«ارگ، پارلمان و لویه جرگه محاصره شود»؛ آیا حکمتیار به موضع تهاجمی برگشته؟

موضع حکمتیار در خطبه ۴ میزان به شدت تهاجمی است. به گفته حکمتیار، حکومت تصمیم دارد که سال‌روز ترور داکتر نجیب‌الله احمدزی (۶ میزان ۱۳۷۵) رئیس‌جمهور پیشین افغانستان را تجلیل کند که به باور حکمتیار این کار «بی‌حرمتی به جهاد مقدس مردم افغانستان است».

آیا افغانستان به راستی به «نخبه» و «نخبه‌گرایی» نیاز دارد؟

زمانی از گروهی از جوانان که کانونی را به نام «جوانان نخبه» ساخته بودند، پرسیدم که برداشت شان از نخبه (Elite) چیست؟ گفتند ما جوانانی استیم که نسبت به دیگران شایستگی بیشتر داریم. گفتم، نخبه بودن مترادف به شایسته بودن نیست ولی خود را نسبت به دیگران شایسته دانستن ابتدای اعتقاد به نخبه‌گرایی (Elitism) است. یعنی وقتی تعدادی از جوانان خود را نسبت به دیگران بهتر و شایسته‌تر می‌دانند، این آغاز طرز دید نخبه‌گرایانه به سیاست و اجتماع است. مشوره دادم که یکبار دیگر فکر کنند که آیا این واقعاً همان چیزی است که آنها می‌خواهند.

چرا مردم از رهبران مستبد استقبال می‌کنند؟

چرا مردم بارها از به قدرت رسیدن رهبران اقتدارگرا و مستبد استقبال کرده‌اند؟ هزاران سال است که فیلسوفان و نظریه‌پردازان سیاسی کوشیده‌اند علت تن دادن مردم به رهبران مستبد و در نتیجه مشارکت خودخواسته در سرکوب خودشان را تبیین کنند. امروزه این مسئله، با توجه به افزایش خطرناک رژیم‌های اقتدارگرا در سرتاسر جهان، همچنان پرسشی مهم محسوب می‌شود.