«من و دستیار پُرکارم»؛ روایتی از آشنایی با هوش مصنوعی
آیا تا کنون فکر کرده اید دوستی داشته باشید که هیچ گاه از حضور در کنار شما، خسته نشود و مهمتر از همه، همیشه در دسترس شما قرار داشته باشد؟ من، عباس پناهی، دانشجوی رشتهی علوم سیاسی دانشگاه کابل، روزی با چنین دوستی آشنا شدم؛ دوستی که نامش «هوش مصنوعی» است. یادم است، نخستین بار نام هوش مصنوعی را وقتی شنیدم که همصنفیهایم در دانشگاه با شگفتی، از آن حرف میزدند. با خودم میگفتم که «حتماً یک نرمافزار تازه است، مثل دیگر ابزارهای فنآوری.»