امارت اسلامی: برای رسیدگی به بحران غذایی به هم‌کاری جامعه‌ی جهانی نیاز است

وزارت اقتصاد امارت اسلامی، می‌گوید که برای رسیدگی به بحران غذایی در افغانستان برنامه‌های تدابیری و حمایتی دارد؛ اما برای حل این بحران، به هم‌کاری جامعه‌ی جهانی نیاز است.

عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی وزارت اقتصاد، می‌گوید که مبارزه با ناامنی غذایی تنها از طریق رسیدگی به نیازهای فوری ممکن نیست. او، افزود که این وزارت خواهان هم‌کاری جامعه‌ی جهانی در بخش‌هایی چون توسعه‌ی بخش زراعت و مالداری، مدیریت منابع آبی، بهبود زیربناهای اقتصادی، مبارزه با تغییرهای آب‌وهوایی و ایجاد فرصت‌های شغلی است.

سخن‌گوی وزارت اقتصاد می‌افزاید: «مبارزه با ناامنی غذایی نیازمند یک روی‌کرد جامع و چندبعدی است که از طریق رسیدگی به نیازهای فوری و راه‌حل‌های سیاسی به حمایت و مشارکت جامعه جهانی نیاز دارد. هم‌چنان، برای تقویت امنیت غذایی از جمله تأمین مواد غذایی و سوخت کافی و تعیین نرخ‌های بازار، هم‌کاری با بخش خصوصی در نظر گرفته شده است.»

شماری از شهروندان در ولایت‌های مختلف نیز، با اشاره به مشکل‌های اقتصادی و نبود فرصت‌های کاری، از حکومت و نهادهای امدادی درخواست کمک‌های زمستانی کرده‌ اند.

جمیله، یکی از باشندگان خیرخانه‌ی کابل، با نگرانی از فرارسیدن زمستان می‌گوید: «وضعیت اقتصادی ما خراب است، نان خوردن نداریم و فرزندانم مریض استند. از حکومت می‌خواهیم برای ما زمینه‌های شغلی فراهم کند.»

شمریز، باشنده کاپیسا نیز، از مشکل‌های اقتصادی و فرارسیدن زمستان ابراز نگرانی کرده و خواهان کمک از حکومت و نهادهای امدادی است. «تعداد زیادی از مردم با مشکلات اقتصادی روبه‌رو استند، از حکومت، موسسه‌های خیریه و سازمان ملل درخواست داریم که در بخش تأمین مواد خوراکی و دیگر کمک‌ها برای ما اقدام کنند.»

تواب، باشنده پروان نیز، از بی‌کاری شکایت کرده و می‌گوید که نگران تأمین مواد خوراکی و سوخت در آستانه زمستان است: «شغل ندارم و بی‌کار استم. مشکل‌های ما زیاد است و از نهادهای امدادی می‌خواهیم تا به نیازمندان و مهاجرانی که به کشور بازگشته‌اند کمک کنند.»

ریچارد لیندسی، نماینده‌ی ویژه‌ی بریتانیا برای افغانستان، به تازگی گفته که افغانستان با شدیدترین بحران غذایی در جهان روبه‌رو است و در حال حاضر، ۱۵ میلیون تن از مردم این کشور به غذای کافی دست‌رسی ندارند.

بر بنیاد داده‌های سازمان ملل متحد، بیش از ۲۲ میلیون تن در افغانستان به کمک‌های انسان‌دوستانه نیاز دارند؛ اما نهادهای این سازمان برای امدادرسانی به این افراد با کم‌بود شدید بودجه روبه‌رو است.