گونۀ از پرندهیی که بهنظر میرسید برای مدت طولانی در آسیا ناپدید شده بود، به تازهگی در این قاره پدیدار شده است. پژوهشگران هفتۀ گذشته گفتند که آنان برای نخستینبار پس از ۱۷۰ سال، یک پرندۀ آوازخوان ابرو سیاه را در اندونیزیا پیدا کردهاند. کشف این پرندۀ با رنگهای سیاه، خاکستری و قهوهیی تیرۀ معمایی را حل میکند که به آن «یکی از معماهای بزرگ پرندهشناسی اندونیزیا» گفته میشود.
پانجی گوستی اکبر، پرندهشناس و نویسندۀ اصلی پژوهش در توصیف این گونۀ جدید میگوید: «زمانی که تأیید شناسایی را دریافت کردیم، من کمی دعا کردم و از خوشحالی سر تعظیم فرود آوردم. احساس هیجان، ناباوری و خوشبختی زیادی به من دست داد.»
پرندهشناسان برای نخستینبار در سال ۱۸۵۰ و پس از جمعآوری نمونههای آزمایشگاهی از تنها بازماندۀ این گونه در مورد این پرنده توضیحات ارایه کردند. این نمونۀ آزمایشگاهی در آغاز بر گونۀ نادرست برچسب زده شده بود که گویا این پرنده بهجای جزیرۀ بورنئو از جزیرۀ جاوا آمده است که این موضوع تلاشهای اولیه برای یافتن دیگر پرندههایی از این نوع را با مشکل روبهرو کرد. حتی پس از آنکه پرندهشناسان موقعیت جغرافیایی را از میان برداشتند، کسی برای یافتن این نوع پرنده تلاش نکرد. برداشتن موقعیت جغرافیایی به این دلیل کمککننده نبود که به گونۀ سنتی تعداد اندکی از پرندهشناسان و شکارچیان پرنده، ریسک سفر به جزیرۀ بورنئوی اندونیزیا را بهجان میخریدند.
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
با این حال، با بهوجودآمدن گروهی زیر نام پاسداران پرندهگان در بورنئوی اندونیزیا، این دیدگاه سنتی تغییر کرد. اعضای این گروه با مراجعه به افراد محلی، آنان را در مورد تنوع پرندهگان در ولایتشان آموزش میدادند. دو تن از این مردان به نامهای محمد سورانتو و محمدریزکی فوزان دربارۀ هویت یک پرندۀ سیاه و قهوهیی کنجکاو بودند. آنان گهگاهی در هنگام سفر به جنگلهای کلیمنتان جنوبی یکی از ولایتهای اندونیزیا در جزیرۀ بورنئو، این پرنده را در حال پرواز مشاهده میکردند.
آقایان سورانتو و فوزان در ماه اکتوبر سال گذشته یکی از این پرندهگان را گرفته و عکسی از آن را برای جوکو سعید تریسیانتو، یکی از اعضای گروه پاسداران پرندهگان فرستادند. آقای تریسیانتو میگوید: «زمانی که این تصویر را دریافتم، گیج شدم. زیرا این کمی شبیه به پرندۀ آوازخوان هورسفیلد بود، اما در واقع هورسفیلد نبود.»
آن تصویرها خیلی به تصویری از پرندۀ آوازخوان ابرو سیاه_پرندهیی که در کتاب رهنمای آقای تریسیانتو بهعنوان پرندهیی که احتمالاً منقرض شده، فهرست شده بود_مطابقت داشت. تریسیانتو آن تصویرها را به آقای اکبر فرستاد و او از دیدن آن تصویرها شوکه شد. او میگوید: «برای مهار هیجانم شروع به قدمزدن در اطراف خانهام کردم.»
سلاموطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
آقای اکبر آن تصویرها را به کارشناسان دیگر از جمله دینگ لی یونگ، یکی از طرفداران حفظ منابع طبیعی در موسسۀ بینالمللی زندهگی پرندهگان در سنگاپور فرستاد. داکتر یونگ در آغاز تصور کرد که کسی میخواهد شوخی کند و در حال تماشای یک عکس فوتوشاپشده است که احتمالاً متعلق به یک نوع پرنده بهنام انت بیرد است که در اکوادور زندهگی میکند.
