با این که میزان محدودشدن فعالیت خبرنگاران و کارمندان رسانه‌ای زن در همه ولایت‌ها یک‌سان نیست، اما این محدودیت‌ها در ولایت‌های دوردستی مانند فاریاب، شدیدتر است و خبرنگاران زن در این ولایت، در نزدیک به دو سال گذشته اجازه‌ی فعالیت عادی را نداشته اند.
شماری از خبرنگاران زن در فاریاب، با ابراز نگرانی از نبود فرصت‌ها و محدویت‌های کاری، می‌گویند که در دو سال گذشته، بسیاری از خبرنگاران به ویژه خبرنگاران زن در این ولایت بی‌کار شده اند. آن‌ها، می‌افزایند که دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات و اعمال محدودیت بر فعالیت خبرنگاران زن نیز، آن‌ها را با مشکلات روبه‌رو کرده است.
مونسه همدم، مدیرمسئول «نشریه‌ی همدم»، نخستین نشریه‌ی ویژه‌ی زنان در فاریاب که پس از بازگشت امارت اسلامی از فعالیت بازمانده، می‌گوید که این نشریه در ۲۰۱۵ میلادی به منظور ارتقای ظرفیت زنان راه‌اندازی شد که بیش‌تر موضوعات فرهنگی، اجتماعی، حقوقی، معلوماتی و آموزشی را پوشش می‌داد. به گفته‌ی خانم همدم، در طول چند سال فعالیت این رسانه، هیچ نهادی از آن حمایت نکرد و همه هزینه‌های آن با پول شخصی تأمین می‌شد؛ اما پس از تحولات اخیر در کشور و مشکلات اقتصادی، این نشریه از فعالیت باز ماند. همدم، می‌گوید: «نشریه‌ی همدم از ابتدا تا حال کدام حمایت‌گر خارجی و داخلی نداشت؛ زیرا همدم یک مرجع خصوصی بود و همیشه از بودجه‌ی شخصی خودم چاپ می‌شد.»
سلام‌وطندار را در تویتر دنبال کنید
آزادی نسبی و فرصت‌هایی که در دو دهه‌ی گذشته در افغانستان فراهم شده بود، سبب شد که رسانه‌های زیادی در کشور ایجاد شده و زنان حضور پررنگی در آن داشته باشند؛ اما به دنبال فروپاشی جمهوری، همه‌ی این فرصت‌ها از میان رفته و بیش‌تر خبرنگاران زن، از میدان فعالیت رسانه‌ای حذف شدند.
مهرانگیز عفت کریمی، دانش‌آموخته‌ی روزنامه‌نگاری در فاریاب که پیش از این به عنوان مجری برنامه‌های آموزشی و معلوماتی در یکی از رسانه‌های محلی کار می‌کرد، می‌گوید که پس از سقوط جمهوری و اعمال محدودیت‌ها بر خبرنگاران، بی‌کار شده و رؤیاهایش که خدمت‌گذاری به مردم بود به فنا رفته است. او، به سلام‌وطندار می‌گوید که وضع محدودیت‌ها بر کار خبرنگاران زن و بی‌کاری ناشی از این محدودیت‌ها، او را به افسردگی دچار کرده است.
خانم عفت کریمی، می‌گوید: «زمانی که امارت اسلامی آمد و ممانعت‌هایی که سر راه مه قرار گرفت، اول این که بی‌انگیزشی است کسی نیست که بگوید هم‌چو یک فعالیتی داری یا ارزشی به فعالیت ما داشته باشد.»
پس از روی‌کارآمدن حکومت جدید، خبرنگاران زن به گونه‌ی گسترده از رسانه‌ها حذف شده، شماری از آن‌ها به بیرون از افغانستان مهاجرت کرده و شماری هم که در کشور مانده اند، به مشکلات مالی و ناخوشی‌های روانی دچار شده اند.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
اصلیه احمدزی، خبرنگار دیگری در فاریاب، می‌گوید که اعمال محدودیت‌ها بر زنان در دو سال گذشته، سبب شده که کارش را از دست داده و به افسردگی مبتلا شود. به گفته‌ی او، خبرنگاران زن در نزدیک به دو سال گذشته، در هیچ نشست دولتی و جلسه‌های مربوط به خبرنگاران در فاریاب، دعوت نشده اند.
