Day: تیر ۳۰, ۱۴۰۲

شمریزخان، باشنده‌ی دره‌ی غوربند که دو فرزند بیمارش را برای درمان به شفاخانه‌ی ملکی پروان آورده، می‌گوید که کودکانش همیشه بیمار اند؛ زیرا به گفته‌ی او، داکتران به جای تشخیص و درمان درست بیماری، به بیماران داروی مسکن تجویز می‌کنند. او، می‌گوید: «داکترها مریض را سرسری معاینه میکنه و به همه پراستامول میته. دوا وجود نداره، دوای دیگه نوشته میکنه به بیرون. دَ بیرون که ما میریم حساب میکنه یک هزار-دوازده صد دوا میشه. خانه از دوا پر شده و مریض هم جور نمیشه.»