اداره‌ی بازرس ویژه‌ی امریکا برای بازسازی افغانستان (سیگار)، با پخش گزارشی ادعا کرده که از زمان روی‌کارآمدن امارت اسلامی در افغانستان تا کنون، دولت امریکا نزدیک به ۲.۱ میلیارد دالر کمک را در شش ربع/یک سال‌ونیم سال مالی این کشور، به افغانستان اختصاص داده است.
در گزارش تازه‌ی سازمان خوراک و کشاورزی ملل متحد زیر نام «گزارش جهانی در باره‌ی بحران‌های غذایی» که به تازگی پخش شده، آمده است که شهروندان هفت کشور در دوره‌ی زمانی از سال ۲۰۲۲، با فقر، ناداری و گرسنگی شدید روبه‌رو شده اند. بر اساس این گزارش، ۵۷ درصد از گرسنگان در سومالیا بوده اند.
کشت مضاعف یا دوبرابر، شیوه‌ای از کشت است که زمینه‌ی بهره‌گیری از چندین محصول در زمان و زمین واحد را به کشاورزان فراهم می‌کند. شماری از کشاورزان در بلخ که از کشت مضاعف استفاده می‌کنند، می‌گویند که این روش، افزون بر تقویت زمین‌های زراعتی، سود اقتصادی نیز دارد.
عبدالسمیع درانی، سخن‌گوی اداره‌ی خط آهن افغانستان، به سلام‌وطندار می‌گوید که تا کنون حدود ۱۰ شرکت داخلی و خارجی، علاقه‌مند سرمایه‌گذاری در پروژهی خط آهن مزارشریف_هرات_کندهار، اند که با تطبیق این پروژه، شرق آسیا از طریق افغانستان به ایران، ترکیه و کشورهای اروپایی وصل خواهد شد.
خیرمحمد، کارگر ۶۴ سالهای است که برای دریافت کار به چهارراه حاجی یعقوب شهرنو کابل، آمده و در انتظار فردی است که او را برای کار ببرد. ساعت یازده‌ی پیش از چاشت است و هنوز کسی برای بردن او به کار نیامده است. خیرمحمد، از شش سال به این سو، همه‌روزه به چهارراه حاجی یعقوب، می‌آید تا کاری برای خودش دست‌وپا کند؛ اما در یک سال گذشته، شانس به او رو نکرده و تنها سه روز به کار برده شده است.
فروشندگان در تنها نمایش‌گاه دایمی صنایع دستی و تولیدات زنان در شهر کابل، می‌گویند که به دلیل موقعیت نامناسب و غیرتجاری‌بودن این نمایش‌گاه، با کم‌بود مشتری روبه‌رو اند. در این نمایش‌گاه که در یکی از پس‌کوچه‌های شهرآرای شهر کابل قرار دارد، ۴۰ زن سرگرم کار اند.
ترایگس، معاون کمیشنری عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان، یک‌شنبه، ۱۰ ثور، در سفری که به منظور بررسی چالش‌های بی‌جاشدگان و ترتیب و تنظیم کمک‌های انسان‌دوستانه به کابل داشت، خواستار بازگشت زنان به دفترهای کاری شان شده است.
بانک مرکزی افغانستان، اعلام کرده است که به منظور حفظ و ثبات ارزش پول افغانی، یک‌شنبه، ۱۰ ثور، ۱۴ میلیون دالر امریکایی را طی داوطلبی به طور لیلام به فروش می‌رساند. این بانک، از بانک‌ها و شرکت‌های صرافی و خدمات پولی واجدشرایط خواسته است که در این داوطلبی اشتراک کنند.
شماری از کشاورزان در ننگرهار، با خرسندی از پیش‌رفت در زمینه‌ی کشاورزی، می‌گویند که امسال کشت توت‌زمینی در این ولایت افزایش یافته است. به گفته‌ی آنان، این محصول بیش‌تر در مناطقی کشت شده که پیش از این در آن جا کوکنار کشت می‌شد.
از سویی هم، شماری از کودکان در هرات اما می‌گویند که به دلیل وضعیت بد اقتصادی، مجبور شده اند برای فراهم‌کردن هزینه‌های زندگی، از خانه بیرون بزنند و کارهایی مانند پالش کفش، موترشویی، جمع‌کردن زباله‌های پلاستیکی و تکدی‌گری را انجام بدهند.
غلام‌سرور تابش، جوانی در هرات که مسئول «کارگاه یخن‌های کمپیوتری تابش» است، به سلام‌وطندار می‌گوید هدف از ایجاد این کارگاه، رشد تولیدات داخلی و ایجاد زمینه‌ی کار به جوانانی است که از بی‌کاری رنج می‌بردند. به گفته‌ی او، یخن‌های تولیدشده در این کارگاه، نه تنها در شهر هرات؛ بل در بسیاری از ولایت‌ها چون کابل، فراه، هلمند و کندهار، در نمایندگیهای جداگانه به فروش می‌رسد.
در همین حال، مسئولان در شرکت تجارتی «رحیم گردیزی گروپ»، می‌گویند که به دلیل توقف کارهای ساختمانی در شهر کابل، روند واردات سیخ گول و آهن‌آلات به کشور، متوقف شده است. مسیح‌الله، یک تن از مسئولان این شرکت، به سلام‌وطندار می‌گوید که به دلیل توقف کارهای ساختمانی و واردات، ده‌ها تن نیز کار شان را از دست داده اند.
شماری از کشاورزان در لغمان، می‌گویند که امسال محصولات سیر در این ولایت، نسبت به سالهای گذشته به گونه‌ی چشم‌گیری افزایش یافته است. این کشاورزان، می‌افزایند که زراعت، تنها راه تأمین نیازهای روزانه‌ی شان است و از حکومت می‌خواهند که به نیازها و مشکلات آنان در این زمینه، توجه و برای فروش محصولات شان، بازار مناسبی ایجاد کند.
زلیخا کوهستانی، خبرنگار سلام‌وطندار، در گفت‌وگویی با عبدالله الدرداری، نماینده‌ی برنامه‌ی توسعه‌ای سازمان ملل متحد (UNDP) در افغانستان، به فعالیت‌ها و دست‌آوردهای سازمان ملل متحد پس از ۲۴ اسد ۱۴۰۰ در این کشور و اثرگذاری کمک‌های این سازمان روی وضعیت اقتصادی شهروندان پرداخته است.
«نه لباس گرفته‌ام و نه بوت؛ حتا به خانه هم هیچ میوه نگرفته‌ام. روزانه، بوت پالایش و تنها ۱۰۰ تا ۱۵۰ افغانی کار می‌کنم. لباس عیدم، همین لباس کارم است.» این گفته‌های سمیر ۱۲ ساله است؛ کودکی که در گوشه‌ای از جاده‌های شلوغ پل‌سرخ شهر کابل، برای به‌دست‌‌آوردن پول اندکی، چشمانش در جست‌وجوی یافتن جوره‌کفشی است که آن را پالایش کند.
در حالی که همه‌ساله با نزدیک‌شدن به عید، بازار فروش میوه‌ی خشک در شهرها، شلوغ‌ترین روزهایش را تجربه می‌کند؛ اما در سال روان، ناداری سبب شده است که این بازار نیز شلوغی پیشینش را نداشته باشد. وقتی درون شهر و در نزدیکی قطار میوه‌فروشی‌ها قدم می‌زنی، متوجه می‌شوی که دکان‌ها خالی‌تر از سالهای پیش است.
درباره سلام وطندار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