داکتر یونگ میگوید: «مدتی زمان برد تا با آن کنار بیایم و زمانی که فهمیدم این تصویر واقعیست، اشک در چشمانم حلقه زد. این برای پرندهشناسی اندونیزیا یک موفقیت بزرگ است، به اندازۀ کشف دوبارۀ کبوتر پیامرسان یا پارکت کارولینا شوکهآور است. اما این در مجاورت من است، پرندهیی از بخشی از دنیا که من در آنجا زندهگی میکنم.»
تریسیانتو پس از تأیید هویت این پرنده، از آقایان سورانتو و فوزان خواست که پرندۀ اسیرشده را دوباره به جنگل ببرند و آزاد کنند. او و آقای اکبر امیدوار اند که با استفاده از کشف پرندۀ ابرو سیاه، علاقۀ افراد محلی را به طبیعت بیشتر و پولهای توریستها را به منطقه وارد کنند. آنان در نظر دارند که آقایان سورانتو و فوزان را بهعنوان راهنما آموزش دهند.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
آقای اکبر که عضو بیردپکر، یک گروه راهنما و پاسدار پرندهگان در شرق جزیرۀ جاواست، میگوید: «پاسداران پرندهگان از گوشهوکنار جهان در مورد امکان بازدید و دیدن این پرنده با من تماس گرفتهاند. اطلاعات ما در مورد این پرنده در حد صفر است.» او و همکارانش در نظر دارند به محض برداشتهشدن محدودیتهای سفر ناشی از کووید ۱۹، برای مطالعۀ پرندۀ ابرو سیاه سفری را راهاندازی کنند. آنان برخی از نقاط خالی در توصیف این پرنده را پُر میکنند. به گونۀ مثال، نمونۀ آزمایشگاهی ۱۷۰ ساله دارای چشمهای روشن و شیشهیی زردرنگ و پاهای با رنگ قهوهیی کمرنگ است. با این حال و براساس عکسهایی که از پرندۀ زنده گرفته شده است، محققان حالا میدانند که این گونه دارای چشمهای سرخ مایل به زرد و پاهای خاکستری رنگاند.
داکتر یونگ میگوید: «ما اکنون این پرنده را برای نخستینبار و با تمام شکوه طبیعیاش زنده میبینیم. بورنئو، جزیرۀ شگفتیهاست و هنوز چیزهایی زیادی دارد که باید کشف و مطالعه شود.»
منبع: نیویارک تایمز
برگردان: علی احمدی
پرندهیی که پس از ۱۷۰ سال دوباره در جنگلهای اندونیزیا پدیدار شد
ترامپ جایزهی «صلح فیفا» را دریافت کرد
ازدستدادن شریک زندگی؛ روایت مردی که همسرش را در زمینلرزهی سمنگان از دست داد
بیستوسومین نشست فرم دوحه در قطر آغاز شد
سفر با قطرههای زندگی؛ از دل کوهستانها میگذرند تا کودکی زمینگیر نشود
سنتهای حاکم خانوادگی؛ بسیاری از زنان هنوز اجازهی زندگی مستقل با شوهر را ندارند
زمینلرزه در خلم، عیدگاه این ولسوالی را در معرض نابودی قرار داده است
باشندگان کندز: مسئولان جلو فروش پتاقیها را بگیرند
گونۀ از پرندهیی که بهنظر میرسید برای مدت طولانی در آسیا ناپدید شده بود، به تازهگی در این قاره پدیدار شده است. پژوهشگران هفتۀ گذشته گفتند که آنان برای نخستینبار پس از ۱۷۰ سال، یک پرندۀ آوازخوان ابرو سیاه را در اندونیزیا پیدا کردهاند. کشف این پرندۀ با رنگهای سیاه، خاکستری و قهوهیی تیرۀ معمایی را حل میکند که به آن «یکی از معماهای بزرگ پرندهشناسی اندونیزیا» گفته میشود.
