همه‌گیری ویروس کرونا برای بیشتر ما به معنای تنهایی از روی مجبوری بوده، اما برای برخی دیگر فرصتی برای جست‌وجوی آن تنهایی بوده است و چه جایی بهتر از قطب شمال برای این کار.
والنتینا میوزو، در واقع یک گام فراتر رفته است. او زمانی به دورترین نقطۀ شمال ناوری رفت که نه تنها جهان در میانۀ همه‌گیری قرار داشت؛ بل‌که دوران ۲۴ ساعتۀ شب‌های قطب نیز فرارسیده بود. او می‌گوید، «دسامبر و جنوری دو ماه تاریکی بود.»
همه‌گیری ویروس کرونا بر زنده‌گی میوزو که اهل منطقۀ ایمیلیا روماگنا در شمال ایتالیاست تأثیر منفی گذاشته بود. او که رهنمای طبیعت‌گردی و پیاده‌روی است، معمولاً ایتالیایی‌ها را در سفرهای خارجی همراهی می‌کند. او می‌گوید، «همه‌چیز روی توریسم متمرکز بود، زنده‌گی‌ام همیشه در جاده‌ها سپری می‌شد و ۶ ماه سال را بیرون از خانه بودم.» تا این‌که همه‌گیری شیوع یافت و چرخش زنده‌گی میوزو مانند خیلی‌های دیگر که در صنعت جهان‌گردی شاغل بودند با توقف مواجه شد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
او که دیگر قادر به ادامۀ کار به عنوان راهنما نبود، به کارهای تبلیغاتی به گونۀ آنلاین رو آورد؛ اما زمانی‌که ایتالیا وارد قرنطینۀ سفت و سخت شد و این وضعیت تا تابستان سال ۲۰۲۰ ادامه یافت، طاقتش تاق شد. در ماه سپتامبر سال گذشته زمانی‌که از طریق انستاگرام به او پیشنهاد شد که مهمان‌خانه‌یی را در قطب شمال اداره کند، او فوراً آن را پذیرفت.
میوزو می‌گوید، «آیا می‌ترسیدم؟ نه. بل‌که من این را فرصت بی‌نظری برای بازدید از مناطقی می‌دیدم که ممکن بود خودم هرگز آن را برای بازدید انتخاب نکنم. از آن‌جایی‌که دیگر نمی‌توانستم کارم را به عنوان راهنمای سفر انجام بدهم، این پیشنهاد فرصتی بود برای سفر و تجربۀ زنده‌گی از یک واقعیت دیگر.»
یک ماه بعد او به کونکسفجورد رسید، جایی که از خانه‌اش در نزدیک مودنای ایتالیا ۲۴۰۰ مایل فاصله داشت. تفاوت‌ها نمی‌توانست بیشتر از آن باشد. مودنا شهری با ۱۸۵ هزار تن جمعیت است که به غذا و کلیسای جامع قرن دوازده‌اش شهرت دارد. در سوی دیگر کونکسفجورد منطقه‌یی با تنها ۲۸ تن و فاقد معماری قرون وسطایی قرار دارد.
میوزو می‌گوید، نزدیک‌ترین سوپرمارکیت در فاصلۀ ۲۵ مایلی است، نزدیک‌ترین شفاخانه در فاصلۀ ۲۰۰ مایلی و میدان هوایی کوچک محلی نیز با محل زنده‌گی او ۲۵ مایل فاصله دارد.
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
او می‌گوید، سرعت باد در زمستان به ۷۵ مایل در ساعت می‌رسد و همه‌جا پوشیده از یخ می‌شود به همین دلیل گردش دشوار است. ساکنان این منطقه هر هفته یا هر دو هفته یکبار برای خرید بیرون می‌روند. «هیچ انتظاری نداشتم، من آن را هدف‌مندانه ایجاد نکرده بودم، آن‌گونه که در مورد کشفیات کنجکاو بودم. می‌دانستم که به یک‌جای خیلی خیلی انزوا خواهم رفت، آنان در این زمینه به من هشدار داده بودند. می‌دانستم که سخت است و می‌دانستم جایی در دشت‌های قطب شمال است، اما من هرگز در ناروی نبوده‌ام. کمی پس از آمدنم، شب‌های قطب نیز فرارسید. دو ماه کامل زنده‌گی در تاریکی، تجربۀ باور نکردنی بود.»
