۱۳ فبروری از سوی سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، روز جهانی رادیو نام‌گذاری شده است. از این روز در حالی در سراسر جهان گرامی‌داشت می‌شود که ایست‌گاه‌های رادیویی در افغانستان با چالش‌هایی چون کم‌بود منابع مالی، نیروی کار متخصص و دست‌رسی به اطلاعات روبه‌رو اند.
زاهدشاه انگار، مسئول یک رادیوی محلی در خوست و محمدحسن قدرتی، مسئول یک رادیوی محلی در تخار، به سلام‌وطندار می‌گویند که پس از تحول نظام سیاسی در کشور، رادیوها با چالش‌های گوناگونی روبه‌رو شده اند.
زاهدشاه انگار، میافزاید: «مجبور به کم‌کردن کارمند شدم که تعدادی از کامندان دواطلبانه با معاش کم یا بدون معاش کار کنند. تجهیزات را تازه کرده نمی‌توانیم که در حالت استهلاک قرار دارد. هم‌چنان مجبور شدیم که مصرف‌های دیگر را نیز کم کنیم.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
محمدحسن قدرتی، نیز میافزاید: «چالش‌هایی که برای فعالیت رادیوها وجود دارد، یکی عدم دست‌رسی به اطلاعات است؛ نداشتن کارمندان فنی و باتجربه که این‌ها در قسمت نشرات ما چالش‌هایی را ایجاد کرده است.»
مرکز خبرنگاران افغانستان، با پخش خبرنامه‌ای به مناسبت روز جهانی رادیو، اعمال محدودیت‌ها بر رسانه‌های شنیداری در افغانستان را بی‌پیشینه خوانده است. این مرکز، گفته است که در یک سال گذشته دست‌کم هفت رادیو با دستور مستقیم یا ناشی از محدودیت‌های اعمال‌شده، بسته شده اند.
حجت‌الله مجددی، رییس انجمن ژورنالیستان آزاد افغانستان، نیز می‌گوید که بیشتر ایست‌گاه‌های رادیویی با مشکلات مالی و دست‌رسی‌نداشتن به اطلاعات روبه‌رو اند. «از لحاظ اقتصادی، مشکل‌های فراوانی سر راه رادیوها وجود دارد. از جمله مشکلات در بخش پرداخت معاش که بیشتر از ۸۰ درصد کارمندان رسانه‌های محلی به طور افتخاری و بدون دریافت معاش کار می‌کنند. مسائل دست‌رسی به اطلاعات، یکی دیگر از مشکل‌های رادیوها است.»
با این حال، خبیب غفران، سخن‌گوی وزارت اطلاعات‌و‌فرهنگ حکومت سرپرست، می‌گوید که این وزارت به پشتیبانی از رسانه‌های آزاد به ویژه رادیوها متعهد است. غفران، میافزاید که پس از حاکمیت امارت اسلامی، ۳۳ ایست‌گاه تازه‌ی رادیویی در کشور ایجاد شده است. «در کل در افغانستان فعلاً ۲۳۴ رسانه‌ی صوتی فعالیت می‌کنند که ۳۳ رسانه‌ی صوتی با حاکمیت دوباره‌ی اسلامی، جدیداً جواز گرفته و فعالیت خود را آغاز کرده اند.»
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
در بیش از دو دهه‌ی گذشته ده‌ها رسانه‌ی دیداری، شنیداری و نوشتاری در کشور به فعالیت آغاز کردند؛ اما رادیو هنوز هم در میان مردم جایگاه خود را حفظ کرده و مخاطبان و طرف‌داران بسیاری دارد.
محمدبشیر هاتف و عبدالله رحمانی، کارشناسان رسانهای، با اشاره به جایگاه رسانه‌های شنیداری در افغانستان می‌گویند که ایست‌گاه‌های رادیویی در سال‌های پسین نقش چشم‌گیری در ارائه‌ی برنامه‌های آموزشی و پرورش داشته است.
یونسکو، گفته است که رادیو به عنوان یکی از قابل اعتمادترین و گسترده‌ترین اشکال رسانهای در جهان، در دورانی که نوآوری‌های تکنولوژیکی با سرعت چشم‌گیر در حال تغییر هستند، وارد قرن دوم خدمت خود می‌شود.
