در ادامه‌ی نگرانی نهادهای بین‌المللی از آمار بلند نیازمندی در افغانستان، به تازگی بانک جهانی، اعلام کرده که ۲۵ درصد جمعیت این کشور با ناامنی غذایی روبهرو اند.
این بانک، هشدار داده که این رقم تا مارچ ۲۰۲۵ به بیش از ۱۴ میلیون تن خواهد رسید که ۳۲ درصد جمعیت افغانستان را تشکیل می‌دهد. در اعلامیه‌ی بانک جهانی آمده است: «وضعیت اقتصادی افغانستان هم‌چنان در حال بدتر‌شدن است؛ بهای تیل افزایش یافته و مردم با بی‌کاری مستمر و شرایط نامساعد آب‌وهوایی دچار استند؛ آسیب‌های آب‌وهوایی و بازگشت مهاجران افغان از کشورهای همسایه این مشکلات را بیشتر کرده است.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
هم‌زمان با این، شماری از شهروندان نیازمند در کابل و دیگر ولایت‌ها با شکایت از ناداری، از حکومت سرپرست خواستار فراهم‌سازی زمینه‌های کاری برای بهبود وضعیت معیشتی شان استند.
اختر، باشنده‌ی کابل و سرپرست خانوادهی شش‌نفره که با کار روزمرد زندگی‌اش را می‌گذارند، می‌گوید: «کار و غریبی نیست و چشم ما به یک قرض نان است که کسی به ما کمک کند؛ وقتی کار باشد، ما همت داریم که کار کنیم؛ ولی کار نیست و پشت یک قرض نان می‌گردیم.»
لیلا، باشنده‌ی ولسوالی انجیل هرات که سرپرست خانوادهی ده‌نفره است و برای تأمین نیاز‌های خوراکی خانواده‌اش، پسرش را به کارگری به ایران فرستاده، می‌گوید پولی را که پسرش به او از ایران می‌فرستد اندک است و بارها پیش آمده که با دیگر اعضای خانواده گرسنه شب را به صبح برسانند. «پولی که پسرم دریافت می‌کند، ناچیز است؛ تومان ارزان است و ما بعضی از روزها برای نان صبح و شام حیران می‌مانیم از کجا کنیم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
غلام‌حضرت، دست‌فروشی در غزنی که سرپرست خانوادهی پنج‌نفره است، می‌گوید که روزانه ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی درآمد دارد و این برای پیشبرد زندگی‌اش کافی نیست. او، می‌گوید که روزها نمی‌تواند تصمیم بگیرد با این پول از میان مواد سوختی و مواد غذایی کدام یکی را بخرد. «در مسجدها کمک می‌آید، اما به ما نمی‌رسد؛ وضعیت زندگی ما خراب است؛ از حکومت می‌خواهیم که زمینه‌ی کار را به ما فراهم کند تا زندگی ما خوب شود.»
پیش از این، دین‌محمد حنیف، سرپرست وزارت اقتصاد حکومت سرپرست، از سازمان ملل متحد خواسته بود که برای کاهش ناداری در افغانستان در سال روان میلادی کمک‌هایش را روی پروژه‌های توسعه‌‌ای متمرکز کند.
