غلام‌علی اصغری، پیرمرد ۶۲ ساله و خانواده‌اش در روستای فولادی، واقع در مرکز بامیان زنده‌گی می‌کنند.
غلام‌علی می‌گوید که پسرش به‌نام عصمت‌الله حدود پنج‌سال در ارتش ملی در ولسوالی سنگین ولایت هلمند و در قول‌اردوی ۲۱۵ میوند خدمت کرد. این پیرمرد با آه و افسوس از رشادت و نیت پاک فرزندش می‌گوید؛ اما در میان این آه و ناله‌های پدرانه، از بی‌توجهی مسئولان شکایت دارد.
به گفتۀ غلام‌علی، شش‌ماه پیش عصمت‌الله در نبردی در ولسوالی سنگین ولایت هلمند کشته شد. او می‌گوید که پس از کشته‌شدن پسرش، ارتش ملی پیکر او را به میدان‌هوایی شهید وحدت ملی در بامیان انتقال داد و هنگامی که او از کشته‌شدن پسرش خبر شده و برای انتقال پیکر او به میدان‌هوایی می‌رود، در میدان‌هوایی هیچ آمبولانس نبوده است که جنارۀ پسرش را انتقال می‌داد. این پدر برای انتقال پیکر فرزندش تا روستای فولادی، مجبور می‌شود تکسی کرایه کند.
غلام‌علی می‌افزاید، پول اکرامیۀ شهید در روز خاک‌سپاری به او سپرده نشد؛ بل‌که پس از خاک‌سپاری و در مدت دو ماه سرگردانی او به دشواری موفق شده است پول اکرامیۀ «فرزند شهیدش» را به‌دست آورد. او می‌گوید که از عصمت‌الله همسر و یک کودک سه‌ساله به‌جا مانده و هیچ یک از مسئولان حتی برای دل‌جویی دروازۀ خانۀ او را تک‌تک نکرده است.
راضیه، همسر عصمت‌الله به سلام‌وطندار می‌گوید که شش‌ماه از کشته‌شدن همسرش می‌گذرد، اما تاکنون هیچ کمکی دریافت نکرده، حتی معاش همسرش نیز هنوز اجرا نشده است.
راضیه از فقر و تنگ‌دستی می‌گوید که در خانۀ کرایه زنده‌گی می‌کند و از سوی عصمت‌الله همسرش حدود ۶۰۰ هزار افغانی بدهکاری دارد. او مانده است که بدهکاری همسر را پرداخت کند یا شکم کودک سه‌ساله‌اش را سیر کند.
عبدالله بیگ، فرمانده زون هماهنگی ارتش ملی در بامیان تأیید می‌کند که ارتش ملی برای انتقال پیکر سربازان کشته‌شده در این ولایت آمبولانس ندارد، اما می‌گوید که امتیازات سربازان که در جنگ کشته می‌شوند، به موقع به خانواده‌های‌شان سپرده می‌شود و در این زمینه مشکل جدی وجود ندارد.