پانجی گوستی اکبر، پرندهشناس و نویسندۀ اصلی پژوهش در توصیف این گونۀ جدید میگوید: «زمانی که تأیید شناسایی را دریافت کردیم، من کمی دعا کردم و از خوشحالی سر تعظیم فرود آوردم. احساس هیجان، ناباوری و خوشبختی زیادی به من دست داد.»
پرندهشناسان برای نخستینبار در سال ۱۸۵۰ و پس از جمعآوری نمونههای آزمایشگاهی از تنها بازماندۀ این گونه در مورد این پرنده توضیحات ارایه کردند. این نمونۀ آزمایشگاهی در آغاز بر گونۀ نادرست برچسب زده شده بود که گویا این پرنده بهجای جزیرۀ بورنئو از جزیرۀ جاوا آمده است که این موضوع تلاشهای اولیه برای یافتن دیگر پرندههایی از این نوع را با مشکل روبهرو کرد. حتی پس از آنکه پرندهشناسان موقعیت جغرافیایی را از میان برداشتند، کسی برای یافتن این نوع پرنده تلاش نکرد. برداشتن موقعیت جغرافیایی به این دلیل کمککننده نبود که به گونۀ سنتی تعداد اندکی از پرندهشناسان و شکارچیان پرنده، ریسک سفر به جزیرۀ بورنئوی اندونیزیا را بهجان میخریدند.
سلاموطندار فارسی را در توییتر دنبال کنید
با این حال، با بهوجودآمدن گروهی زیر نام پاسداران پرندهگان در بورنئوی اندونیزیا، این دیدگاه سنتی تغییر کرد. اعضای این گروه با مراجعه به افراد محلی، آنان را در مورد تنوع پرندهگان در ولایتشان آموزش میدادند. دو تن از این مردان به نامهای محمد سورانتو و محمدریزکی فوزان دربارۀ هویت یک پرندۀ سیاه و قهوهیی کنجکاو بودند. آنان گهگاهی در هنگام سفر به جنگلهای کلیمنتان جنوبی یکی از ولایتهای اندونیزیا در جزیرۀ بورنئو، این پرنده را در حال پرواز مشاهده میکردند.
آقایان سورانتو و فوزان در ماه اکتوبر سال گذشته یکی از این پرندهگان را گرفته و عکسی از آن را برای جوکو سعید تریسیانتو، یکی از اعضای گروه پاسداران پرندهگان فرستادند. آقای تریسیانتو میگوید: «زمانی که این تصویر را دریافتم، گیج شدم. زیرا این کمی شبیه به پرندۀ آوازخوان هورسفیلد بود، اما در واقع هورسفیلد نبود.»
آن تصویرها خیلی به تصویری از پرندۀ آوازخوان ابرو سیاه_پرندهیی که در کتاب رهنمای آقای تریسیانتو بهعنوان پرندهیی که احتمالاً منقرض شده، فهرست شده بود_مطابقت داشت. تریسیانتو آن تصویرها را به آقای اکبر فرستاد و او از دیدن آن تصویرها شوکه شد. او میگوید: «برای مهار هیجانم شروع به قدمزدن در اطراف خانهام کردم.»
سلاموطندار فارسی را در تلگرام دنبال کنید
آقای اکبر آن تصویرها را به کارشناسان دیگر از جمله دینگ لی یونگ، یکی از طرفداران حفظ منابع طبیعی در موسسۀ بینالمللی زندهگی پرندهگان در سنگاپور فرستاد. داکتر یونگ در آغاز تصور کرد که کسی میخواهد شوخی کند و در حال تماشای یک عکس فوتوشاپشده است که احتمالاً متعلق به یک نوع پرنده بهنام انت بیرد است که در اکوادور زندهگی میکند.
داکتر یونگ میگوید: «مدتی زمان برد تا با آن کنار بیایم و زمانی که فهمیدم این تصویر واقعیست، اشک در چشمانم حلقه زد. این برای پرندهشناسی اندونیزیا یک موفقیت بزرگ است، به اندازۀ کشف دوبارۀ کبوتر پیامرسان یا پارکت کارولینا شوکهآور است. اما این در مجاورت من است، پرندهیی از بخشی از دنیا که من در آنجا زندهگی میکنم.»
