شماری از افراد دارای معلولیت با گلایه از پرداخت‌نشدن حقوق شان، می‌گویند که ماه‌ها می‌شود حقوق شان را دریافت نکرده اند و این روزها، نه نانی برای خوردن و نه سوختی برای گرم‌کردن خانه‌های شان دارند.
بوستان‌علی، باشنده‌ی میدان‌وردک که هر دو چشمش را در جنگ‌های داخلی از دست داده و سرپرست خانواده‌ای چهارنفری است، می‌گوید که از ماه‌ها به این سو، حقوقش را دریافت نکرده است.
سلام‌وطندار فارسی را در تویتر دنبال کنید
او می‌افزاید: «من که معلول و بی‌کار باشم، شما فکر بکنید که چه‌گونه زندگی‌ای می‌داشته باشم. زندگی مشابه به تکدی‌گری دارم و از تکدی‌گری کرده مرگ بهتر است.»
همین گونه، زلگی، باشنده‌ی کاپیسا که جنگ‌های داخلی یک پایش را از او گرفته است، می‌گوید که پرداخت‌نشدن حقوقش از سوی وزارت امور شهدا و معلولین، سبب شده است که روزانه برای خانواده‌ی هشت‌نفری‌اش، تنها بتواند چهار قرص نان تهیه کند.
او می‌افزاید: «برای یک خانواده‌ی هشت‌نفری تنها توان فراهم‌کردن چهار نان را دارم. در خانه‌ی کرایه زندگی می‌کنم و وسایل گرمایشی هم در خانه ندارم. یک فرد بسیار مسکین و بی‌چاره هستم.»
ذبیح‌الله، یک تن دیگر از افراد دارای معلولیت، نیز می‌گوید: «یک سال بیش‌تر می‌شود که معاش معلولان پرداخته نشده است و با مشکلات زیادی روبه‌رو هستیم. منتظریم که چه زمانی معاش ما پرداخت می‌شود.»
با این حال، مسئولان وزارت امور شهدا و معلولین، می‌گویند که حقوق بیش‌تر افراد دارای معلولیت پرداخت شده و حقوق ۲۰ درصد آنان که باقی مانده است، نیز تا پایان سال روان خورشیدی، پرداخت خواهد شد.
سلام‌وطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
فیصل خاموش، سخن‌گوی این وزارت، می‌گوید: «دو میلیارد افغانی به وزارت امور شهدا و معلولین از سوی وزارت مالیه اختصاص داده شده است و اکنون توزیع آن نظر به نیازمندی ولایت‌ها در نظر گرفته می‌شود که بعد از آن توزیع خواهد شد.»
گفتنی است که پیش از این، دفتر هم‌آهنگکننده‌ی کمک‌های انسان‌دوستانه‌ی سازمان ملل متحد (اوچا)، گفته تخمین زده می‌شود که ۱۵ درصد جمعیت افغانستان، دارای معلولیت اند و به کمک‌های انسان‌دوستانه دست‌رسی ندارند.