که دوره‌ی بارداری را سپری کرده اند، نشان می‌دهد که برنامه‌های وزارت صحت عامه‌ی حکومت سرپرست و نهادهای بهداشتی در افغانستان نتوانسته است به طور کامل به چالش‌های زنان باردار پاسخ دهد.
هم‌زمان با اضافه‌وزن ناخواسته به عنوان یک چالش گسترده‌ی بهداشتی، شماری از زنان در غزنی می‌گویند که از افزایش بی‌رویه‌ی وزن رنج می‌برند و برای کاهش آن تلاش‌هایی را نیز انجام می‌دهند؛ اما نتیجه نمی‌دهد. نازیه و سمیرا، می‌گویند با این که برای کاهش وزن تلاش‌هایی را انجام می‌دهند؛ اما نتیجه نمی‌دهد.
این دخترخانم، با چشمانی شاد و پرنور از روزهایی حکایت میکند که کارش را تازه آغاز کرده بود. از نخستین طرح‌ها و لباس‌هایی که در هنگام دوخت آن‌ها نوک انگشتانش را بریده بود. فرح دیبا، می‌گوید که پشتیبانی‌های همه‌جانبه‌ی مادر و دوستانش سبب شد در برابر چالش‌های زندگی‌اش ایستادگی کند. او می‌افزاید: «خودم دیزاین می‌کردم و مادرم آماده می‌کرد. اولین حمایت‌ها از دوستان نزدیکم بود و در کنار این که خانواده کنارم بود؛ دوستانم بسیار تشویقم کردند و اولین فرمایش‌ها را از سوی آنان دریافت کردم.»
شماری از زنان در شهر مزارشریف، مرکز بلخ، می‌گویند که برای فرار از بی‌کار و فشارهای ناشی از آن، به تجارت‌های کوچک در خانه رو
شماری از زنان شاغل در بخش کاشت زعفران در هرات، می‌گویند که کاشت این نبات تأثیر خوبی بر زندگی آنان داشته است.
به گفته‌ی این زنان، اعتیاد اعضای خانواده نه تنها زندگی شان را در فقر و تاریکی مطلق فرو برده؛ بل موجب اعتیاد دیگر اعضای خانواده نیز شده است. سلما، دختری ۲۱ساله، می‌گوید که اعتیاد پدرش به مواد مخدر (چرس)، او را مجبور کرده است سرپرستی چهار خواهر و برادر خردترش را برعهده بگیرد.
زنی در شهر مزارشریف، مرکز بلخ، به کمک شوهرش یک کارگاه تولید گند افغانی ایجاد و به دیگر زنان زمینه‌ی یادگیری این حرفه را فراهم کرده است.
نتیجه‌ی گفت‌وگوی سلام‌وطندار با ۱۴ زن نشان می‌دهد که ۱۳ تن از این زنان در جریان بارداری با عفونت‌های کلیه و مثانه روبه‌رو شده اند. در این گزارش با پنج پزشک نسایی_ولادی نیز گفتوگو شده است که آنان می‌گویند روزانه ۵ تا ۱۰ بیمار مبتلا به عفونت‌های کلیه و مثانه نزد آنان مراجعه می‌کنند.
سمیه و ۱۲ دختر دیگر که امسال صنف ششم را تکمیل کرده اند و در این گزارش با آنان گفتوگو شده است، بیش‌تر از هر زمان دیگری غرق در نگرانی و ناامیدی اند. سمیه که در میان هم‌صنفانش مقام نخست را به دست آورده؛ اما این مقام به جای شادی و نشاط، فقط بار سنگینی از نگرانی به او به هم‌راه داشته است.
این دانش‌جویان، از نگرانی عمیق خود در باره‌ی آینده‌ای نامعلوم و افزایش افسردگی ناشی از احتمال اجرایی‌شدن این تصمیم، سخن می‌گویند. بسیاری از این دختران که پس از بسته‌شدن دانش‌گاه‌ها، به انستیتیوت‌ها رو آورده بودند، می‌گویند که در صورت بسته‌شدن انستیتیوت‌های طبی، دیگر هیچ راهی برای ادامه‌ی تحصیل نخواهند داشت.
شماری از زنان در غزنی، با نگرانی از افزایش بیماری «دیسک کمر» میان زنان در این ولایت، می‌گویند که دردهای ناشی از این بیماری به زنان رنج‌دهنده و درمان آن نیز زمان‌‌گیر است. مکی، بانوی ۳۰ساله، می‌گوید که داروهای پزشکان تنها در دوره‌ی مصرف کارایی دارد و با قطع دارو، دوباره درد شدید کمر را احساس میکند.
هیچ چالشی نمی‌تواند مانع اراده‌ی راسخ جوانان برای دست‌یابی به موفقیت شود. مشکلات اجتماعی و حقوقی ممکن است برای هر جوان در افغانستان دردسرساز باشد؛ اما جوانان دارای معلولیت علاوه بر این چالش‌ها، بار ناتوانی‌های جسمانی را نیز حمل می‌کنند تا به سوی هدف‌های شان پیش بروند. در این گزارش، سلام‌وطندار به بررسی موفقیت‌ها و تلاش‌های سه جوان دارای معلولیت پرداخته است که با وجود روبه‌روشدن با مشکلات بیش‌تر از دیگران توانسته اند در مسیر خود دست‌آوردهای مهمی را رقم بزنند.
هم‌زمان با افزایش مبتلایان به بیماری‌های زردی سیاه و زرد در غزنی، شماری از بیماران زن در این ولایت می‌گویند با این که پیش از این تشخیص دقیق بیماری زردی سیاه در غزنی فراهم نبود؛ اما نشانه‌های این بیماری، آنان را وا داشته است که به پزشکان مراجعه کنند و چاره‌ای برای درمان بیماری شان بسنجند.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
