شماری از دانش‌آموزان روشن‌دل در انستیتیوت مسلکی «روشن‌دلان» در شهر کابل، می‌گویند که به زمینه‌های آموزشی و تحصیلی، خدمات درمانی و فرصت‌های کاری، دست‌رسی ندارند و این وضعیت، آن‌ها را در ناامیدی قرار داده است.
آنان، می‌افزایند که برای شرکت در کانکور با مشکل روبه‌رو اند و به بورسیه‌های تحصیلی و فرصت‌های کاری، دست‌رسی ندارند.
مسئولان این انستیتیوت، در برنامه‌ای به منظور گرامی‌داشت از روز جهانی نابینایان یا «عصای سفید» که روز (یکشنبه، ۲۳ میزان) در انستیتیوت مسلکی روشن‌دلان برگزار شده بود، می‌گویند که هیچ نهاد خصوصی یا دولتی حاضر نیست دانش‌آموزان دارای معلولیت نابینایی را در بورسیه‌های تحصیلی سهم بدهد.
محمدرفیع آموزگار در انستیتیوت مسلکی روشن‌دلان که بیش از یک دهه می‌شود سرگرم آموزش دانش‌آموزان دارای معلولیت بینایی است، می‌گوید: «متأسفانه حکومت‌ها نتوانستند در حل مشکلات نابینایان کارهای بنیادی انجام دهند، مشکلات نابینایان در بخش آموزش کماکان در جای خود باقی است، در بخش صحی بسیاری از نابینایان گرفتار امراض گوناگون جسمی و روانی اند که بنا بر اقتصاد ضعیف، نمی‌توانند خود را تداوی کنند و نیاز جدی به حمایت مستقیم دولت دارد.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
از سویی هم، شماری از دانش‌آموزان در این انستیتیوت، نیز می‌گویند که فراهم‌نبودن فرصت‌های شغلی و برخورد افراد با آن‌ها، انگیزه‌ی حضور در اجتماع را از آن‌ها گرفته است.
یاسر ۲۰ساله، دانش‌آموز صنف دوازده‌هم در انستیتیوت روشن‌دلان، می‌گوید: «مشکل جامعه نابینایان زیاد است، به لحاظ ادامه‌ی تحصیل ما نمی‌توانیم در بورسیه شرکت کنیم یا فرصت ادامه‌ی درس برای ما فراهم شود، از طرفی برخورد مردم است که بسیاری‌ها ما را فرد اضافه می‌دانند؛ این وضعیت ما را نا‌امید می‌کند.»
محمدحسین، دانش‌آموز صنف ششم در این انستیوت، خواهان توجه مسئولان به دانش‌آموزانی که از ناتوانی بینایی رنج می‌برند، است. او می‌گوید: «باید به ما توجه شود، نظر به قانون افراد معلول حق دارند که سه درصد در ارگان‌های دولتی وظیفه داشته باشند؛ چون افراد عادی اگر از طریق درس کار نتوانستد، از دیگر طریق می‌توانند انجام دهند؛ اما فرد نابینا این چانس را ندارد.»
در همین حال، غلام‌حیدر شهامت، سرپرست اداره‌ی تعلیمات تخنیکی و مسلکی، تعهد می‌کند که برای رفع چالش‌های موجود در برابر آموزش و تحصیل و نیز جذب افراد دارای معلولیت بینایی در نهادهای دولتی، تلاش خواهند کرد. او می‌گوید: «ما مشکلات را به همه‌ی مؤسسه‌های هم‌کار در میان گذاشته‌ایم، تلاش می‌کنیم با وزارت حج و اوقاف و صحت، حل کنیم. ما در کنار شما هستیم و این مشکلات را نظر به امکانات حل می‌کنیم.»
بر اساس اطلاعات مسئولان انستیتیوت مسلکی روشن‌دلان، اکنون ۳۱۰ دانش‌آموز دارای ناتوانی بینایی در سه دیپارتمنت این انستیتیوت سرگرم فراگیری آمورش اند. هم‌چنان، در این زمینه ۴۷ آموزگار در انستیتیوت روشن‌دلان فعالیت دارند.
هم‌زمان، فعالان حقوق افراد دارای معلولیت در بلخ، نیز با بزرگ‌داشت از ۱۵ اکتبر برابر با روز جهانی «عصای سفید»، می‌گویند در این ولایت، افرادی که از ناتوانی بینایی رنج می‌برند، با مشکلات نبود فرصت‌های آموزشی و تحصیلی، کم‌بود فرصت‌های َشغلی، نبود خدمات مناسب درمانی، روبه‌رو اند.
سیدمحمد یزدان‌پرست، فعال حقوق افراد دارای معلولیت در بلخ، به سلام‌وطندار می‌گوید: «در بلخ ۱۸ هزار نابینا و کم‌بین زند‌گی می‌کنند که شمولیت شان در کانکور، فراهم‌آوری فرصت‌های کاری و ایجاد یک شفاخانه‌ی معیاری چشم، از اساسی‌ترین خواست‌های ما بود که شریک کرده‌ایم.»
سلام‌وطندار را در شبکه‌ی «ایکس» دنبال کنید
شاه‌محمد باشنده‌ی بلخ که از ناتوانی بینایی رنج می‌برد، از حکومت سرپرست می‌خواهد که به وضعیت او دیگر افراد دارای معلولیت بینایی، توجه و رسیدگی کند. او می‌گوید: «از مکتب فارغ شده‌ام؛ ولی هیچ اقدامی برای این که ما در دانش‌گاه‌ها ادامه‌ی تحصیل کنیم، فراهم نشده است. ما توان پرداخت فیس را نداریم که به دانش‌گاه‌های خصوصی درس بخوانیم.»
با این حال، مسئولان ریاست شهدا و معلولین بلخ، به مناسبت این روز، برای رسیدگی به نیاز‌های افراد دارای معلولیت بینایی در این ولایت، وعده‌ی همکاری داده اند.
جان‌محمد حکمت، رییس شهدا و معلولین بلخ، می‌گوید: «در حال حاضر ما بیش از چهار هزار معلول را شناسایی کرده‌ایم و برای شان هر ماه پنج هزار افغانی حقوق می‌دهیم. نزد ما هیچ تبعیض میان معلول جنگی و طبیعی وجود ندارد.»
بر اساس آخرین گزارش‌های نشرشده، به دلیل مشکلات ژنتیکی، درمان‌های خودسرانه، نبود خدمات معیاری صحی، لیزرهای وسایل حمل‌ونقل، حدود نیم میلیون شهروند افغانستان، از ناتوانی بینایی رنج می‌برند.
