پنجشیر، در شمال کابل، ولایتی کوهستانی است که با داشتن طبیعت گوارا، سرسبز و آب فراوان، برای دامپروری مساعد است. بیشتر باشندگان پنجشیر سرگرم دامداری اند و از این طریق امرار معاش میکنند.
گلمحمد ۵۵ساله، مردی که حدود ۳۰۰ رأس مواشی دارد و از این رهگذر اعاشهی خانوادهی ۱۰نفرهی خود را سالهاست تأمین میکند، میگوید که از روند ثبت و تقسیم علفچرها از سوی حکومت خبری ندارد. این مرد به گسترش و حفاظت از علفچرها در پنجشیر تأکید میکند و میگوید که تثبیت علفچرها خوب است؛ اما باید دولت در توسعهی آن نیز توجه کند.
سلاموطندار را در شبکهی «ایکس» دنبال کنید
او میافزاید: «تخم بادام تلخک بکارند، یک چیز دیگر بکارند تا همین کوهها جنگل شود. هنگ بکارند، علفچر هم زیاد میشود، جنگل هم زیاد میشود. من هیچ خبر ندارم، اگر نه من در ولسوالی هم به تماس هستم، با ملکها هم در تماس هستم، یک دو سه صد دانه مال است. خواهش من از دولت این است که طرف کوه را مشخص بکند.»
از سویی هم، خانمرزا، دیگر دامدار در ولسوالی آبشار پنجشیر، نیز میگوید که از روند ثبت و تقسیم علفچرها از سوی حکومت خبری ندارد؛ اما از گذشتهها علفچر هر منطقه مشخص است و باشندگان آن میتوانند از آن بهرهمند شوند.
با این حال، کارشناسان، میگویند که روند ثبت و تقسیم علفچرها از سوی حکومت اقدامی نیک است؛ اما به گفتهی آنها، حکومت باید کاشت بدیل و رشد علفچرها را نیز در نظر داشته باشد.
ملتان زرهور، متخصص دامپروری، میگوید که حکومت باید برای علفچرها بدیل نیز در نظر داشته باشد تا در صورت خشکسالی و کمبود علف، دامپروری با چالش روبهرو نشود.
با این همه، فضلالله دیوبندی، رییس زراعت، آبیاری و مالداری پنجشیر، در گفتوگو با سلاموطندار میگوید که در این ولایت ۳۱۹ هزار و ۷۰۷ هکتار زمین علفچر وجود دارد که ۶۰۶ هکتار آن توسط انجمنهای علفچر ثبت شده است.
سلاموطندار را در تلگرام دنبال کنید
رییس زراعت، آبیاری و مالداری پنجشیر، میافزاید که توزیع و تقسیم علفچرها بر اساس منطقه و قوم صورت گرفته است.
گفتنی است که علفچرهای پنجشیر در جریان خشکسالیهای پسین و جنگها، آسیب دیده و نیاز است احیا شود.