بررسی گفت‌وگوهای صلح در سالی که گذشت

شهروندان کشور در سال 1393 خورشیدی، با سپری کردن فراز و فرودهای سیاسی، امنیتی، اقتصادی و اجتماعی، امیدوار به تأمین صلح در کشور بودند و با این امید حدود هشت میلیون نفر با قبول خطر به پای صندوق‌های رأی رفتند.

اما پیامد انتخابات، توافق سیاسی اشرف غنی و عبدالله عبدالله بود که پس از جنجال‌های چندین ماهه، به ایجاد حکومت وحدت ملی انجامید.

با این همه رییس‌جمهور اشرف‌غنی و عبدالله‌ عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی، پس از تکیه بر کرسی‌های‌شان، بر تأمین صلح تأکید کردند.

رییس‌جمهور در هفتم میزان سال روان، هنگام ادای سوگند در کابل گفت: "از آن‌جایی که صلح پایدار یکی از ارکان اصلی ثبات سیاسی را در یک کشور تشکیل می‌دهد، حکومت وحدت ملی وعده می‌سپارد که تمام حکومت‌های موازی را از ریشه برچیند. عدالت اجتماعی سنگ تهداب صلح پایدار در کشور است؛ کشوری که گرفتار ناآرامی باشد و امنیت و مصؤونیت شهروندان آن تأمین نشده باشد به ثبات نمی‌رسد".

آقای غنی تأکید کرد که تهدیدها و چالش‌هایی که افغانستان در شرایط کنونی با آن‌ها روبه‌روست نباید دست‌کم گرفته شود؛ برخی کشورهای عربی در حال انفجارند و برخی از حلقات می‌خواهند افغانستان را به میدان جنگ دوام‌دار تبدیل کنند.

هرچند رییس‌جمهور برای گسترش روابط خارجی افغانستان، به عربستان و چین سفر کرد، ولی کارشناسان هدف پشت پردۀ این سفرها را آوردن فشار بر پاکستان برای متقاعد ساختن طالبان به گفت‌وگوهای صلح خوانده اند.

رییس‌جمهور در اولین اقدامش برای صلح، پس از سوگند و بعد از سفرهای چین و عربستان، در سفری دو روزه عازم اسلام‌آباد شد و با مقامام‌های نظامی و ملکی این کشور دیدار کرد.

وی در دیدار با مقامات پاکستانی گفت که صلح و آرامش افغانستان به نفع مردم پاکستان است و هراس‌افگنی دشمن مشترک دو کشور می‌باشد.

از سوی دیگر عبدالله‌ عبدالله رییس اجرایی حکومت، در همایش "عنعنۀ‌ عدم تشدد در منطقه" گفت که صلح نیاز و ضرورت اساسی افغانستان است؛ ولی به معنای معامله به قیمت عزت و آبروی مردم این سرزمین نیست.

«صلح به معنای خواست بر حق مردم سرزمین ماست. تلاش‌ در این راه یک کوشش پاک است و این تلاش باید با شفافیت، با آگاهی رسانی به مردم و سران سیاسی کشور، با حفظ منافع ملی و دست‌آوردهای سال‌های قبل که نتیجۀ مبارزات پی‌گیر مردم ما و قربانی‌های بی‌شمار مردم ماست، همراه باشد.»

به این ترتیب، برخی رسانه‌ها گزارش دادند که قاری دین‌محمد یکی از نماینده‌گان طالبان در مذاکرات صلح گفته است که گفت‌وگوها بین دولت افغانستان و طالبان به‌ زودی آغاز می‌شود.

به نقل از این گزارش‌ها، قاری دین‌محمد پس از گفت‌وگوهای پشت پرده با مقام‌های پاکستانی در اسلام‌آباد، به قطر برگشته است.

این نمایندۀ طالبان در گفت‌وگوی ویژه به خبرگزاری دولتی ترکیه گفته است که طالبان آماده اند تا با دولت افغانستان مذاکره کنند و ممکن این گفت‌وگوها در کابل صورت گیرد.

از سوی دیگر سرتاج عزیز مشاور امنیت داخلی و روابط خارجی نخست‌وزیر پاکستان، گفت‌وگوهای پنهانی دولت افغانستان و طالبان در پاکستان را تأیید کرده است.

آقای عزیز گفته است که پاکستان نقش میانجی را در گفت‌وگوهای صلح افغانستان بازی می‌کند و هدفی غیر از این ندارد.

مشاور امنیت داخلی و روابط خارجی پاکستان تأیید کرده است که طالبان از سال‌ها جنگ و درگیری خسته شده اند و حال دنبال راه حلی سیاسی اند. 

