شماری از دختران دانشجو در دانشگاه غزنی که از ولسوالیهای این ولایت و دیگر ولایتها مصروف تحصیل اند، به دلیل نبود خوابگاه ترک تحصیل میکنند.
این دانشجویان میگویند که نبود خوابگاه فرصت ادامه تحصیل را از آنان گرفته است. آنان میگویند که بسیاری از روزها بهمنظور یافتن سرپناه مناسب کوچه و پسکوچههای این شهر را پرسه میزنند و کسی حاضر نمیشود برایشان خانه کرایه بدهد.
راضیه محمدی، باشندۀ ولسوالی قرهباغ غزنی، در دانشگاه غزنی مشغول آموزش است. او اکنون دور از خانوادهاش در شهر غزنی در اتاق کرایی به سر میبرد.
راضیه میگوید، در وضعیت بد امنیتی غزنی، نبود خوابگاه سبب شده است که با مشکلات بسیار روبهرو باشد. به باور او، سنتیبودن جامعه نیز سبب شده است که کمتر مردم راضی شوند به دخترانی که دور از خانواده هستند، اتاق کرایه بدهند.
شکیلا شفایی، باشندۀ ولسوالی جاغوری، دانشجوی دیگری است که در دانشگاه غزنی مشغول آموزش است. او میگوید، سه سال آموزش را در اتاقهای کرایه با تحمل مشکلات بسیار گذشتانده است.
بانو شفایی میگوید، هفتهها مجبور میشوند کوچهبهکوچه دنبال اتاق باشند و بیشتر اتاقهایی را پیدا میکنند که برای نگهداری کالاهای اضافی ساخته شده است و هیچگونه سهولتی برای گذران زندهگی ندارد.
ریزهگل محمدی، دیگر دانشجوی دانشگاه غزنی میگوید، پولی که دانشگاه برای آنان بهنام بدلاعاشه میدهد، بسنده نیست و بسیاری وقتها به موقع هم پرداخت نمیشود.
ریزهگل میافزاید، فعالنبودن خوابگاه دانشگاه غزنی سبب ترک آموزش بسیاری از دختران این دانشگاه شده است. به گفتۀ او، عدهیی با منتکشی بسیار پذیرفتهاند این سبک زندهگی رنجآور را.
بایر درمل، رئیس دانشگاه غزنی میگوید که خوابگاه دخترانه در دو ساختمان در محوطۀ این دانشگاه ساخته شده است و گنجایش ۳۰۰ دانشجو را دارد.
درمل میگوید که بیش از یکهزار دانشجوی دختر در دانشگاه غزنی مشغول آموزشاند و ساختمانهای کنونی خوابگاه، با کمبود وسایل روبهرو است.
دختران دانشجو در دانشگاه غزنی، از ریاست این دانشگاه و حکومت محلی خواستار حل این مشکل شدهاند.