دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی گفته است که ۵۰۰ هزار دختر تا پایان سال ۲۰۲۰، با خطر ازدواج زیر سن مواجه‌اند. این سازمان گفته که شیوع ویروس کرونا سبب شد تا ازدواج‌های زیر سن و حامله‌گی‌های زودرس افزایش یابد.
یافته‌های این سازمان نشان می‌دهد که تا سال ۲۰۲۵، به دلیل شیوع ویروس کرونا، ۲.۵ میلیون دختر با خطر ازدواج‌های زیر سن مواجه خواهند شد. (این آمار جدا از آمار ۱۲ میلیون دختری است که پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۰ مجبور به ازدواج زیر سن شوند.)
به گزارش این سازمان، قبل از شروع پاندمی کرونا، جهان برای پایان‌دادن به ازدواج زیر سن پیش‌رفت خوبی داشت و مخصوصاً حامله‌گی در دختران زیر ۱۵ سال، به شکل چشم‌گیری رو به کاهش بود.
در گزارش این سازمان آمده است، همه‌گیری کووید-۱۹ و اقدامات ناکافی دولت‌ها، یک نسل پیش‌رفت در زمینه حقوق دختران را به شدت آسیب رسانده یا با تهدید مواجه کرده است.
گزارش جدید (save the children) نیز نشان می‌دهد که سقوط اقتصادی ناشی از ویروس کرونا، فقر را در بین ۹۰ تا ۱۱۷ میلیون کودک افزایش داده و دختران را نسبت به ۳۰ سال گذشته در معرض خطر ازدواج زیر سن و بارداری‌های نوجوانی قرار داده است.
دیده‌بان حقوق بشر گفته که بحران کووید-۱۹ مانند سایر بحران‌ها نیست، زیرا منجر به تعطیلی بیسابقه مکتب‌ها در سطح جهان شده و ۸۰۰ میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داده است. رقم تکان‌دهندۀ این دختران، در معرض خطر اجباری ازدواج زیرسن یا حامله‌گی در دوران نوجوانی مواجه‌اند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر بیش از یک دهه است که از افغانستان تا زیمباوی، علت‌ها و پیامدهای ازدواج کودکان را ثبت کرده است. تحقیقات آنان نشان می‌دهد که ازدواج کودکان و حامله‌گی‌های زودرس در نتیجه (پیامد بحران و عدم دست‌رسی به آموزش) می‌تواند در مواقع بحرانی به شدت افزایش یابد. در نتیجه یک بحران، دختران اغلب از مکتب باز می‌مانند که در نتیجه باید فضای امن برای‌شان فراهم شود. بنابراین، ازدواج کودکان و بارداری زودرس اغلباً نتیجه این امر است.
در اکثر کشورها، دخترانی که ازدواج کرده‌اند، باردار اند یا مادر شده‌اند. این دختران پس از بارداری و یا مادر شدن، از ادامۀ تحصیل منصرف می‌شوند که باید جلو این اتفاق گرفته شود.
دیده‌بان حقوق بشر از دولت‌ها درخواست کرده تا استراتیژی ملی جامعی را برای مبارزه با ازدواج کودکان اتخاذ و حداقل سن ازدواج را ۱۸ سال تعیین کنند.
این سازمان تأکید کرده، دولت‌ها باید اطمینان حاصل کنند که دخترهای متاهل و مجرد به خدمات بهداشت جنسی و تولید مثل مانند دست‌رسی به منابع پیش‌گیری از بارداری دست‌رسی دارند. مدارس و دولت‌ها باید پس از بازگشایی مکاتب، تمام کودکان بازمانده از مکتب را برگردانند و دختران متاهل، باردار و مادران را کمک کنند تا به مکتب بازگردند و برای آیندۀ‌شان درس بخوانند.