در پی نشر این گزارش‌ها، شورای ملی واکنش نشان داد. با آن‌که اعضای این شورا از گفت‌وگوهای صلح حمایت کردند، اما تأکید دارند که رهبران حکومت وحدت ملی، نباید در پشت در‌های بسته درباره چه‌گونه‌گی دست‌یابی به صلح گفت‌و‌گو کنند و در این گفت‌وگوها به پاکستان امتیاز دهند.

اما حال پرسش اساسی این است که افغانستان در سال 1393 خورشیدی برای تأمین صلح چه دست‌آوردهایی داشته است؟

حوا علم نورستانی عضو شورای عالی صلح، در مورد دست‌آوردهای این شورا در سال 1393 خورشیدی گفت: راه‌اندازی کمپینی زیر نام "زنان افغان: جنگ بس است، ما صلح می‌خواهیم"، جمع آوری 250 هزار امضای زنان از سراسر کشور برای تأمین صلح، سفرهای خارجی اعضای این شورا به کشورهای مختلف برای تأمین صلح، ارایه خواست‌های زنان برای توقف جنگ و آغاز گفت‌وگوها با طالبان، سازمان ملل و رییس‌جمهور از کارهایی است که این شورا انجام داده است.

فاروق بشر حقوق‌دان و آگاه مسایل سیاسی، به این باور است که افغانستان در سالی که گذشت تلاش‌هایی را برای تأمین صلح انجام داد.

آقای بشر به سفرهای حامد کرزی رییس‌جمهور پیشین به پاکستان و انگلستان اشاره کرد و گفت که پاکستان در گذشته نیز هر بار برای تأمین صلح در افغانستان تعهد می‌سپرد اما به آن پشت پا می‌زد.

آقای بشر افزود: "افغان‌ها در هر دوره‌یی، چه در دوران حکومت کرزی و چه در حکومت اشرف غنی، برای تأمین صلح تلاش کرده اند؛ اما بدبختانه هنوز روشن نیست که گفت‌وگوهای صلح با چه گروهی باید انجام شود؟ القاعده، داعش، طالبان، حکمتیار یا سازمان استخبارات پاکستان؟"

این آگاه مسایل سیاسی به این باور است که پس از حمله بالای مدرسه‌یی در پیشاور، حکومت پاکستان به این نتیجه رسید که آتش هراس‌افگنی دامن آن کشور را نیز خواهد گرفت و باید در گفت‌وگوهای صلح با افغانستان هم‌کاری کند.

آقای بشر سفرهای مقامات پاکستانی به افغانستان و تلاش‌های حکومت را، دریچۀ امیدی برای آغاز گفت‌وگوهای صلح عنوان کرد.

با این حال رییس‌جمهور غنی در سومین سفرش به عربستان برای دو روز به این کشور رفت و با ملک سلمان بن عبدالعزیز گفت‌وگو کرد.

ریاست جمهوری در خبرنامه‌یی گفته است که در این دیدار، رهبران دو کشور بر گسترش روابط درازمدت اقتصادی، امنیتی و فرهنگی کابل و ریاض تأکید کرده اند.

خبرنامه افزوده که شاه عربستان سعودی اطمینان داده است که از هیچ نوع کمک و هم‌کاری‌یی در راستای تحکیم صلح پایدار در افغانستان دریغ نخواهد کرد و به گونۀ دوام‌دار با این کشور هم‌کار خواهد بود.

رییس جمهور غنی امروز (27 حوت/اسفند) در برنامه فراغت افسران ارتش در کابل گفت که اجماع جامعه، بر ایجاد صلح است. صلحی که ارزش‌ها و دستاوردهای افغانستان را نگهدارد.

آقای غنی به مردم اطمینان داد که بالای هیچ‌یک از ارزش‌های ملی در گفت‌وگوهای صلح، معامله‌یی صورت نخواهد گرفت. اما افزود که بدون صلح و ثبات دوام‌دار و روابط مساوی میان دولت‌های آزاد، منطقه به ثبات نمی‌رسد.

به اشتراک بگذارید:
به اشتراک گذاری بر روی facebook
به اشتراک گذاری بر روی twitter
به اشتراک گذاری بر روی telegram
به اشتراک گذاری بر روی whatsapp
به اشتراک گذاری بر روی email
به اشتراک گذاری بر روی print

این مطلب در آرشیو سلام وطندار ذخیره شده است.

اخبار و گزارش‌های سلام وطن‌دار را از شبکه‌های اجتماعی دنبال کنید:

فیسبوک

توییتر

تلگرام