در افغانستان، جایی که شرایط کاری به زنان و دختران محدود است، مرسل دلدار با یک رؤیا آغاز کرد؛ تأسیس فضای آموزشی امن و باکیفیت به دانش‌آموزان. او پس از شش سال مبارزه، نه تنها مکتب «گنجینه‌ی بنیامین» را به عنوان یک مرکز آموزشی در کابل پایه‌گذاری کرد، بل به نماد امید و توان‌مندی به هزاران دختر افغان تبدیل شده است.
مرسل دلدار که ۳۲ سال دارد، هر روز ثابت می‌کند که هیچ چیزی نمی‌تواند مانع رؤیاهای بزرگ او شود. او تحصیلات خود را در رشته‌ی اقتصاد در یکی از دانش‌گاه‌های خصوصی به پایان رساند و با پشت‌کار تصمیم گرفت مسیری متفاوت را طی کند؛ مسیری که نه تنها فرصت رشد به او، بل که به هزاران دانش‌آموز زمینه‌ی یادگیری را نیز فراهم کرد.
مرسل، می‌گوید: «شش سال می‌شود که لیسه‌ی گنجینه‌ی بنیامین را تأسیس کرده‌ام. اول مکتب را به سطح متوسطه ایجاد کردم و بعد از یک سال فعالیت توانستم مکتب را به سطح لیسه ارتقا بدهم. داشتن مکتب، یکی از آرزوهای کودکی من بود.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
او که با ۲۶۰ دانش‌آموز فعالیت مکتبش را آغاز کرده بود، می‌گوید که اکنون مکتبش ۵۰۰ دانش‌آموز دارد و آغاز کارش با چالش‌های بزرگ هم‌راه بود، از مشکلات اقتصادی تا تبعیض‌های فرهنگی؛ اما او هیچ گاه تسلیم نشد، با ایمان به این که آموزش می‌تواند زندگی افراد را تغییر دهد.
مرسل دلدار، می‌افزاید: «در این راه با چالش‌های زیادی روبه‌رو شدم؛ با تغییر رژیم تعداد شاگردان ما بسیار پایین آمد و بعد از آن دوباره به فعالیت و هدفی که داشتم، مکتب را از مشکلات دور کردم. چالش‌های اقتصادی، اجتماعی، کم‌بود کمک از سوی برخی نهادها به خصوص دولت، موانع فرهنگی و تبعیض از مشکلاتم بود.»
مرسل، تأکید می‌کند که این مسیر، بدون پشتیبانی‌های خانواده و همسرش، امکان‌پذیر نبود و هم‌راهی آن‌ها به او در پیشبرد این هدف کمک کرده است. «زیادتر در ساخت مکتب شوهرم پشتم ایستاد بود و همواره مرا تشویق می‌کرد و هم‌چنان خانواده‌ام، پدرومادرم، برادرهایم، خواهرهایم در این بخش مرا حمایت می‌کردند. من از منابع شخصی خود شروع کردم.»
او، چشم‌اندازهای بزرگ‌تر در سر دارد و می‌خواهد در برنامه‌های آینده‌اش کیفیت آموزشی را ارتقا دهد، رشته‌های به‌روزتری را به محتوای درسی مکتبش اضافه کند و فضای امن و مستقل را به دانش‌آموزان ایجاد کند. او، هم‌چنان قصد دارد کافه‌ی زنانه‌ا‌ی را در نزدیکی مکتبش تأسیس کند تا به زنان کمک کرده و فرصتی را برای رشد و توان‌مندسازی شغلی آن‌ها فراهم کند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
مرسل دلدار، تصریح می‌کند: «برنامه‌های من برای آینده این است که بالای کیفیت آموزش باید زیاد کار شود؛ زمینه‌سازی شود به شاگردانی که در هر بخش علاقه‌مند هستند؛ زمینه‌سازی شود تا در همان بخش بتوانند درس بخوانند و فعالیت کنند. در پهلوی مضامین مکتب بتوانند یک مهارت را یاد بگیرند؛ مکتب را از سطح لیسه بتوانم به انستیتیوت و پوهنتون/دانش‌گاه مبدا بسازم و یک کافه به خانم‌هایی بسازم که تحصیل نکردند تا به فعالیت شروع کنند.»
جمال‌الدین سلیمانی، آگاه آموزش‌وپرورش، بر اهمیت حضور زنان در عرصه‌ی آموزشی تأکید می‌کند و می‌گوید: «حضور زنان در بخش‌های مختلف جامعه به ویژه در عرصه‌ی تعلیم و تربیت، بسیار مهم است. سرمایه‌گذاری زنان در این عرصه می‌تواند تأثیرات مثبتی در بهبود وضعیت آموزش‌وپرورش داشته باشد. حمایت‌های حکومت در این زمینه می‌تواند زمینه‌ساز رشد بیشتر زنان در بخش تعلیم و تربیت باشد و من امیدوار هستم که امارت اسلامی شرایطی را فراهم کند که زنان در این عرصه بیشتر سرمایه‌گذاری کنند.»
با این که پس از تغییر نظام محدودیت‌هایی در زمینه‌ی آموزش زنان وضع شده است و دختران بالاتر از صنف ششم نمی‌توانند به مکتب بروند؛ اما مرسل دلدار، الگوی الهام‌بخش به زنان افغان است؛ زنی که ثابت کرده با اراده و تلاش می‌توان بر چالش‌ها غالب شد و قدم‌های بزرگ‌تری در جهت تغییر جامعه برداشت.
