همین که روشنایی خورشید به شهر می‌رسد، ده‌ها مرد با چهره‌هایی خسته و دست‌های پینه‌بسته در حاشیه‌ی چهارراه حاجی یعقوب شهرنو کابل، کنار هم می‌ایستند و امیدوار اند کسی بیاید و آن‌ها را برای یک روز کارگری ببرد.
نزدیک چاشت است و خورشید گرمای بیش‌تری را به این مردان گرسنه هدیه می‌کند تا برای چند دقیقه زمستان خشک کابل را برای شان قابل تحمل کند. یکی از مردان که خود را محمدرحیم عظیمی معرفی می‌کند، می‌گوید که رنگ‌مال است و هر روز برای یافتن کار به شهرنو می‌آید؛ اما بیست روز می‌شود که پشت سر هم، دست خالی به خانه بازمی‌گردد.
او میافزاید: «کاروبار نیست؛ هشتم رمضان است و در همین هشت روز یک بار هم سر کار نرفته‌ام. پیش از این هم کار که نبود. کار ما رنگ‌مالی تعمیرات است؛ مردم نان خوردن خود را ندارند، رنگ‌مالی شوقی است؛ بیازو کار در این بخش نیست. حتا پول یک نان را قرض می‌کنم؛ از دکان‌دار گرفته تا خویش‌وقوم قرض‌دار استم.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
محمداسلام، یکی دیگر از کارگرانی که دست‌هایش را در جیبش گذاشته و با چشمان خسته، به جاده خیره مانده تا کسی بیاید و او را برای یک روز کارگری با خود ببرد. او نیز رنگ‌مال است و ۱۵ روز پیاپی است که کار نکرده و می‌گوید که در رمضان، بی‌کاری و ناداری بیش از هر زمان دیگری گذران زندگی را به او دشوار کرده است.
محمداسلام، میافزاید: «در شهرنو رنگ‌مال استم؛ ۱۵ روز شده که بی‌کار مانده‌ام؛ کاروبار آن قدر نیست و زندگی را دشوار کرده، ساحه‌ی کار کم است، فقر و بی‌چارگی زیاد شده. ۱۵ روز است که کار نکرده‌ام؛ حتا پیسه‌ی جیب‌خرجی خود را هم ندارم.»
روزهای طولانی گرسنگی، در رمضان برای میلیون‌ها خانواده حتا در وقت افطار هم به پایان نمی‌رسد. به تازگی سازمان ملل متحد، گفته که افغانستان با ۲۳ میلیون تن نیازمند به کمک‌های انسان‌دوستانه، پس از سودان، دومین کشور جهان با بیشترین نیازمند به کمک‌ها است.
سلیمان‌خیل، پیرمردی در یکی از جاده‌های تایمنی شهر کابل، به کراچی تک‌چرخش تکیه زده و منتظر است که باری را حمل کند تا پول چند قرص نان را برای افطار شبش در بیاورد، می‌گوید که در یک هفته‌ی گذشته درآمدی نداشته است.
او میافزاید: «به مندوی رفتم؛ سه روز گشتم و پول نان خود را پیدا نتوانستم. این بستره‌ی من است و شب‌ها زیر همین بالکن می‌خوابم. اگر روزگار ما جور می‌بود و پیداگر بودم، شب خانه می‌رفتم، تر یا خشک با طفلک‌هایم می‌خوردیم، اما روزگار خراب است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
در همین حال، مسئولان در وزارت اقتصاد، می‌گویند که برای بهبود وضعیت اقتصادی شهروندان، کمک‌های جهانی بر ایجاد فرصت‌های کاری و توسعه‌ی زیرساخت‌ها تمرکز داشته باشد.
عبدالرحمان حبیب، سخن‌گوی این وزارت، می‌گوید که برای بهبود وضعیت اقتصادی شهروندان، توسعه‌ی زیرساخت‌ها، پشتیبانی از تولیدات داخلی و کسب‌وکارهای کوچک، در اولویت کاری وزارت اقتصاد قرار دارد.
با این حال، دفتر هم‌آهنگ‌کننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، نیز اعلام کرده که دهه‌ها درگیری، ناداری، بحران آب‌وهوایی و افزایش خطرهای امنیتی، سبب افزایش نیازمندی شهروندان افغانستان به کمک‌های انسان‌دوستانه شده است.