میوزو می‌گوید، منطقۀ کونکسفجورد از میانۀ ماه می تا میانۀ ماه آگست نور آفتاب ۲۴ ساعته است و حتی در نیمۀ شب آفتاب دیده می‌شود. آفتاب برای دو ماه هرگز غروب نمی‌کند و وقتی آفتاب وجود دارد بدن وجود شب را نمی‌پذیرد که این موضوع خوابیدن را سخت‌تر می‌کند و فارغ از اینها راه قشنگی برای زنده‌گی است.
او می‌گوید، آب و هوای خشن به او چیز خیلی مهمی آموخته است. میوزو می‌گوید، «وقتی به کشورهای با آب و هوای گرم می‌روید، انرژی‌تان را از بیرون از دیگران، از اقلیم و از جو می‌گیرید. شما در تعامل با دیگرانید و خورشید نیز برای تأمین انرژی‌تان وجود دارد. اما وقتی در جایی مانند قطب شمال قرار می‌گیرید، کاملاً منزوی می‌شوید و چیزی را که می‌آموزید این است که انرژی را در خودتان پیدا کنید و این یک کشف خارق‌العاده است به ویژه وقتی که برای دو ماه از خورشید خبری نیست.»
حالا چه‌گونه آدم‌ها مسیر زنده‌گی چنین مشقت‌باری را انتخاب کرده است؟
میوزو، ۲۸ ساکن نیرومند کونکسفجورد را «چند فرهنگی» می‌خواند که شامل افرادی از آلمان، لیتوانیا، ایتالیا و تایلند می‌شود که با هم زنده‌گی کرده و به زبان انگلسی با هم صحبت می‌کنند.
این‌بار نخست نیست که میوزو دورانی را در خارج از ایتالیا می‌گذراند، او ۱۸ سال پیش برای ۳ سال در لندن زنده‌گی کرد. در این اواخر تمرکز او بیشتر به کشورهای با اقلیم گرم بوده است، او سه سه ماه را در کشورهای هند، اندونیزیا و سینگال و یک‌سال را نیز در آسیای جنوبی گذراند. به همین دلیل تصمیم او برای رفتن به قطب شمال کمی تعجب‌آور بود.
با این حال، او می‌گوید که ممکن نیست قطب شمال را با دیگر جاها مقایسه کند؛ زیرا اینجا مانند هیچ جای دیگر نیست. در حقیقت شمال ناروی جهانی متفاوت از جنوب این کشور است.
او می‌گوید، «آب و هوا، نور، تاریکی همه در اینجا متفاوت است. اینجا واقعاً بیشه است، درخت در آن نمی‌روید و واقعاً یک سرزمین وحشی است. روباه سرخ و قطبی در اینجا وجود دارد و گوزن‌های شمالی در همه‌جا دیده می‌شود. نهنگ، دولفین، گاو ماهی و پرنده‌گان دریایی فراوان است.»
این منطقه عاری از کووید ۱۹ است و تاکنون هیچ مورد از این بیماری در اینجا دیده نشده است. در حالی که ناروی شدیدترین قرنطین را می‌گذراند، انزوای شدید در این دهکده به معنای جریان عادی زنده‌گی بود. او می‌گوید، «برای ۷ ماه از ماسک استفاده نکردم.»
سلام‌وطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
والنتینا میوزو می‌گوید، همه‌گیری ویروس کرونا تقریباً همه‌چیز از جمله سفر کردن را تغییر داده است. پاندمی بر تعاملات ما با دیگران تأثیر گذاشته است، رفتارهای مانند در آغوش‌گرفتن بخش از تعامل عادی انسان‌هاست، اما پاندمی سبب شده است ما کمتر هم‌دیگر را در آغوش بگیریم.
قرارداد رسمی میوزو در مهمان‌خانه دو ماه پیش پایان یافت؛ اما حضور چند ماهه‌اش در کونکسفجورد چنان تأثیری بر او گذاشته بود که خانه‌یی در آن‌جا کرایه کرد تا مدت بیشتری در قطب شمال بماند.
میوزو می‌گوید، «اقامت در اینجا حس قشنگی دارد»، اما حالا او آماده می‌شود تا قطب شمال را ترک کند، دست‌کم به گونۀ موقت.
منبع: سی‌ان‌ان
برگردان: علی احمدی
