در دل یک شب تاریک، امیرحسین با جیغ و واویلایی که معلوم نبود از کجاست، از جایش می‌پرد. او نمی‌دانست چه اتفاقی افتاده است، اما سریع خودش را به سمت صدا برد و به محل وقوع حادثه رسید. او به صحنه‌یی بر می‌خورد که در تمام زنده‌گی‌اش ندیده بود. امیر حسین لحظه‌یی مات و مبهوت در جا می‌خشکد. دخترخانم جوان چاقوی بزرگ را در گلوی هم‌اتاقی‌اش فرو برده و خون همه‌جا را سرخ کرده است.
امیرحسین می‌گوید، این جنایت در فاصلۀ دوصد متری محل اقامت ما رخ داد. با دیدن صحنۀ در خون تنیدن مرجان، دست قاتلی را که سعی داشت کارد را بیشتر فرو برد، محکم گرفتم. برایم خیلی سخت بود، در زنده‌گی‌ام چنین صحنه‌یی را ندیده بودم که زنی هم‌جنسش را این‌گونه سلاخی کند.
مرجان پناهجوی ایرانی بود که با هم‌شهری‌اش با اسم ماریا در یک اتاق زنده‌گی می‌کرد. ماریا که گویا از بیماری روانی رنج می‌برده، همیشه به دنبال بهانه‌یی برای جنگ و پرخاش‌گری بوده است. حادثۀ آن شب که در پی آن مرجان از سوی هم‌اتاق‌اش (ماریا) به قتل رسید، احتمالاً بر سر جمع و جور کردن اتاق مشترک‌شان بوده است.
امیرحسین به سلام‌وطندار می‌گوید: وقتی مرجان را به داخل اتاق آوردیم، زخم‌اش زیاد جدی نبود، اما به شدت خون ضایع کرده بود. حدود نیم ساعت طول کشید تا آمبولانس برسد و در نهایت در راه بیمارستان جان داد.
به گفته او، هیچ بیمارستانی در نزیک کمپ وجود ندارد و مسئولان نیز با وجود شکایت‌های مکرر از قاتل، خطر او را جدی نگرفتند. پولیس پس از دو روز، قاتل را که در کمپ پنهان شده بود، بازداشت کرد. این شاید یک حادثه کوچک، از ده‌ها مورد خشونت و قتل در کمپ پناه‌جویان بوده باشد.
نزدیک به دو هفته پیش نیز یک جوان زیرسن افغانستانی در پی یک درگیری با هم‌بازی‌اش در نزدیکی کمپ موریان زخمی و سپس در بیمارستان درگذشت. با قتل این پناهجوی شانزده ساله افغانستانی، درگیری میان جوانان در داخل کمپ اوج می‌گیرد که در پی آن چهار تن زخمی می‌شوند. پولیس یونان هیچ جزئیاتی در پیوند به وقوع این درگیری نداده است، اما گفته است که پناهجوی مقتول یکی از اعضای خانواده هفت نفری افغان‌هاست که در نزدیکی کمپ موریا زنده‌گی می‌کنند.
در این کمپ دست‌کم ۲۰ هزار پناهجو زنده‌گی می‌کنند که در این اواخر با قرنطیه شدن اکثریت کشورهای جهان خشونت‌ها افزایش یافته است. یکی از پناه‌جویان با شرط نیامدن اسمش در این گزارش به سلام‌وطندار می‌گوید که هفتۀ دو – سه بار پناه‌جویان افغانستانی میان خودشان و یا با دیگر پناه‌جوان درگیر می‌شوند. اکثریت وقت‌ها پولیس مداخله نمی‌کند و می‌گذارد طرف‌های درگیر از لت و کوب یک دیگر خسته شوند.
بیش از یک‌صد هزار پناهجو در بیشتر از ۴۰ کمپ در یونان زنده‌گی می کنند. برخی هم به دلیل نبود جای مناسب در فضای باز برای خود جا خوش کرده‌اند و شب و روز شان را می‌گذرانند.
کمپ مالاکاسا در نزدیکی آتن، جایی که برای نخستین‌بار گواه خشونت و قتل یک خانم توسط خانم دیگر بوده، وضعیت بهداشتی چندان خوبی ندارد. تصاویر رسیده به سلام‌وطندار از این کمپ نشان می‌دهد که پناه‌جویان با امکانات خیلی ابتدایی و ناچیز زنده‌گی می‌کنند. با شیوع ویروس کرونا وضعیت در کمپ‌ها به شدت بد شده است. ربانی تاجیک که ماه‌هاست در این کمپ زنده‌گی می‌کند به سلام‌وطندار می‌گوید: کسانی که پول نداشتند و ناگذیر بودند پول‌های کمکی را ازطریق بانک‌ها از بیرون کمپ به‌دست بیاروند، مشکلات خیلی جدی داشتند. به گفته او، مواد غذایی که به پناه‌جویان در داخل کمپ می‌دهند، ناکافی و مکمل نیست و پناه‌جویان ناگذیر اند ضروریات‌شان از بیرون کمپ خریداری کنند.
جدا از کمپ‌ها، شماری از پناه‌جویان بدون مدرک، به‌گونه غیر قانونی در اطراف شهر و به دور از چشم پولیس در فضای باز چادر برپا کرده و شب و روز می‌گذرانند. به تازه‌گی در شهر تسالونیک، پولیس یک اقامت‌گاه پناه‌جویان بدون مدرک را ویران و چادرهای آنان را برچیده است. تصاویر نشر شده از این کمپ نشان می‌دهد که پولیس برای متفرق کردن و برچیدن خیمه‌های پناه‌جویان از فشار آب کار می‌گیرد.
اغلب پناه‌جویانی که در یونان اقامت دارند، در تلاش اند تا خودشان را در به کشورهای ثروت‌مند اروپایی چون، آلمان، فرانسه و سویس برسانند. برای همین، در کنار اتفاق افتادن قتل و خشونت‌ها، بازار قاچاق‌بران گرم شده است.
کمیسیون اتحادیه اورپا و سازمان‌های حقوق بشری بارها از نقض حقوق پناه‌جویان و بدتر شدن وضعیت حقوق بشری در کمپ‌های یونان ابراز نگرانی کرده‌اند، اما ظاهراً طوری معلوم می‌شود که رسیده‌گی به حال و احوال پناه‌جویان از توان دولت یونان و سازمان‌های مهاجرتی فعال در یونان بیرون است.