شگوفه سعادت، یکی دیگر از خبرنگاران زن در فاریاب، با ابراز ناامیدی از وضعیت کنونی خبرنگاران زن، می‌گوید که به دلیل وضع محدودیت‌ها بر فعالیت رسانه‌ای زنان، آن‌ها نمی‌توانند در نشست‌های خبری اشتراک کنند و با خبرنگاران زن در زمینه‌ی دست‌رسی به اطلاعات نیز، مانند خبرنگاران مرد هم‌کاری نمی‌شود. «محدودیت‌ها بر خبرنگاران زن در فاریاب افزایش یافته است. ما تا حال اجازه‌ی حضور به هیچ یک از جلسات و نشست‌های خبری را نیافته‌ایم و این نگرانی‌های ما خبرنگاران زن را در فاریاب چند برابر ساخته است.»
خانم سعادت، از حکومت و نهادهای حامی خبرنگاران، می‌خواهد تا به وضعیت کاری خبرنگاران زن در افغانستان توجه کرده و نگذارند آن‌ها از فعالیت‌های رسانه‌ای حذف شوند.
قطب‌الدین کوهی، رییس اتحادیه‌ی ملی ژورنالیستان در فاریاب، با تأیید اعمال محدودیت‌ها بر فعالیت خبرنگاران زن در فاریاب، می‌گوید که پیش از روی‌کارآمدن امارت اسلامی، نزدیک به ۳۵ خبرنگار زن در فاریاب فعالیت داشتند؛ اما اکنون، تنها پنج خبرنگار زن در این ولایت فعالیت می‌کند. او می‌افزاید؛ در نشست‌هایی که با والی و رییس اطلاعات‌وفرهنگ فاریاب داشته، بارها این موضوع را یادآوری کرده؛ اما تا اکنون برای رسیدگی به این مشکل تلاشی انجام نشده است.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
آقای کوهی می‌گوید که نزدیک به همه رسانه‌های فاریاب، بسته شده و خبرنگاران بی‌کار شده اند که باعث شده شماری از خبرنگاران از فاریاب به دیگر ولایت‌ها مهاجرت کنند. او، با نگرانی از وضعیت خبرنگاران زن در فاریاب، می‌گوید: «یک تعداد خبرنگاران بانو که عملاً در ساحه‌ی کار حضور داشتند و با رسانه‌های مختلف هم‌کار بودند، خانه‌نشین شدند. این‌ها خیلی مأیوس شدند؛ حتا دچار مشکلات روحی و روانی شدند هم از این که کار خود را از دست داده اند و هم از این که درآمد ندارند.»
غلام‌محمد کریمی، آمر اطلاعات ریاست اطلاعات‌وفرهنگ فاریاب، از تلاش‌ها برای رفع محدودیت‌ها بر خبرنگاران زن خبر داده و می‌گوید که این مشکلات به زودی حل خواهد شد و خبرنگاران زن، می‌توانند بر اساس اصول شریعت، به فعالیت‌های خود ادامه دهند. او می‌گوید: «امارت اسلامی افغانستان یک سلسله پالیسی‌ها و طرزالعمل‌هایی را می‌خواهد به خاطر مصونیت زنان و طرز شیوه‌ی کار این‌ها در رسانه‌ها وضع کند. تا اکنون همو طرزالعمل‌ها و شیوه‌ی کار بر ما مواصلت نکرده است.»
پس از به‌قدرت‌رسیدن امارت اسلامی، محدودیت‌ها بر آموزش، تحصیل و کار زنان افزایش یافته و اعمال این محدودیت‌ها، بیش‌تر خبرنگاران زن را نیز خانه‌نشین و افسرده کرده است.