پس از زمینلرزهی ۱۲ عقرب در سمنگان، بسیاری از خانوادهها بیسرپناه مانده اند و اکنون در چادر زندگی میکنند. آسیبدیدگان زمینلرزه در ولسوالی فیروزنخچیر سمنگان، میگویند که به خدمات بهداشتی نخستین دسترسی ندارند و با فرارسیدن زمستان، وضعیت بهداشتی آنان نگرانکننده است.
آنها، میافزایند که با سردشدن هوا، گونههای بیماریها نیز در میان خانوادههای زلزلهزده گسترش یافته است. باشندگان ولسوالی فیروزنخچیر، تأکید میکنند که مسئولان و نهادهای امدادرسان باید توجه بیشتری به ارائهی دارو و خدمات بهداشتی معطوف کنند تا خدمات بهداشتی نخستین به مناطق آسیبدیده از زمینلرزه برسد.
محمد منیر، یک تن از آسیبدیدگان زمینلرزه در منطقهی «رحمتآباد» ولسوالی فیروزنخچیر، میگوید: «در فیروزنخچیر یک کلینیک است، دور است، با زحمت بیماران را به آن جا میبریم، آن طور که لازم است، به بیمار رسیدگی درستی هم نمیشود؛ چون مراجعهی مردم زیاد است و یک پزشک نمیتواند به خوبی به آنان رسیدگی کند.»
محبالله، یک تن دیگر از آسیبدیدگان زمینلرزه در منطقهی «رحمتآباد» ولسوالی فیروزنخچیر، نیز میگوید: «ما به کلینیک نیاز داریم که نزدیک کلینیک و درمانگاه به ما ساخته شود، بیشتر ما جوانان برای کار و گذران زندگی به کشورهای بیرونی میرویم، خوب است که زنان و کودکان ما به کلینیک نزدیک بروند تا زیر درمان قرار گیرند.»
همین گونه، محمدالله و سید رسول، دو باشندهی دیگر منطقهی زلزلهزدهی «رحمتآباد»، میگویند که دولت و نهادهای بینالمللی باید برای بهبود وضعیت بهداشتی منطقه توجه فوری داشته باشند؛ زیرا با فرارسیدن زمستان خطر بیماریها بیشتر میشود.
محمدالله، میگوید: «چند روز پیش آمده بودند، ۱۰، ۱۵ روز کار کردند، یک دو پزشک بودند و خدمات ارائه دادند. اکنون دوباره رفته اند، دیگر کسی نیامده است. فقط همین کلینیک و پزشکان خصوصی هستند، بیماران را نزد همانها میبریم.»
سید رسول، نیز میگوید: «یک دو نوع قرص میآورند که کافی نیست. ما از دولت میخواهیم که یک پزشک مناسب برای ما بفرستد و به مشکلات مردم رسیدگی کند؛ چون مردم اکنون با مشکلات روبهرو هستند.»
«قوشمحله»، منطقهای در ولسوالی فیروزنخچیر است که بیش از ۵۰۰ خانواده دارد و به شدت زیر تأثیر زمینلرزه قرار گرفته است. عبدالاحمد، یکی از باشندگان این منطقه، نیز از نبود خدمات نخستین شکایت دارد و میگوید که کودکان بسیاری از خانوادهها به بیماری مبتلا شده اند. «این زلزله مشکلات ما را تا ۱۲۰ درصد افزایش داده است؛ در هر بخشی مشکلات داریم، مشکلات آب کمتر بود که اکنون خانهی مان هم از بین رفته است. مردم آن قدر توانایی ندارند که با موتر تا بازار بروند. کودکان بسیاری از خانوادهها بیمار اند، این موترهایی که رفتوآمد میکنند، بیماران را به کلینیک ولسوالی میبرند، مجبوریم روز خود را بگذرانیم، از این و آن قرض میگیریم، میبینیم که روز مرگ مان چه زمانی میرسد.»
در همین حال، مسئولان صحی ولسوالی فیروزنخچیر، میگویند که در اندازهی توان در تلاش اند تا به بیماران خدمات ارائه دهند. عبدالرئوف، سوپروایزر صحی جامعه در کلینیک ولسوالی فیروزنخچیر، میگوید که روزانه تا ۱۳۰ بیمار به این کلینیک مراجعه میکنند و زیر درمان قرار میگیرند. «به طور متوسط روزانه میان ۱۲۰ تا ۱۳۰ بیمار به این جا به کلینیک مراجعه میکنند و درمان میشوند. ما تا اندازهی توان خود تلاش کردهایم و در خدمت بیماران هستیم، اگر درمان آنان در این جا ممکن باشد، انجام میشود؛ در غیر این صورت، آنان را به شفاخانهی ولایتی ارجاع میدهیم و در آن جا زیر درمان قرار میگیرند.»
مسئولان محلی، نیز میپذیرند که در ولسوالی فیروزنخچیر مرکزهای بهداشتی اندک است و مردم در این بخش با مشکلات روبهرو اند. اما اطمینان میدهند که برای رساندن خدمات بهداشتی به روستاها تلاش بسیاری کرده و این مشکل را با مقامهای عالیرتبه در میان گذاشته اند.
عبدالمنان اسلمی تاتار، معاون ولسوال فیروزنخچیر، به سلاموطندار میگوید: «این جا در ولسوالی ما حدود ۴۰ درصد از مشکلات مردم در بخش بهداشت حل میشود. ما این موضوع را در سطح ولایت مطرح کردهایم، آنان نیز مشکل را با وزارت صحت در میان گذاشته اند و بقیهی کار به آنان مربوط است.»
گفتنی است که بیشتر باشندگان ولسوالی فیروزنخچیر، در دیگر بخشهای زندگی نیز دسترسی محدودی به امکانات نخستین دارند و خواست آنان این است که نهادهای مسئول دولتی و بینالمللی توجه بیشتری به آنان بکنند.
