دکتر احمدالله فیضی، معاون ریاست صحت کندهار می‌گوید که باشنده‌گان ولسوالی‌های شورابک و ریگستان این ولایت به دلیل ناامنی‌ها به خدمات بهداشتی دسترسی ندارند.
آقای فیضی در گفت‌وگویی با سلام‌وطندار می‌گوید که در نبود امنیت، تلاش‌های آن‌ها برای ارایۀ خدمات بهداشتی در این دو ولسوالی نتیجه‌یی ندارند؛ «اگر ما آن‌جا درمانگاه بسازیم، چه کسی می‌خواهد از آن نگهداری کند؟»
دکتر فیضی می‌گوید که با وجود این ناامنی‌ها، برای ارایۀ خدمات بهداشتی در شورابک و ریگستان آماده اند؛ اما بسته‌گی به این دارد که امنیت تا چه حد به آن‌ها اجازۀ ارایۀ این خدمات را می‌دهد.
محمدغوث، یکی از باشنده‌های شورابک می‌گوید که در تمام ولسوالی‌شان حتا یک پزشک و داروخانه وجود ندارد و او پس از سه روز سفر، موفق شده تا خانمش را به شفاخانه‌یی در شهر برساند.
او می‌گوید که بیشتر مردم شورابک هنوز از شیوه‌های درمانی سنتی استفاده می‌کنند و اگر خیلی وضع بیمار خراب شود، بیشتر ترجیح می‌دهند او را به پاکستان ببرند؛ زیرا جادۀ این ولسوالی به سوی شهر کندهار بسیار خراب است.
این باشندۀ ولسوالی شورابک از دولت می‌خواهد تا آن‌ها را نیز «به چشم انسان ببیند».
عبدالعزیز اکرمی، مسؤول رسانه‌های دفتر کمیسیون مستقل حقوق بشر در کندهار با ابراز نگرانی از عدم دسترسی باشنده‌های شورابک و ریگستان به خدمات درمانی می‌گوید که ادامۀ این وضعیت، در آینده «فاجعۀ بشری» خواهد آفرید.
آقای اکرمی می‌گوید: «دسترسی به خدمات بهداشتی، حق بشری هر انسان است و دولت باید به حقوق بشری باشنده‌گان فقیر هر دو ولسوالی توجه کرده و زمینۀ ارایۀ خدمات بهداشتی را برای آن‌ها فراهم کند».
بر بنیاد نتایج یک بررسی، ولسوالی شورابک بیش از 13 هزار و ریگستان 22 هزار جمعیت دارند. این دو ولسوالی در مرز با ایالت بلوچستان پاکستان و استان زاهدان ایران واقع شده اند.
