مسؤولان شفاخانۀ یکصد بستر ولایت پروان میگویند که در دو ماه اخیر امسال 30 رویداد حملۀ سگهای دیوانه در این شفاخانه به ثبت رسیده که در یک مورد، کودکی 5 ساله بر اثر شدت جراحت و انتقال ویروس رابیس جان باخته است.
ویروس رابیس پس از دندان گرفتن سگ هار، از طریق لعاب دهن سگ به بدن فرد انتقال مییابد و با حمله به سیستم عصبی فرد مصاب، وی را زمینگیر میکند. در ابتدا فرد بیمار به ضعف بدنی، تب شدید و سردردی دچار میشود و پس از نفوذ کامل ویروس به سلولهای بدن ـ و عدم تزریق واکسن بیماری ـ بیمار جان خود را از کف میدهد.
داکتر محمدقاسم سنگین مدیر پزشکان شفاخانۀ غیرنظامی پروان، در گفتوگویی با سلاموطندار میگوید که در دو ماه گذشته 25 رویداد سگ گرفتهگی از روستای صیادان شهر چاریکار و 5 رویداد از ولسوالی جبلالسراج در این شفاخانه ثبت شده است. آقای سنگین دلیل سگ گرفتهگیهای اخیر را افزایش تعداد سگهای ولگرد و هار و همچنین نبود واکسن این بیماری در مراکز درمانی و شفاخانۀ مرکزی ولایت پروان میداند.
باشندهگان روستای صیادان با گلایه از نهادهای مسؤول میگویند که در کل ولایت پروان هیچ مرکز تشخیص و تداوییی برای این بیماری وجود ندارد و آنها مجبورند تا بیمارانشان را به پایتخت کشور منتقل کنند. آنها دلیل شیوع این بیماری را نگهداری از سگهای خانهگی و همزمان عدم رعایت مسایل بهداشتی میدانند.
بیشتر باشندهگان ولایت پروان از سگهای خانهگی برای شکار و گلهداری استفاده میکنند و اکثرشان نیز از فرهنگ نگهداری از سگهای خانهگی چندان آگاهییی ندارند.
میرزا محمد یکی از باشندهگان روستای صیادان میگوید که خودش و دو دختر خردسالش را سگ هار دندان گرفته بود و وی مجبور شد تا برای تزریق واکسن ویروس رابیس 8500 افغانی پول پرداخت کند. میرزا محمد میگوید که تاکنون 5 بار واکسن شده و هر بار برای هر واکسن مجبور بوده به مرکز کشور برود.
با این که ریاست بهداشت عمومی ولایت پروان، برای رسیدهگی به چنین رویدادهایی بخشی زیر نام «صحت محیطی» دارد، اما از آمار ارایه شده توسط شفاخانۀ مرکزی ولایت پروان نیز اظهار بیخبری میکند.
محمد قسیم سعیدی، رییس بهداشت عمومی پروان میگوید که این ریاست پارسال 1200 قلاده سگ ولگرد را با خوراندن گوشت مسموم شده کشته است و امسال نیز در بخشهایی از پروان این برنامه را راهاندازی کرده است؛ اما تاکنون هیچ خبری از وجود سگهای هار در شهر و حومۀ ولایت به این ریاست نرسیده است.
مسؤولان بهداشت ولایت پروان میگویند، کسانی که به بیماری رابیس دچار میشوند را در ظرف 24 ساعت به یکی از مراکز بهداشتی و درمانی انتقال میدهند تا واکسن این بیماری را دریافت کنند. اما پرسش اینجا است، در صورتی که شفاخانۀ مرکزی پروان از نبود این واکسن سخن میزند، باشندهگان روستاهای دوردست پروان به کدام مرکز درمانی برای ویروسزدایی فرستاده میشوند.