حدود بیست روز پیش سلاموطندار گزارشی را با عنوان «عروس خردسال؛ هیچ شبی را بدون شکنجه صبح نکردم» نشر کرد. این گزارش روایت عروس 14 سالهیی بود که زیر شکنجههای خانوادۀ خسرش هر صبح را شام و هر شام را صبح میکرد. تصویرهایی که آن زمان از وگمه به دستمان رسید حاکی از شکنجه با آهن گداخته و کندن موهایش بود، اما اکنون که با سلاموطندار گفتوگو کرده، میگوید که پس از نشر آن گزارش زندهگیاش به صورت غیرقابل باوری مورد توجه مسؤولان قرار گرفت و او از شر شکنجههای شوهرش نجات یافت.
وگمه میگوید که این گزارش سبب شد تا توجه فعالان حقوق زن به او جلب شود و حتا فرصت دادخواهی برای قربانیان خشونتهای خانوادهگی را بیابد.
این دختر خردسال، نسبت به آنچه بیست روز پیش دیده میشد، کاملاً تغییر کرده است. لبخندی مداوم بر سیمایش سایه انداخته و ظاهراً به زندهگی امیدوار است. وگمه میگوید، میخواهد ادامۀ عمرش را در دادخواهی برای زنان و دختران خشونتدیده بگذراند.
او اکنون در یکی از خانههای امن ولایت بغلان به سر میبرد. وگمه از تمام زنانی که مورد خشونت قرار دارند، میخواهد که با الگوبرداری از او در برابر خشونتها خاموش نمانند و صدایشان را بلند کنند.
خدیجه یقین، رییس امور زنان بغلان نیز در گفتوگویی با سلاموطندار، رواجهای ناپسند را علت خشونت علیه زنان میداند و از بزرگان خانوادهها میخواهد تا حقوق فرزندانشان را رعایت کنند.
وگمه به خاطر مشکلات اقتصادی خانواده، یکسال پیش با نارضایتی به عقد پسر 17 سالهیی درآمد. به نقل از گزارش قبلی و گفتههای رییس امور زنان بغلان، خانوادۀ شوهر این دختر به بهانۀ سهلانگاری در کارهای روزمرۀ خانه، آهن گداخته را به تناش فرو برده بودند، موهایش را کنده و با اسلحه بر سر و صورتش کوبیده بودند.