چهارمین دور جشنوارۀ فیلم بین‌المللی زنان هرات شب گذشته در کابل به پایان رسید. در مراسم پایانی این جشنواره ده‌ها تن از هنرمندان داخلی و خارجی و شماری از مقام‌های حکومتی حضور داشتند.
رویا سادات، رییس خانۀ فیلم رویا و یکی از برگزار کننده‌گان این جشنواره می‌گوید که مشکلات زیادی را برای احیای سینما و حضور زنان در این بخش تحمل کرده اند. او می‌گوید، با کمترین امکانات سینما ساختند و در بدترین روزهای امنیتی در پستوها و روی فرش سیاه به جای فرش سرخ، صدای‌شان را بلند کرده اند. او می‌افزاید که با استفاده از هنر نباید اجازه بدهیم جنگ ارزش‌ها را از بین ببرد و «فیلم‌سازان توانایی تحقق این هدف را دارند.»
گیسو جهانگیری، رییس بنیاد آرمان‌شهر و یکی دیگر از برگزارکننده‌گان جشنوارۀ امسال نیز می‌گوید، چهار سال پیش بنیاد این جشنواره را در هشتم مارچ، روز جهانی زن گذاشتند، غافل از این که روزی این جشنواره بین‌المللی خواهد شد و فیلم‌سازان از گوشه‌وکنار جهان فیلم‌های‌شان را با آنان در میان می‌گذارند.
«اسباب‌بازی‌ها را بیاورید، تنفگ را بشکنانید و با هم سرود بخوانیم.» پیام این دور از جشنوارۀ بین‌المللی فیلم زنان هرات بود.
عاقله رضایی، احسان‌الله وکیلی، فرشته صافی، فیضه امینی، خادم‌حسین بهنام، صدام دلاور، صدام واحدی، سیداحمدضیا ابراهیمی، شفق سیاه‌پوش، یاسین یاوری، سیدجلال روحانی، شمیم حق‌شناس، حکیم سروش، عبدالله رضایی، غلام‌رضا جعفری، امید مرزبان، صامره رضایی، فرحناز یوسفی، زینب انتظار، غفار آزاد، رضا جعفری، مهدی پویازاده و ویگا مقربی از جمله فیلم‌سازان و هنرپیشه‌هایی بودند که در این مراسم مورد تشویق قرار گرفتند.
آقای زریاب می‌گوید، باید به سینما و هنر احترام داشت، باید سینماگران را تشویق کرد و به آنان حرمت گذاشت. این نویسندۀ افغانستانی تأکید می‌کند که اگر وضعیت هنر امروزی در کشور را با نیم سده پیش مقایسه کنیم به وضعیت خراب آن پی خواهیم برد. او می‌افزاید، در کشورهای همسایه دولت سالانه با تحمل تمام مشکلات، سینماگران را فراموش نمی‌کند و قسمتی از بودجۀ سالانه را برای این هنر تخصیص می‌دهد، اما در افغانستان هنر سینما به فراموشی سپرده شده است. او می‌گوید، ناامنی بهانۀ خوبی برای تبرئۀ حکومت نیست؛ به گفتۀ زریاب، حکومت در بهبود امنیت نیز کاری از پیش نبرده است.
ابراهیم عارفی، رییس افغان فیلم، یکی دیگر از سخنرانان این جشنواره بود. آقای عارفی با قدردانی از تمام دست‌اندرکارانی که برای برگزاری این جشنواره آب‌وتاب داشتند، می‌گوید، این جشنواره نخستین جشنواره‌یی‌ست که در منطقه برای احیای نقش زنان قدعلم کرده است.
در این مراسم گپ‌وگفت‌هایی از عدم حضور زنان در فعالیت‌های سیاسی نیز به میان آمد. اشتراک‌کننده‌گان نسبت به حضور کمرنگ زنان در بیشتر بخش‌های مدیریتی کشور شکایت داشتند و بیشتر از همه نقش زنان را در گفت‌وگوهای صلح نیز کم دانستند و می‌گویند، این روند مختص به مردان و سیاستمداران شده است.
به گفتۀ بانو ماتیلا، فیلم‌های امسال جشنوارۀ زنان هرات از افغانستان، هند، میانمار، ترکیه ، فرانسه، مصر، ایتالیا، بریتانیا، بلژیک، ایران، روسیه، آمریکا، لبنان، ویتنام، چین، بنگله‌دیش، قزاقستان، آلمان، پرتگال و کوریای جنوبی به رقابت پرداخته اند.
فاطمه معتمدآریا، انا ترزدی، سمریتی انوایتا و همایون پاییز از جمله دیگر داوران این دور از جشنواره بودند.
در این دور از جشنواره، جایزۀ بهترین صدابردار برای فیلم «فضای امن» به روزا روکس از آلمان، جایزۀ بهترین مدیر فیلم‌برداری برای فیلم «جغد شاخدار» به سویر پاسان از هند، جایزۀ بهترین بازیگر زن برای فیلم «ارزش» به اوکاترینا اوگرینا از روسیه و بهترین بازیگر مرد برای فیلم سام خوری از لبنان به «فیلم نابینای کلیسای جامع»، جایزۀ بهترین کارگردان فیلم داستانی به کامیل فونتین برای فیلم «تصادفی» از فرانسه، جایزۀ بهترین کارگردان فیلم کوتاه نیز به سیدجلال نورانی برای فیلم «آب» از افغانستان و جایزۀ بهترین فیلم مستند برای فیلم «صحنه‌هایی از یک طلاق» به شیرین برق‌نورد و محمدرضا جهان‌پناه، کار مشترک از ایران افغانستان سپرده شده است.
در این جشنواره فیلم‌سازان و هنرمندان داخلی و هنرمندانی از کشورهای ایران، هند، آمریکا، ایرلند و ایتالیا حضور داشتند.
جشنوارۀ بین‌المللی فیلم زنان هرات در سال ۱۳۹۱ راه اندازی شد و اولین جشنواره فیلم زنان در منطقه است که در سه دور گذشته میزبان حدود ۱۰۰۰ فیلم از کشورهای مختلف جهان بوده. در دور امسال این جشنواره، 200 فیلم از 20 کشور جهان با موضوع زن در چهار روز به رقابت پرداختند.
