دیابت بارداری به شرایطی گفته میشود که افزایش شکر برای نخستین بار در جریان دوران بارداری دیده میشود. دیابت باداری در نزدیک به چهار درصد از بارداریها نمایان میشود.
زرغونه محبت، پزشک متخصص نسایی_ولادی، میگوید که حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از زنان بادار مراجعهکننده به معاینهخانهاش، به دیابت بارداری مبتلا اند. او، پیامدهای ابتلا به دیابت بارداری را ازدستدادن نوزاد پیش از زایمان یا در جریان زایمان، «صدک»، چاقی، فشار بلند خون و چندگانگی بارداری، عنوان میکند.
این پزشک، میافزاید که دیابت بارداری احتمال بروز این بیماری در بارداریهای بعدی را نیز افزایش میدهد. «تشخیص دیابت دوران بارداری از طریق آزمایش خون (FBC) در حالت ناشتا توصیه میشود. همچنین، آزمایش HBVC سطح قند خون سه ماه گذشته را نشان میدهد و تست/آزمایش دیگر، گلوکوز چلنج (Glucose Challenge Test) است که در مادران باردار برای تشخیص بیماری به کار میرود. دیابت بارداری معمولاً پس از هفتههای ۲۴ تا ۲۸ حاملگی قابل تشخیص است و پس از تشخیص نیز قابل درمان میباشد.»
ساره یعقوبی، دیگر پزشک متخصص نسایی_ولادی، دیابت بارداری را نوعی بیماری ارثی عنوان میکند و میگوید که عاملهای ابتلای زنان باردار به این بیماری سن بالاتر از ۲۵، پیشینهی داشتن دیابت در اعضای خانواده، پیشینهی دیابت یا دیابت بارداری در بارداریهای قبلی، سندرم تخمدان پلیکیستیک (PCOS) و فشار خون بالا است.
او، در بارهی رژیم غذایی مناسب برای پیشگیری و کنترل دیابت بارداری میگوید: «رعایت رژیم غذایی شامل مصرف کاربوهایدریتهای پیچیده، پروتئین کافی، میوه و سبزی، کاهش قند و چربیهای ناسالم و انجام فعالیت فیزیکی مانند پیادهروی روزانه طبق توصیهی پزشکان نسایی، در کاهش خطر این بیماری مؤثر است.»
سبزینهی ۳۰ساله از کندز، مادر سه فرزند است که پس از زایمان دوم به دیابت بارداری مبتلا شده است. او، میگوید: «در حدود ماه سوم بارداری فهمیدم که شکر دارم. پیش از بارداری این بیماری را نداشتم؛ اما در دوران بارداری دچار فشار بلند خون و تنگی نفس شدم. میل به خوردن میوه و نان نداشتم و به دلیل فشار بالا، ۱۵ روز پیش از زایمان بستری شدم. پس از زایمان نیز حدود ده ماه زیر درمان بودم تا بهبود یافتم.»
ماهجبین ۴۰ساله، مادر چهار فرزند و آمنهی ۲۸ساله مادر دو فرزند، دو زن دیگر در کندز که تجربهی مبتلاشدن به دیابت بارداری را داشتند، میگویند که این بیماری نه تنها سلامت جسمی، بل زندگی روزمرهی شان را نیز متأثر کرده است.
ماهجبین، میگوید: «در ماه اول بارداری فهمیدم شکر دارم. تشنگی زیاد، خشکی گلو و زبان، فشار خون بلند، بیحالی و تارشدن دید از علایم من بود. نفستنگی داشتم و در رفتوآمد دچار مشکل میشدم. رژیم غذایی سختی داشتم و بسیاری از خوراکیهایی که میل داشتم، ممنوع بود. این بیماری بر کارهای خانه و زندگیام تأثیر زیادی گذاشت و همیشه نیاز به کمک داشتم.»
آمنه، نیز میگوید: «تشنگی، خستگی، دلبدی، لکه در بدن و تکرر ادرار، از علایم من بود. نمیتوانستم هر غذایی را که میل داشتم بخورم؛ چون ضرر داشت. وقتی سلامت آدم خوب نباشد، کار و زندگیاش هم متأثر میشود. از درمان خود راضیام و خوب شدم؛ اما نگرانم که در بارداریهای بعدی دوباره به دیابت مبتلا شوم.»
گفتنی است که دیابت بارداری پدیدهای نسبتاً رایج در میان زنان است که میتواند سلامت مادر و نوزاد را زیر تأثیر قرار دهد. تغذیهی سالم، ورزش منظم، استفاده از حبوبات و سبزیها و رعایت توصیههای پزشکی، از مهمترین اقدامات برای پیشگیری و کنترل دیابت بارداری به شمار میرود.
