به‌دنبال واکنش‌های گسترده به بازداشت زنان معترض افغان و تأکید بر رهایی آنان، این بار دیدبان حقوق بشر و ۲۰ نهاد دیگر از جمله سازمان عفو بین‌الملل و دیگر نهادهای حقوق بشری و حقوق زنان، با پخش اعلامیۀ مشترک خواهان رهایی فوری زنان معترض شده‌اند.
نهادهای حقوق بشری ادامۀ بدرفتاری و آزار و اذیت زنان را به‌شدت محکوم می‌کنند و میگویند که امارت اسلامی با ایجاد موانع در برابر فعالیت زنان، فضا را برای آنان تنگ کرده است. در اعلامیۀ مشترکی که از سوی بیش از ۲۰ نهاد پخش شده، آمده که امارت اسلامی علی‌رغم تصاحب قدرت با توسل به بازداشت و شکنجه، فعالیت‌های مخالف را سرکوب کرده است.
در اعلامیه با نگرانی از وضعیت زنان چنین آمده است: «محیط برای فعالان زن در ماه‌های اخیر بسیار بدتر شده است و آنان با نقض حقوق بشری مواجه‌اند. اقدامات علیه آنان نه‌تنها نگران‌کننده است؛ بل‌که با تعهدات بین‌المللی حقوق بشری افغانستان نیز مغایرت دارد.»
سلام‌وطندار را در اینستاگرام دنبال کنید
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز امروز در توییترش از امارت اسلامی خواسته است که مصونیت زنان ناپدیدشده را تضمین کند. تمنا زریاب پریانی و پروانه ابراهیم‌خیل در بیست‌ونهم جدی/دی و زهرا محمدی و مرسل عیار نیز هفتۀ گذشته بازداشت شده‌اند.
با این حال، شماری از زنان معترض در گفت‌وگو با سلام‌وطندار میگویند در صورتی که امارت اسلامی اعضای جنبش زنان را بازداشت نکرده است، پس باید هرچه زودتر آن‌ها را پیدا کند.
راحیل تلاش، یک تن از زنان معترض، می‌گوید: «طالبان/امارت اسلامی باید در هفتۀ اول دختران معترض را پیدا می‌کردند؛ یعنی حکومت باید این توانایی را داشته باشد که آنان را پیدا و مشکلات مردم را حل کند.»
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
شیبا عارفی، یک تن دیگر از زنان معترض، نیز می‌گوید: «ما نمی‌دانیم که آن‌ها کجا هستند و تنها از طریق گروپ‌ها یکی از دیگر در مورد شان سؤال می‌کنیم.»
هرچند مقام‌های امارت اسلامی بازداشت چهار زن معترض و شماری از بسته‌گان آن‌ها را تأیید نمی‌کنند؛ اما میگویند که برای حل این مسأله تلاش می‌کنند. بلال کریمی، از معاونان سخنگوی امارت اسلامی، می‌گوید: «تلاش‌ها جریان دارد تا معلوم شود قضایا از چه قرار است، بعداً معلوم خواهد شد.»
این نخستین بار نیست که ناپدیدشدن زنان معترض واکنش‌ها را برانگیخته است. پیش از این نیز، ناپدیدشدن شماری از کارشناسان سیاسی و زنان معترض واکنش‌های گستردۀ داخلی و بین‌المللی را به هم‌راه داشته است.
