ارایۀ خدمات جنسی پسربچه‌ها در سنگرهای نبرد هلمند

بر بنیاد فهرستی که به سلام‌وطندار رسیده است، شمار مشخصی از فرماندهان پولیس، اعضای شورای ولایتی، ولسوال‌ها و برخی از افراد با نفوذ حکومتی در ولایت هلمند از کودکان بهره‌کشی جنسی کرده و هر یک‌شان چندین بچه را به عنوان «بچه‌بی‌ریش» نگه‌ داشته‌اند. اما این پدیده بیشتر در میان صفوف نیروهای امنیتی محسوس است.

شیرمحمد، یکی از باشنده‌گان ولایت هلمند از دست‌داشتن نیروهای پولیس در بچه‌بازی روایت جالبی دارد. می‌گوید، یک فرمانده پولیس پسرکاکایش را به زور با خود برده‌ و او را در محافل گوناگون وادار به رقص می‌کند. به گفتۀ شیرمحمد، این فرمانده پولیس سه پسربچه را برای هم‌خوابه‌گی و رقص نگه‌داشته بود، اما این پسربچه‌ها در یکی از حملات طالبان کشته شدند.

این پدیده به اندازه‌یی در هلمند رواج یافته که ده‌ها خانواده از ترس این که کودکان‌شان به بهره‌کشی جنسی وادار نشوند مناطق بودوباش خود را ترک کرده و به ولایت‌های دیگر می‌روند.

بچه‌ها به زور و تهدید وادار می‌شوند در کنار زورمندان و فرماندهان محلی بیاستند و به خواست آنان برقصند، اما خانواده‌های آن‌ها پی‌گیری چنین قضیه‌هایی را شرم می‌پندارند و کودکان نیز در بیشتر موارد به خاطر شرم و ترس از خانواده‌ها زنده‌گی پنهانی را انتخاب می‌کنند.

در قضیه‌یی دیگر، شماری از نیروهای پولیس سه پسر نوجوان، اعضای خانوادۀ محمدسید را با خود بردند. این پسرها شب‌ها در سنگرهای نبرد با برخی از فرماندهان پولیس می‌خوابند و نیازهای جنسی آنان را رفع می‌کنند. محمدسید می‌گوید، برای بررسی این فاجعه به هر دری زده است، اما از فرماندهی پولیس و تا مقام ولایت به این موضوع کوچک‌ترین توجهی نکرده‌اند.

فاطمه، مادر هشت فرزند است. پسر 14 ساله‌اش یک سال است که در اختیار چندین فرمانده پولیس قرار دارد. فاطمه می‌گوید، شماری از نیروهای پولیس همیشه به دنبال پسربچه‌های کم‌ سن‌وسال اند و روزی از روزها پسر نوجوان خودش به دام این نیروها افتاد. این زن می‌گوید، نیروهای پولیس در یک پاسگاه محمدوزیر، فرزندش را لت‌وکوب کرده و دست‌جمعی به او تجاوز کرده‌اند.

فاطمه نیز این موضوع را با مقام‌های امنیتی و کمیسیون حقوق بشر این ولایت در میان گذاشته است، اما تاکنون از فرزندش خبری در دست نیست.

محمدامان نیکمل، سرپرست ریاست کار و امور اجتماعی، شهدا و معلولین اما می‌گوید، در بیشتر موارد افراد بانفوذ و فرماندهان محلی پسربچه‌ها را صرفاً با خود نگه می‌دارند و «به آن‌ها تجاوز نمی‌کنند.»

آقانور کینتور، فرمانده پولیس هلمند می‌گوید، پس از سروصداها دربارۀ شیوع بچه‌بازی در صفوف امنیتی هیأتی را برای بررسی این موضوع موظف کرده‌اند، اما تاکنون هیچ موردی شناسایی نشده است. او تمام گزارش‌ها مبنی بر استفادۀ پسربچه‌ها به عنوان بردۀ جنسی میان نیروهای امنیتی را رد می‌کند.

اما فاطمه، سرپرست دفتر ولایتی کمیسیون مستقل حقوق بشر می‌گوید، افراد زیادی در این مورد به این دفتر رجوع کرده‌اند.

به گفتۀ بانو فاطمه، کمیسیون حقوق بشر در تلاش است بررسی‌هایش را پیرامون بچه‌بازی در میان نیروهای امنیتی ولایت هلمند تکمیل کرده و نتایج را با مقام ولایت در میان بگذارد.

گزارش‌هایی نیز وجود دارند که قربانیان آزارواذیت جنسی و بچه‌بازی از جامعه طرد شده و در نهایت به گروه‌های مخالفان دولت می‌پیوندند.

وحیدالله هدایت، منشی اداری مبارزه علیه قاچاق انسان وزارت عدلیه/دادگستری می‌گوید، در صفوف نیروهای پولیس ملی و پولیس محلی مواردی از حضور پسربچه‌ها به عنوان بردۀ جنسی دیده شده، با این وجود وزارت داخله بارها این ادعاها را رد کرده است.

بر پایۀ قانون مبارزه با قاچاق انسان و قاچاق مهاجران، تحت تسلط قراردادن کودکان به هدف بهره‌کشی مانند کسب منفعت از طریق خرید، فروش، بهره‌کشی جنسی، رقصاندن، به خدمت‌گرفتن در تهیۀ تصاویر یا فیلم‌های پورنوگرافی، برده‌گی، کار اجباری، گدایی، به خدمت‌گرفتن در جنگ مسلحانه، برداشت عضو، آزمایش‌های جبری پزشکی یا وادارکردن به سایر فعالیت‌های غیرقانونی، قاچاق انسان شمرده می‌شوند.

سلام‌وطندار روز گذشته نیز روایت زنده‌گی چندین قربانی بچه‌بازی در افغانستان را منتشر کرد. برای دسترسی به این گزارش این‌جا کلیک کنید.