شماری از زنان دامدار در کاپیسا، از شیوع بیماریهای دامی ابراز نگرانی میکنند. این زنان که دامداری را منبع اصلی درآمد خانوادههای شان میدانند، میگویند که کاهش تولید شیر، مرگومیر حیوانات، هزینههای سنگین درمان و نبود مرکزهای درمانی دولتی، از چالشهای جدی اند که زندگی بسیاری از خانوادهها را زیر تأثیر قرار داده است.
شماری از زنان دامدار در بامیان، با دریافت آموزشهای فنی و استفاده از ابزارهای مدرن، پشم گوسفندان خود را به جای فروش خام، پروسس میکنند؛ رویکردی که درآمد شان را افزایش داده و اشتغال پایدار ایجاد کرده است.
غزنی، از ولایتهای زراعتی در کشور است که بسیاری از خانوادهها در مرکز و ولسوالیهای آن به کشاورزی و دامداری سرگرم اند و نقش زنان در پیشبرد کشاورزی و دامداری در این ولایت برجسته است. این زنان از نبود مرکز فروش ثابت برای فرآوردههای لبنی مانند شیر، ماست، قیماق و مسکه شکایت دارند و به سلاموطندار میگویند که ناچار اند شیر مواشی خود را به ماست تبدیل کنند و برای فروش به مرکز شهر بفرستند؛ کاری که به گفتهی آنان، جنجالی، هزینهبر و ناپایدار است.
