جان‌محمد، مرد ۵۵سالهای که بیشتر سالهای عمرش را در پاکستان سپری کرده، اکنون به آغوش وطن بازگشته است؛ اما بی‌هیچ امکاناتی از زندگی. او که سالهای خوب زندگی‌اش را در پاکستان و در دیار غربت سپری کرده، اکنون نگران تربیت فرزندانش است و از امارت اسلامی می‌خواهد که در کنار کمک‌های نقدی با مهاجران بازگشته به کشور، زمینه‌ی تربیت و آموزش کودکان بازگشته به کشور را مهیا کند.
اخترمحمد، بازگشته‌ی دیگری است که از سوی حکومت پاکستان به اجبار اخراج شده و خاتمه، بانویی که برای دریافت کمک به ریاست مهاجران غزنی مراجعه کرده است، می‌گویند که هنوز کمکی از سوی حکومت و مؤسسه‌ها دریافت نکرده اند.
خاتمه می‌گوید: «دو ماه می‌شود از ایران آمده‌ایم؛ مهاجرکارت هم داریم؛ با مشکلات روبه‌رو هستیم. هنوز هیچ کسی ما را سروی نکرده، در خانه‌های کرایی هستیم؛ وسایل خانه‌ی خود را در ایران فروختیم؛ وسایل هم نداریم. خواست ما همین است که یکی با مهاجرین همکاری کند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مسئولان در ریاست امور مهاجرین و عودت‌کنندگان غزنی، به سلام‌وطندار می‌گویند که در جریان چهار ماه نخست امسال خورشیدی، بیش از ۱۰۰۰ جریان بازگشت‌کنندگان از ایران و پاکستان در این ولایت به ثبت رسیده است که بیش از ۶۰۰ مورد آن به گونه‌ی خانواد‌گی به کشور برگشته اند و به هر عضو خانواده‌ی پنج‌نفره، ۲۰۰۰ افغانی پول نقد توزیع شده است.
در میان بازگشت‌کنندگان، ولسوالی ناوه در جنوب غزنی و در مرز با پاکستان، بیش‌ترین شمار بازگشت‌کننده به این ولایت را دارد.
دُرمحمد کاکر، مدیر عمومی ادغام مجدد ریاست امور مهاجرین و عودت‌کنندگان غزنی، در این باره می‌گوید: «از شروع ۱۴۰۳ تا سی‌ام سرطان ۱۴۰۳ حدود ۱۰۷۶ قضیه ثبت شده که از این میان ۶۷۷ آن فامیل می‌باشد؛ بقیه ۳۹۹ آن انفرادی است. در ولسوالی ناوه در مجموع ۴۸۶ خانواده سروی شده اند؛ در ولسوالی اجرستان ۳۰۰ خانواده سروی شده اند. کمکی که نقدی از طرف امارت اسلامی به مهاجرین صورت می‌گیرد، در مستوفیت غزنی به هر عضو خانواده ۲۰۰۰ افغانی کمک صورت می‌گیرد.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
مدیر عمومی ادغام مجدد ریاست امور مهاجرین و عودت‌کنندگان غزنی، می‌افزاید که این اداره بودجه‌ا‌ی برای توزیع کمک به مهاجران ندارد؛ اما سروی و توزیع کمک‌های نقدی و غیرنقدی از سوی نهادهای هم‌کار برای خانواده‌های بازگشت‌کننده‌ی غزنی جریان دارد.
دُرمحمد کاکر، تأکید می‌کند: «ریاست امور مهاجرین اکنون چیزی ندارد؛ اما مؤسسه‌ی سی‌اچ‌ای از شروع سال ۱۴۰۳ الی اکنون به ۲۱ خانواده کمک‌های نقدی کرده است. مؤسسه‌ی دی‌آرسی نیز ۱۹ خانواده را کمک نقدی کرده است. هم‌چنان مؤسسه‌ی ویستا در ولسوالی ناوه، ۲۱۷ خانواده را الی اکنون سروی کرده و حدود ۱۵۰ خانواده در ولسوالی اجرستان هم سروی شده اند. در بقیه ولسوالی‌های غزنی به شمول مرکز، در آینده‌ی نزدیک ان‌شاءالله سروی خواهند شد و کمک نقدی نیز انجام می‌شود.»
در دو سال پسین، اخراج اجباری مهاجران افغان از سوی دولت‌های پاکستان و ایران، برای حکومت سرپرست و مردم به یک چالش جدی مبدل شده است؛ در حالی که به گونه‌ی میانگین در این روزها سه تا چهار هزار تن در یک روز از ایران و پاکستان به گونه‌ی داوطلبانه و اجباری به کشور برمی‌گردند.
