شماری از بانوان دانشآموخته در پایتخت میگویند، به دلیل اندهکبودن فرصتهای کاری در رشتههای تحصیلی مربوطه و نداشتن تجربۀ کاری، فروشندهگی میکنند. آنان میگویند، با آنکه چهار سال دانشگاه خواندهاند، اما اکنون به فروشندهگی رو آوردهاند.
نوشین حلیمی، که در یکی از فروشگاههای لوازم آرایشی و عطریات در شهر کار میکند میگوید، با آنکه دانشآموختۀ رشتۀ حقوق است، اما اکنون فروشندهگی میکند. او میگوید، نهادهای دولتی و خصوصی از کسانیکه تازه از دانشگاهها فارغ میشوند، نیز تجربۀ کاری میخواهند «دفترهای دولتی و خصوصی از ما تجربۀ کاری میخواهند. در صورتیکه به ما کار داده نشود، ما تجربۀ کاری از کجا کنیم؟»
منیژه و هدیه از دیگر بانوانیاند که در یکی از فروشگاهها در پایتخت سرگرم فروشندهگی و بازاریابی هستند. آنان میگویند که در آغاز کار با واکنشهای سخت خانوادههایشان روبهرو شدند، اما با گذشت زمان ثابت کردند که در بیرون از خانه میتوانند کار کنند. این دو بانو میگویند، آرزو دارند تا با مقررشدن در نهادهای دولتی و خصوصی نتیجۀ چهار سال درس و زحمت خود را ببینند.
سیفالدین سیحون، استاد دانشکدۀ اقتصاد دانشگاه کابل به سلاموطندار میگوید، در افغانستان شرایط کار نه تنها برای بانوان بلکه برای مردان نیز وجود ندارد.
به گفتۀ آقای سیحون، در حال حاضر ۸۰ درصد مشاغل، کار و فعالیتها را مردان و ۲۰ درصد کار را زنان انجام میدهند.
با تلاشهای پیهم موفق نشدیم دیدگاه وزارت کار و امور اجتماعی را در این گزارش داشته باشیم.
هرچند حکومت بارها وعده سپرده است که برای جوانان زمینۀ فرصتهای کاری را ایجاد میکند؛ اما دیده میشود که تاکنون به این وعدهاش عمل نکرده است.