شماری از شهروندان در ولایت‌های پروان، کاپیسا و پنجشیر، از افزایش آمار زایش کودکان دارای معلولیت در ولایت‌های شان ابراز نگرانی می‌‌کنند.
عبدالخلیل توحیدیار، باشنده‌ی ولسوالی تگاب کاپیسا که پدر یک فرزند دارای معلولیت است، در گفت‌وگو با سلام‌وطندار می‌گوید که ازدواج او و همسرش خانوادگی بوده و ممکن است یکی از دلیل‌های سوءشکل‌بودن کودکش همین باشد.
او میافزاید: «طفل ما بدون سندروم است؛ اطفالی که به این شکل تولد می‌شوند، به نیازمندی‌های شان باید رسیدگی شود. از سویی هم، کوشش شود که این‌ها در کارهای خانه سهم داده شوند؛ دو نسل و حتا سه نسل بعد هم ممکن است که این سوءشکل اتفاق بیفتد. با افرادی که قرابت داریم، ازدواج نشود.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
با این حال، عزیزآقا عزیزی، استاد علوم طبی، می‌گوید که استفاده‌ی بی‌رویه از دارو در هنگام بارداری از سوی زنان و ازدواج‌های خانوادگی، از عامل‌های مهم زایش کودکان دارای معلولیت است.
او میافزاید: «دوستان و فامیل‌هایی را که می‌شناسم، اطفال شان سوءشکل ولادی است… بعضی‌های شان سر بسیار بزرگ غیرمعمولی می‌داشته باشند، چشم‌های کشیده، پکه‌های گوش شان پهن؛ این‌ها بار دوش جامعه و فامیل می‌شوند.»
از سویی هم، لالاگل قادری، مسئول بخش رسانه‌های ریاست صحت عامه‌ی کاپیسا و خواجه‌آقا غفوری، معاون ریاست صحت عامه‌ی پنجشیر، با تأیید افزایش آمار زایش کودکان دارای معلولیت می‌‌گویند که آمارهای ثبت‌شده در وزارت صحت عامه نیز نشان می‌دهد که تولد کودکان دارای معلولیت در سراسر کشور افزایش یافته است.
لالاگل قادری، میافزاید: «بر اساس کتاب راجستریشن در شفاخانه‌های ریاست صحت عامه‌ی کاپیسا، از سال ۱۴۰۰ تا اخیر ۱۴۰۲، تعداد ۱۷ واقعه‌ی سوءشکل در شفاخانه‌ی این ولایت به ثبت رسیده است؛ آماری که در وزارت صحت عامه به ثبت می‌رسد.»
خواجه‌آقا غفوری، نیز میافزاید: «سالانه ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ طفلی که تازه متولد می‌شوند، مصاب به سوءشکل ولادی می‌باشند. متأسفانه در سال ۱۴۰۱ ما یک واقعه‌ی سوءشکل ولادی را در سطح پنجشیر داشتیم و خوش‌بختانه در سال ۱۴۰۲ هیچ واقعه به ثبت نرسیده است.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
در همین حال، عبدالخلیل حیدری، سرطبیب شفاخانه‌ی ولایتی پروان، می‌گوید که در دو سال پسین نزدیک به ۸۵ نوزاد دارای معلولیت در این شفاخانه تولد شده و عامل اصلی آن، ازدواج‌های خانوادگی، استفاده‌ی خودسرانه از داروها در هنگام بارداری از سوی زنان و چالش‌های اقتصادی، است.
او میافزاید: «سوءشکل ولادی اطفال در سال ۱۴۰۱، ۴۳ نفر بود و در سال ۱۴۰۲ به ۴۴ نفر افزایش یافت. از اثر استفاده‌ی داروهای خودسر مادرهای حامله است؛ دانش پایین مردم؛ فقر اقتصادی مردم، به شکل درست آن‌ها به شفاخانه‌ها مراجعه نمی‌کنند. ازدواج‌های فامیلی سبب سوءشکل ولادی نزد کودکان می‌شود. آگاهی عامه بلند برده شود، مؤسسه‌های تمویل‌کننده کوشش کنند داروهایی که خصوصاً برای خانم‌های حامله ضرورت است، کمک کنند.»
بر اساس گزارش‌های پخش‌شده، در سطح افغانستان ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ کودک دارای معلولیت در شفاخانه‌ها زاده شده اند.
