شام روز گذشته (دوشنبه، اول جدی/دی) رحمتالله نیکزاد، رئیس اتحادیۀ خبرنگاران ولایت غزنی و خبرنگار شبکۀ الجزیره و اسوشیتدپرس در نزدیکی خانهاش در حوزۀ اول امنیتی شهر غزنی توسط افراد مسلح ناشناس ترور شد.
کشتهشدن رحمتالله نیکزاد، بار دیگر نگرانی خبرنگاران و نهادهای پشتیبان رسانهها را به دنبال داشته است. خبرنگاران و نهاد پشتیبان رسانههای آزاد افغانستان ضمن محکومکردن این حمله، خواهان تأمین مصونیت خبرنگاران شدهاند.
نهاد پشتیبان رسانههای آزاد افغانستان یا نی از عدم تأمین امنیت خبرنگاران از سوی حکومت انتقاد کرده و گفته این امر سبب شده است دشمنان مردم افغانستان هر روز از جامعۀ رسانهیی قربانی بگیرند.
کمیتۀ مصونیت خبرنگاران افغان نیز با نشر اعلامیهیی گفته است، مصونیت خبرنگاران باید از اولویتهای کاری حکومت باشد و سهلانگاری در این زمینه پذیرفتنی نیست.
شماری از خبرنگاران نیز با نگرانی از حملههای اخیر علیه این قشر میگویند، قتل خبرنگاران به آزادی بیان صدمه میزند.
احمدصهیب حسرت، خبرنگار خبرگزاری پژواک در کابل میگوید: «این یک نگرانی خیلی بزرگ است اینکه خبرنگار کشته میشود؛ ولی هیچ گروهی مسئولیت آن را به عهده نمیگیرد. در حقیقت ترور خبرنگار، ترور آزادی بیان است و حکومت هرچه زودتر ضمن اینکه جلو ترورهای هدفمند را بگیرد، باید بهخاطر امنیت شهروندان و خبرنگاران توجه جدی کند.»
شماری از خبرنگاران در ولایت غزنی نیز با انتقاد از حکومت میگویند که حکومت بهجای محکومکردن حمله به خبرنگاران و نوشتن پیامهای تسلیت، باید از جامعۀ رسانهیی محافظت کند.
رحمتالله مرجانخیل، یکی از خبرنگاران در ولایت غزنی میگوید: «رحمتالله نیکزاد در هر برنامهیی صدای خود را بلند میکرد، به کمیتۀ مصونیت خبرنگاران گفته بود که زیر تهدید هست و او را میکشند. شب گذشته او را کشتند. کار خبررسانی واقعا مشکل شده است. طالبان میگویند که ما نکشتهایم، حکومت تقبیح کرده و پیام تسلیت میگوید. این وضعیت تا چهزمانی ادامه خواهد یافت. وضعیت اطلاعرسانی در غزنی خیلی خراب شده است.»
محجوب مزاری، از دیگر خبرنگاران در غزنی میگوید: «از دولت همین را میخواهم که امنیت جان خبرنگاران را بگیرد. خبرنگاران در دو دهۀ گذشته بسیار قربانی دادهاند.»
محمدجان تمکین، رئیس اتحادیۀ خبرنگاران جوزجان نیز این حمله را نگرانکننده خوانده است.
او میگوید: «در جریان یک ماه گذشته دستکم ۵ تن از هممسلکهایمان را از دست دادهایم. به عناوین مختلف، در جاهای مختلف و این برای ما که کارمند رسانه هستیم، نگرانکننده است. ما میخواهیم که مقامهای دولتی تصمیم درست گرفته و قضایایی که اتفاق افتادهاند را به گونۀ جدی بررسی کنند و عاملان آنها به پنجۀ قانون سپرده شوند.»
شورای عالی مصالحۀ ملی نیز با نشر اعلامیهیی ترور پیهم چهرههای رسانهیی را جنایت ضد بشری و غیرقابل پذیرش خوانده است.
با اینکه ذبیحالله مجاهد، از سخنگویان طالبان در پیام توییتری حمله به رحمتالله نیکزاد را محکوم کرده و او را یک خبرنگار متعهد خوانده است؛ اما ریاستجمهوری گروه طالبان را عامل قتل خبرنگاران میداند.
دواخان مینهپال، از معاونان سخنگوی رئیسجمهور میگوید که در حمله به رسانهها و ترور خبرنگاران طالبان دست دارند. به گفتۀ مینهپال، طالبان دشمن آشکار آزادی بیان و رسانهها اند.
او میگوید: «کشتن خبرنگاران نشاندهندۀ ترس گروه طالبان از آزادی بیان و اطلاعرسانی از جنایت و برنامههای شوم آنهاست.»
واکنشها به کشتهشدن رحمتالله نیکزاد در حالی برانگیخته میشوند که در دو ماه گذشته، یما سیاووش، گویندۀ پیشین برنامههای سیاسی طلوعنیوز، الیاس داعی، خبرنگار محلی رادیو آزادی، محمدرفیع صدیقی، مسئول پیشین تلویزیون خصوصی خورشید، ملالی میوند، گویندۀ تلویزیون خصوصی انعکاس و فردین امینی، گویندۀ خبر تلویزیون خصوصی آریانانیوز در ترورهای هدفمند، انفجار ماینهای مغناطیسی و دیگر رویدادها کشته شدهاند.