تریسیانتو پس از تأیید هویت این پرنده، از آقایان سورانتو و فوزان خواست که پرندۀ اسیرشده را دوباره به جنگل ببرند و آزاد کنند. او و آقای اکبر امیدوار اند که با استفاده از کشف پرندۀ ابرو سیاه، علاقۀ افراد محلی را به طبیعت بیشتر و پولهای توریستها را به منطقه وارد کنند. آنان در نظر دارند که آقایان سورانتو و فوزان را بهعنوان راهنما آموزش دهند.
سلاموطندار فارسی را در فیسبوک دنبال کنید
آقای اکبر که عضو بیردپکر، یک گروه راهنما و پاسدار پرندهگان در شرق جزیرۀ جاواست، میگوید: «پاسداران پرندهگان از گوشهوکنار جهان در مورد امکان بازدید و دیدن این پرنده با من تماس گرفتهاند. اطلاعات ما در مورد این پرنده در حد صفر است.» او و همکارانش در نظر دارند به محض برداشتهشدن محدودیتهای سفر ناشی از کووید ۱۹، برای مطالعۀ پرندۀ ابرو سیاه سفری را راهاندازی کنند. آنان برخی از نقاط خالی در توصیف این پرنده را پُر میکنند. به گونۀ مثال، نمونۀ آزمایشگاهی ۱۷۰ ساله دارای چشمهای روشن و شیشهیی زردرنگ و پاهای با رنگ قهوهیی کمرنگ است. با این حال و براساس عکسهایی که از پرندۀ زنده گرفته شده است، محققان حالا میدانند که این گونه دارای چشمهای سرخ مایل به زرد و پاهای خاکستری رنگاند.
داکتر یونگ میگوید: «ما اکنون این پرنده را برای نخستینبار و با تمام شکوه طبیعیاش زنده میبینیم. بورنئو، جزیرۀ شگفتیهاست و هنوز چیزهایی زیادی دارد که باید کشف و مطالعه شود.»
منبع: نیویارک تایمز
برگردان: علی احمدی
مرتبط با این خبر:
— زنی که دوران قرنطین را به تنهایی در قطب شمال گذراند
— آمفتامینِ گیاهی، مادۀ مخدری که از افغانستان به سراسر جهان رسیده است
کلیدواژهها: پرنده // ۱۷۰ سال // جنگلهای اندونیزیا
تحلیل و گزارش
بارندگیهای شدید در غزه؛ ۷۶۱ اردوگاه در معرض سیلاب قرار دارد
ایران خواستار تشکیل حکومت فراگیر در افغانستان شد
توقیف نفتکش ونزویلایی؛ کاراکاس امریکا را به «دزدی دریایی» متهم کرد
یونیسف یک شبکهی آبرسانی در پروان میسازد
بنیاد آقاخان یک شبکهی آبرسانی در پروان میسازد
زمینلرزهی شرق افغانستان؛ «روند آموزش ۲۰۰ هزار دانشآموز متأثر شده است»
دیدار ترامپ با آل ثانی؛ قطر: گفتوگوها مثبت بود
زلزلهی ۷.۴ریشتری در ساحل شرقی کامچاتکای روسیه رخ داد
نخستین نخستوزیر زن در تاریخ نپال؛ کارکی پس از ناآرامیهای خونین به قدرت رسید
غرقشدن دو کشتی در کنگو؛ ۱۹۳ تن جان باختند
مجمع عمومی سازمان ملل قطعنامهی «راهحل دوکشوری» اسرائیل و فلسطین را تصویب کرد
پنج تن به اتهام شکار غیرقانونی پرندگان در سمنگان بازداشت شدند
۸۵ پرندهی وحشی در هرات به طبیعت بازگردانده شد
اخبار و گزارشهای سلام وطندار را از شبکههای اجتماعی دنبال کنید:
فیسبوک
توییتر
تلگرام