حدود سه ماه پیش دور دوم گفت‌وگوهای مستقیم صلح میان نماینده‌گان دولت افغانستان و گروه طالبان در دوحه، پایتخت قطر از سر گرفته شد، اما در این مدت به‌جز چند نشست بی‌نتیجه، مردم گواه پیش‌رفت قابل ملاحظه‌یی نبوده‌اند.
آتش جنگ بیشتر از هر زمانی در جریان گفت‌وگوهای صلح که باید با پیش‌شرط آتش‌بس راه‌اندازی می‌شد، شعله‌ورتر شده است و ترورهای هدف‌مند و انفجار ماین‌های مغناطیسی همه‌روزه از مردم افغانستان قربانی می‌گیرد.
در ادامۀ این وضعیت، به تازه‌گی شماری از اعضای هیأت گفت‌وگوکنندۀ دولت افغانستان نیز به کشور بازگشته‌اند. این‌که سرنوشت گفت‌وگوهای صلح در دوحه و خون‌ریزی مردم افغانستان چه خواهد شد، آگاهان روابط بین‌الملل می‌گویند، تا روشن‌شدن پالیسی و موقف دولت جدید آمریکا در پیوند به صلح افغانستان، هیأت طالبان در نشست‌ها به دلیل این‌که فکر میکنند به سمت نامعلومی در حرکت‌اند، شرکت نخواهند کرد.
محب‌الله شریف، آگاه روابط بین‌الملل می‌گوید: «تا زمانی که آن‌ها پالیسی واضح ایالات متحدۀ آمریکا را نفهمند، نبینند و درک نکنند و در آن زمینه رهبری‌شان تصمیم اتخاذ نکند، این‌ها ممکن نتوانند در جلسات شرکت کنند؛ چون به این باور اند که به سمت نامعلومی در حرکت‌اند.»
اما حمید عزیز، دیگر آگاه روابط بین‌الملل می‌گوید که دولت جدید آمریکا در حال بررسی سیاست‌های خارجی و عمل‌کردشان در سطح جهان است و به همین دلیل شتاب‌زده عمل نخواهند کرد و از روند صلح پشتی‌بانی میکنند.
بی‌برنامه‌گی و حضورنداشتن نماینده‌گان با صلاحیت طالبان در قطر، سبب دل‌سردی هیأت گفت‌وگوکنندۀ دولت نیز شده است که به همین علت به تازه‌گی محمدامین احمدی، رسول طالب، متین بیک و حبیبه سرابی از اعضای هیأت گفت‌وگوکنندۀ صلح دولت به کابل بازگشته‌اند.
اما ناجیه انوری علت بازگشت این شمار از اعضای هیأت گفت‌وگوکنندۀ دولت افغانستان را امر عادی می‌خواند و می‌گوید که پس از رفع مشکلات‌شان، به دوحه برخواهند گشت.
با این حال، عبدالله عبدالله، رئیس شورای عالی مصالحۀ ملی هم روز گذشته در نشستی گفت که هم‌اکنون طالبان میز گفت‌وگو را ترک کرده‌اند و تنها حضور گروه تماس طالبان نمی‌تواند به روند صلح کمک کند. آقای عبدالله از کشورهای پشتی‌بان روند صلح خواست که طالبان را برای بازگشت به میز گفت‌وگو تشویق کنند.
