دخترانی که آرزوهای شان را کنار گذاشته و به کارگری در شهر رو آورده اند
هنگام قدمزدن در شهر تالقان، مرکز تخار، ناداری و ناخوشی است که بیشتر از هر چیزی به آن روبهرو میشوی؛ دختران و زنانی را میبینی که بستههایی از نان را پیش روی شان گذاشته و برای بهفروشرفتن آن، انتظاری میکشند. در این میان، دخترانی نیز استند که جای بودن در صنف درسی، ناچار شده اند برای ادامهی زندگی، در این هوای سرد و سوزناک، از صبح تا شام برای درآوردن چند افغانی تقلا کنند.