شماری از آهنگران در بلخ با شکایت از کاهش کار شان، می‌گویند که صنعت آهنگری رونق گذشته‌اش را از دست داده و با رکود روبه‌رو شده است.
محمد‌جاوید، آهنگر، می‌گوید که واردات جنس‌های مشابه، بلند‌رفتن بهای آهن و نبود برنامه‌های حمایتی از صنعت‌کاران از دلیل‌های اصلی رکود صنعت آهنگری است. او می‌افزاید: «اکنون جنس‌هایی را که ما در گذشته می‌ساختیم از چین، پاکستان و تاجکستان می‌آید و بهای آن نیز نسبت به وسایلی که ما می‌سازیم ارزان‌تر است به همین دلیل کسی از وسایل دست‌ساخت ما استفاده نمی‌کند.»
سلام‌وطندار را در اکس دنبال کنید
عبدالستار، دیگر آهنگر نیز، می‌گوید که اگر از صنعت آهنگری پشتیبانی نشود، در آینده‌ی نزدیک این صنعت از بین خواهد رفت. او می‌افزاید: «بازار نداریم. در گذشته وسایل از بیرون وارد افغانستان نمی‌شد؛ ولی اکنون دروازه‌های همه کشورها باز است و ابزارهای خارجی وارد می‌شود. این صنعت را با سقوط روبه‌رو کرده است.»
این آهنگران، از حکومت سرپرست می‌خواهند که با افزایش تعرفه‌های گمرکی بر واردات جنس‌های خارجی، از صنعت آهنگری پشتیبانی کند.
سلام‌وطندار را در تلگرام دنبال کنید
نصیراحمد نیازی، معاون ریاست صنعت و تجارت بلخ، می‌گوید که پشتیبانی از صنعت‌کاران و نگه‌داری صنایع قدیم در بلخ در اولویت‌های کاری آن‌ها قرار دارد. او می‌افزاید: «ما اراده‌ی قوی داریم که از صنعت‌کاران حمایت و در کنار آن‌ها باشیم؛ تلاش می‌کنیم جلو واردات جنس‌های مشابه را بگیریم یا مالیات بالای جنس‌های خارجی را افزایش دهیم.»
آهنگری، از صنعت‌های قدیم افغانستان است و آهنگران با استفاده از آهن ابزارهایی مانند تبر، داس، چکش، بیل، چاقو و دیگر وسایل را می‌سازند.
