از روز شنبه‌ی هفته‌ی روان -۱۴ عقرب-، نمایندگان شماری از کشورها در شهر شرم‌الشیخ مصر در ساختار بیست‌وهفتمین نشست جهانی تغییرهای آب‌وهوایی، گرد هم آمده اند تا پیرامون بحران تغییرهای آب‌وهوایی در جهان و مبارزه با پیامدهای آن، بحث و رأی‌زنی کنند.
با این حال، وضعیت ناروشن سیاسی افغانستان، باعث شده که نماینده‌ای از کشور در این نشست راه نیابد.
حافظ عزیزالرحمان، سرپرست اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست، می‌گوید: «در همکاری و هم‌آهنگی وزارت خارجه، ما کوشش کردیم در این نشست دعوت شویم و صدای ۴۰ میلیون افغان را برسانیم و طلب‌های برحق خود را ارائه کنیم؛ از ملل متحد و کشورهای دیگر اما، متاسفانه کسی به صدای ما گوش نکرد.»
بر اساس معلومات اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست، در سال‌های پسین، گزارش محیط‌زیستی کشور در کنوانسیون جهانی تغییرات آب‌وهوایی، ارائه نشده است.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
روح‌الله امین، رییس تغییر اقلیم اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست، می‌گوید: «اولین گزارش دوساله‌ی افغانستان را رسمآً به کنوانسیون در سال ۲۰۱۹ تسلیم کردیم. قرار بود دومین سند آن آماده شود که فعلا متوقف است.»
آگاهان، می‌گویند که ارائه‌نشدن گزارش سالانه‌ی افغانستان به کنوانسیون جهانی تغییرهای آب‌وهوایی، هم‌کاری‌نکردن جهان با افغانستان در بخش تغییرهای اقلیمی را در پی دارد.
کاظم همایون، کارشناس محیط‌زیستی، می‌گوید که سال‌های پیش، پیشنهاد یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون دالر کمک سالانه به افغانستان در اصول جهانی قبول شده بود؛ اما، ارائه‌ی این کمک‌ها، نیازمند وجود گروهی تکنیکی برای ارائه‌ی گزارش و نظارت بود.
او، می‌گوید: «بسیاری از کشورها، هفتمین گزارش حتا هشتمین گزارش خود را روان کرده، تا زمانی که ما گزارش‌ها را روان نکنیم، امکان این نیست که جهان کمک کند و در صورتی که جهان کمک نکند، افغانستان که کشوری خشک است، به طرف بیابانی‌شدن می‌رود.»
هم‌زمان با این، اکنون ۳۲ پروژه در بخش محیط زیست در کشور به حالت تعلیق در آمده است.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
بر اساس معلومات اداره‌ی ملی حفاظت از محیط زیست، این پروژه‌ها شامل ۱۴ پروژه از صندوق اقلیم سبز، ۱۵ پروژه از تأثیرهای جهانی محیط‌زیستی، دو پروژه از صندوق سازگاری و یک پروژه‌ی محیط‌زیستی از سازمان مهاجرت در افغانستان، است.
توقف این پروژه‌ها در شرایطی که افغانستان با آسیب‌های جدی تغیرهای اقلیمی روبه‌رو است، می‌تواند پیامد این تغیرها در افغانستان را ویران‌گرتر کند. سید عبدالباسط رحمانی، کارشناس محیط زیست و منابع آب، ضمن تأکید بر مستندسازی و روایت‌سازی تأثیرهای و خطرهای تغییرهای اقلیمی در افغانستان و فعال‌سازی نهادهای عمل‌گرا، می‌گوید: «امروز در دنیا روند مسئولیت‌پذیری و هم‌بستگی در این راستا ایجاد و باید در کشور ما هم نهادینه شود. با صرف نظر از تمام مسائل سیاسی و نژادی، به این موضوع برخورد شود.»
این درحالی است که دفتر هیئت معاونت سازمان ملل متحد در افغانستان (یوناما)، به تاز‌گی با نشر گزارشی، گفته که از افغانستان در رده‌ی ششم آسیب‌دیده‌ترین کشورها از تغیرهای اقیلمی قرار دارد.
