نجاران در کابل: ۸۰ درصد کار ما از رونق افتاده است

شماری از نجاران در شهر کابل، با گلایه از کسادی بازار کار، می‌گویند که از نزدیک به دو سال به این سو، کار شان ۸۰ درصد کاهش یافته است.

غلام‌سرور که ۳۵ سال می‌شود در کابل سرگرم نجاری است، می‌گوید که او و دو شاگردش، روزانه برای گرفتن فرمایش از مشتریان، انتظاری می‌کشند؛ اما در ماه، حتا یک فرمایش هم دریافت نمی‌کنند. «در گذشته کارها را به نوبت می‌گذاشیتم؛ ولی اکنون از صبح تا شام در دکان بی‌کار هستیم. وضعیت کار خیلی فرق کرده و ما نگرانیم که این وضعیت تا چه وقت دوام می‌کند.»

سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید

زلگی نجار دیگری که ۴۵ سال می‌شود در شهرنو کابل دکان نجاری دارد، می‌گوید که پس از فروپاشی جمهوری، بازار کارش با رکود روبه‌رو شده است و او، توانایی فراهم‌کردن نیازهای خانواده‌اش را ندارد. زلگی که این شغل را از پدرش آموخته، می‌گوید که اکنون، توان انجام کار دیگری را ندارد. او می‌افزاید: «نجاری در حال سقوط است. کار‌وبار نیست و عاید نداریم. این وضعیت روی زندگی ما هم تأثیر دارد. خوراک و پوشاک زندگی ما هم با کم‌شدن درآمد ما تغییر کرده است. اگر می‌توانستم این شغل را رها می‌کردم.»

احمدفرید، نجار در چهارراه شهید شهر کابل، نیز می‌گوید که متوقف‌شدن کار ساخت‌و‌ساز و بلندبودن بهای مواد خام، سبب شده که کارش رونق گذشته‌اش را نداشته باشد. او می‌افزاید: «جنسی را که ما جور می‌کنیم، موادش گران است؛ در حالی که جنسی که از بیرون می‌آید، نسبت به جنس تولیدشده‌ی ما ارزان‌تر است. اگر واردات اجناس از بیرون منع و کارهای ساختمانی آغاز شود، کار ما هم رشد می‌کند.»

همین گونه، محمدنعیم، نجار در قلعه‌ی فتح‌الله شهر کابل، می‌گوید که به دلیل کاهش درآمدش، چند ماه می‌شود که کرایه‌ی دکانش را نپرداخته است. او می‌افزاید:«در حالی که کار ما مثل سابق نیست، مالیه‌ی زیاد به دولت می‌پردازیم. قیمت مواد هم بلند است. چوب قیمت شده؛ اما گذاره می‌کنیم. چاره چیست؟»

سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید

با این حال، آخوندزاده عبدالسلام جواد، سخن‌گوی وزارت صنعت و تجارت، با تأکید بر پشتیبانی از صنعت‌کاران در کشور، می‌گوید که برای رشد آن‌ها، کارهای لازم را انجام می‌دهند. او می‌گوید: «ما همیشه از صنعت‌کاران حمایت کرده‌ایم؛ هم در بخش نجاری و هم دیگر بخش‌ها. پیشنهادی که ما برای حمایت از تولیدات داخلی داشتیم، از سوی رهبری امارت اسلامی به نحوی پذیرفته شد تا از تولیدات داخلی در همه وزارت‌خانه‌ها استفاده شود.»

نجاری، از صنعت‌های دیرینه‌ی افغانستان است؛ اما واردشدن اجناس بیرونی و کاهش تقاضا از سوی شهروندان، سبب شده که این صنعت، رونق گذشته‌اش را از دست بدهد.