غفور د جوزجان ولایت په قوشتپه ولسوالۍ کې د امنیتي وضعیت له خرابوالي له امله یې زړه غټ کړ او د ایران په لوري رهي شو. د یوې مړۍ ډوډۍ پیدا کول او د ژوند ښه والی هغه څه وو چې د غفور په ګډون یې لسګونه تنه کډوالۍ ته مجبور کړل. غفور د لارې په اوږدو کې د قاچاقیانو لاس ته ولوېد او هغوی پرې د زو او زیاتي هېڅ ډول دریغ ونهکړ. هغه د قاچاقیانو له لوري زنداني کېږي او په خپله خبره یې، د ازادۍ لهپاره یې په شپو ـ شپو ژړاوې او افسوس کړیدی. دا ځوان وايي چې قاچاقیانو د کډوالو د خوشې کولو په بدل کې پيسې غوښتلې او کله ناکله خو به یې هغوی ډېر سخت ځورول او د برېښنا شاټونه به یې ورکول.
د کډوال دوران له غفوره د خبرو تاب اخلي او کله ناکله د مکس په کولو سره بیا خپلو خبرو ته ادامه ورکوي او وايي چې د قاچاقیانو له ځورولو ښځې هم مستثنا نهوې. هغه هیله لرله چې د ژوند وضعیت یې ښه شي؛ خو اوس اړ دی چې د خپلې میاشتنۍ مزدورۍ نه یو څه خپلو ملګرو او خپلوانو ته د هغه قرض بېرته ورکړي چې له قاچاقیانو نه یې د خلاصون پر مهال راپور کړېوې.
دی له قاچاقیانو سره شپږ میاشتې بندي و او د پيسو له ورکولو وروسته یې خوشې کړ؛ خو له څوو ورځو وروسته ایراني پولیسو ونیولو او له شلو ورځو وروسته یې د افغانستان نیمروز ولایت ته راولېږلو.
دی د لارې په اوږدو کې د یوې ترخې خاطرې کیسه کوي او وايي چې په موټر کې به یې ۴۰ تنه سپاره کړو چې کله ناکله به د ډېر بار له امله موټر په لاره نهشو تللی. غفور وايي چې یوه ورځ موټر چپه شو او ۲ښځې په کې مړې شوې.
د جوزجان د کډوالۍ او بېرته راستنېدونکیو چارو ریاست هم د قاچاقیانو او ایراني پولیسو له لوري د کډوالو ځورول او شکنجه کول تاییدوي. د دې ولایت د کډوالو او بېرته راستنېدونکیو چارو رییس عبدالمالک رستمي سلام وطندار ته وویل، د انسانيًقاچاق له قربانیانو او له ایرانه د راغلیو کډوالو سره مرستې دوام لري؛ خو دا مرستې تر ډېره د هغه چا لهپاره دي چې په دواطلبانه ډول هېواد ته راستانه شوېوي.
د ده په خبره، تر اوسه ورسره ۵۰ کورنۍ ثبت دي چې په نږدې راتلونکي کې به ورسره نقده مرسته وکړي.
په جوزجان کې د انساني او کډوالۍ قاچاق سیمهییز مسوول حسن سلیمي وايي، د انساني قاچاق د قربانیانو له پېژندنې وروسته د هغوی لازم ملاتړ کېږي او د انساني قاچاقیانو تر پېژندنې وروسته هغوی تر عدلي او قضايي څار لاندې نیول کېږي.
- د جمیلې کډوالي؛ د یوې مړۍ ډوډۍ لهپاره د قالینو اوبدل
- ایران ته د قاچاقي تګ په اړه د یو کونړي ځوان روایت
د نوموړي په وینا، له انساني قاچاق سره د مبارزې ولایتي کمېسیونونه چې کورنیو چارو وزارت، د ملي امنیت ریاست، لویه څارنوالي او ځنیې نور یې غړیتوب لري، په ولایتونو کې د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق د قربانیانو دوسیې څېړي او قاچاقیانو ته سزا ورکوي.
د انسانيقاچاق او کډوالۍ قاچاق له قربانیانو سره د بیا راستنېدنې د مرستې ملي مکانېزم (NRM) ، د افغانستان دولت د انسانيقاچاق او کډوالۍ قاچاق سره د مبارزې عالي کمېسیون له لوري جوړ او تدوین شویدی. د دې میکانیزم موخه لارښوونه کوي چې د انسانيقاچاق او کډوالۍ قاچاق د قربانیانو د ملاتړ، پېژندنې او ارجاع په پار د دولت او مدني ټولنو لارښوونې لهمخې قاچاقیان وپېژني او د انسانيقاچاق سره د مبارزې قانون د (۲۰۱۷ کال مصوبې) پر اساس یې قضايي ارګانونو ته معرفي کړي.
د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق له قربانیانو سره د بیا راستنېدنې د مرستې ملي مکانېزم په لسمه ماده کې د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق د ملاتړ په موخه د تدابیرو په اړه داسې لولو:
- که د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق قرباني له ګواښ او تاوتریخوالي سره مخ وي، باید په امن ځای کې وساتل شي.
- د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق پر قرباني باید ښوونیزې او مسلکي زدهکړې وشي.
- که د انساني قاچاق او کډوالۍ قاچاق د قرباني کورنۍ په مستقیم یا نا مستقیم ډول د ده په قاچاق کې لاس ولري، قرباني باید له کورنۍ نه بېل په امن ځای کې وساتل شي.
هر کال زرګونه کسان یوه ښه ژوند ته د رسېدو او ارامۍ لپاره اروپايي هېوادونو ته ځي او ډېری یې خپلې موخې ته د رسېدو لپاره د ایران، پاکستان او ترکیې هېوادونه غوره کوي؛ خو دغه کسان ډېر کله د لارې په اوږدو کې د انساني قاچاقیانو لاس ته لوېږي او د هغوی د موخو قرباني کېږي. دوی له ګڼو ستونزو وروسته بېرته هېواد ته را ګرځي، خو په تش لاس.