جشنواره‌یی زیر نام «شعر افغانستان بر ضد طالب‌فکری» در صفحۀ طنزی‌یی به نام «ماما وردگ» در شبکۀ اجتماعی فیسبوک به راه افتاده است و در این جشنواره، از مجموع شاعران پرآوازۀ افغانستان در سراسر جهان، شعرهایی پیرامون جنگ، انتحار، انفجار، طالب و اندیشۀ طالبانی جمع‌آوری شده است.
صفحۀ ماما وردگ هر روز با یک شعر طالب‌ستیزانه تازه می‌شود. این صفحه تا کنون توانسته نظر جمع گسترده‌یی از کاربران فیسبوک را به خود جلب کند. در پیوند به چندوچون این جشنواره، سلام‌وطندار از ماما دربارۀ چه‌گونه‌گی فکر ایجاد چنین جشنواره‌یی پرسید و ماما وردگ در پاسخ گفت که طالب زنده‌گی مردم را به کام‌شان تلخ کرده و تنها دستاوردش ویرانی و نابودی بوده است. این پدیده استعداد زنده‌گی کردن در دنیای مدرن و امروزی را ندارد. اما در این میان اندیشۀ طالبانی حتا خطرناک‌تر و ویرانگرتر از طالب مسلح است؛ چون صرفاً به پیروزی و فتح یک سرزمین قانع نیست.
ماما با اشاره به خوی و خصلت طالب و اندیشۀ طالبانی گفت، طالب در صورتی که بخواهد بقا داشته باشد، باید بر سراسر زمین حاکم شود و این شدنی نیست. امروزه هم آگاهی کافی و هم نیروی کافی برای مبارزه با طالب‌فکری وجود دارد و در نهایت امر، این پدیده به عنوان نکبت و تاریکی منزوی خواهد شد و به تاریخ خواهد پیوست. طالب با افکار و اعمالش، قتل‌عام مسلمان‌ها را توجیه‌پذیر و نفرت از مسلمان‌ها را مشروع می‌سازد.
به باور ماما وردگ در خود جوامع اسلامی، نیرویی کافی برای طرد طالب‌فکری وجود دارد. او با اشاره به ادبیات و انبوه شاعران و نویسنده‌گان افغانستانی گفت، ما هر چه که کم داشته باشیم، شاعر کم نداریم. پس چرا نباید سندی از نفرت و ستیز این همه شاعر را بر ضد طالب و طالب‌فکری برجای نگذاریم. ماما بر این باور است که شاعران باید در شکست و گریز طالب و اندیشۀ طالبانی دست کم از خود سندی به جا بگذارند. وی می‌گوید که به همین نیت تا کنون نزدیک به صد نفر از شاعران فارسی‌زبان در این جشنواره شرکت کرده اند. او با اظهار تأسف از عدم شرکت شاعران پشتوزبان و ازبیکی‌زبان، گفت که شاید ناتوانی‌اش در برقراری ارتباط با شاعران این دو زبان علت اصلی عدم شرکت آن‌ها در این جشنواره باشد.
ماما با اظهار خرسندی از راه‌اندازی این جشنواره می‌گوید که نام‌های بسیار مطرح و شناخته شده‌یی در میان این صد شاعر وجود دارد. برخی از این شاعران پس از این جشنواره نیز این مضمون را رها نکردند و باز هم شعر ضد طالبانی سرودند. ماما فکر می‌کند که مبارزه علیه طالب به وسیلۀ سرودن شعر، کاری است که می‌توان به صورت هدفمند به آن پرداخت.
