هرچند حکومت و مسئولان نهادهای حامی رسانه‌ها از پشتی‌بانی و کمک‌های مالی به خانواده‌های خبرنگارانی‌که در حملات انتحاری، انفجاری و در جریان اطلاع‌رسانی جان باخته‌اند سخن می‌گویند، اما خانواده‌های خبرنگاران کشته‌شده از بی‌توجهی و عدم کمک حکومت و نهادهای حامی رسانه‌ها انتقاد می‌کنند.
صمیم تلاش، برادر سلیم تلاش خبرنگار تلویزیون مشعل می‌گوید، از جان باختن سلیم بیش از دو سال می‌گذرد، اما تاکنون هیچ کمکی از سوی این تلویزیون، نهادهای حامی رسانه‌ها و حکومت برای خانواده‌اش صورت نگرفته است.
سلیم تلاش خبرنگار تلویزیون مشعل در سال ۱۳۹۷ خورشیدی در شش درک کابل و هنگامی‌که خبرنگاران سرگرم پوشش انفجار نخست بودند در انفجار دوم که در میان خبرنگاران صورت گرفت کشته شد.
خانوادۀ عبدالمنان ارغند، خبرنگار تلویزیون کابل نیوز که دو سال پیش در ولایت کندهار کشته شد نیز از بی‌توجهی دولت شکایت می‌کند.
محمدعمر، برادر غازی رسولی خبرنگاران تلویزیون یک، و از کشته‌شده‌گان انفجار در میان خبرنگاران در شش درک نیز می‌گوید که پس از کشته‌شدن غاز هیچ‌گونه کمکی به آن‌ها صورت نگرفته است. او بی‌توجهی حکومت و نهادهای حامی رسانه‌ها به خانواده‌های خبرنگاران کشته‌شده را جفایی بزرگ در حق قربانیان اطلاع‌رسانی می‌داند.
خانوادۀ عبدالمنان ارغند، خبرنگار تلویزیون کابل نیوز که دو سال پیش در ولایت کندهار کشته شد نیز از بی‌توجهی دولت شکایت می‌کند.
فریده نیکزاد، عضو فدراسیون نهادهای ژورنالیستان و رسانه‌ها هم‌زمان با روز جهانی دست‌رسی به اطلاعات در نشست خبری‌یی گفت که تاکنون راهکار کمک دوامدار برای خانواده‌های خبرنگاران کشته‌شده وجود ندارد، اما تلاش‌ها برای ایجاد یک راهکار مؤثر به منظور کمک به خانواده‌های خبرنگاران جریان دارد.
جنگ جاری در کشور و افزایش خشونت‌ها، همواره در کنار نظامیان و غیرنظامیان از خبرنگاران نیز قربانی گرفته است. آمارهای نهادهای پشتی‌بان رسانه‌ها نشان می‌دهد که از سال ۲۰۱۶ تا سال ۲۰۱۹ میلادی بیش از ۵۰ خبرنگار و کارمند رسانه‌یی در رویداد‌های گوناگون جان باخته‌اند.
بر بنیاد این آمارها در سال ۲۰۱۶ میلادی ۱۳ خبرنگار، در سال ۲۰۱۷ میلادی، ۲۰ خبرنگار، در سال ۲۰۱۸ میلادی ۱۷ خبرنگار و در سال ۲۰۱۹ میلادی ۵ خبرنگار و کارمند رسانه‌یی در حمله‌های طالبان و گروه‌های هراس‌افگن دیگر کشته شده‌اند.