ماما وردگ که خود یکی از شاعران و نویسنده‌گان مطرح کشور است؛ در مورد درک شخصی‌اش از وضعیت افغانستان، چیستی نیت طالبان و نقش دولت در ایجاد یا حل بحران در کشور گفت که مهم‌ترین خیانتی که در این پانزده سال اخیر رخ داده، گرفتن امید و شور زنده‌گی از مردم افغانستان است. تنها ماندن مردم در مقابل پدیدۀ پیچیده‌یی به نام طالب است. وی می‌گوید که در تمامی این رویدادها، حکومت و سیاست دوگانه‌اش دستی داشته است. شنیده شد که چرخ‌بال‌های ارتش ملی به طالبان تجهیزات و مهمات می‌رسانند. دیده شد که طالب در یک قدمی شخص رییس جمهور، طرفداران و هم‌دردانی دارد. چنین وضعیتی مردم را ناامیدتر می‌کند.
ماما سپس به کارنامۀ پانزده سالۀ وزارت فرهنگ اشاره می‌کند و می‌گوید، هیچ حادثۀ کلان فرهنگی‌یی در سطح ملی توسط این دستگاه طویل و عریض سازماندهی نشده است. طالب‌فکری به عنوان یک جهان‌بینی فجیع باید از ذهن مردم افغانستان زدوده می‌شد؛ شما به یاد دارید که وزارت فرهنگ اقدامی در این راستا کرده باشد؟
وی سپس در مورد راه اندازی این جشنواره گفت که با راه‌اندازی این صفحه در پی به اثبات رساندن دو نکته بوده است: اول این که طالب‌فکری در افغانستان محبوب نیست؛ و دوم این حقیقت که مشکل ما همیشه بی‌پولی نیست. می‌توان با یک طرح هم کار کرد. می‌توان یک‌تنه هم ایستاد. این جشنواره بدون گرفتن کمک مالی از کسی برگزار شده و هزینه‌اش صرفاً همان مخارج چاپ و نشر کتاب است که آن را خود ماما خواهد پرداخت. ماما در مورد حس توصیف‌ناپذیرش در سهم‌گیری و مشارکت شمار زیادی از شاعران گفت که وقتی خواهرزاده‌هایش از دوروبر دنیا برایش به خاطر برگزاری هرچه باشکوه‌تر این جشنواره، پیشنهاد کمک مالی کردند، فهمیده است که این یعنی، فکر اگر باشد، فراهم کردن وسایل اجرای فکر دشوار نیست. ماما با این جشنواره به این باور رسید که در افغانستان هم می‌شود کار سودمند کرد و برای ناامیدی هنوز بسیار زود است.
خواستیم تا برای لحظه‌یی از فضای جشنواره خارج شویم؛ به همین دلیل از ماما در مورد چه‌گونه‌گی رابطۀ مردم با شبکه‌های اجتماعی و تأثیر این رابطه بر روی سیاست جاری در کشور پرسیدیم و ماما در پاسخ گفت که بسیار اتفاق افتاده که سیاست‌مداران ما زیر تأثیر واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی، سخنان‌شان را پس گرفته اند؛ توضیح داده اند و یا رفتارشان را تغییر داده اند. واکنش‌ها نسبت به اعلامیۀ زاخیلوال مثال خوبی است. واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی سبب شد تا زاخیلوال متوجه شرم‌آور بودن موضعش شود و ناگزیر شود تا اعلامیه‌اش را از فیسبوک حذف کند. این یعنی تأثیر. به باور ماما وردگ، کاربران شبکه‌های اجتماعی در شرم‌آور ساختن هم‌دردی و هم‌فکری با طالب به خوبی عمل کرده اند.
می‌توان گفت که تا کنون در هیچ جشنوارۀ فرهنگی و ادبی‌یی در کشور، سهم‌گیری و اشتراک شاعران تا به این اندازه پر شور و گرم نبوده است. ماما خود می‌گوید، کسانی که در این جشنواره شرکت کرده اند، به هر حال پرچم‌شان بلند است. آن‌ها با تمام وجودشان ضد طالب و اندیشۀ طالبانی هستند. باید دید که ماما وردگ چه زمانی این مجموعه را تکمیل و چاپ و منتشر خواهد کرد و دسترس خواهرزاده‌هایش قرار خواهد داد.
