دانش‌مندان دانشگاه اوتا اطلاعات پیشین مربوط به مردانی چینی را که به تازه‌گی به بیماری کوید-19 مبتلا شده بودند، بررسی کردند. آنان دریافتند که ویروس کرونا از طریق سپرم غیرمحتمل است، اما هشدار دادند که این بررسی جامع نیست و نمی‌تواند امکان انتقال این ویروس از طریق رابطۀ جنسی را کاملاً رد کند.
براساس یافته‌های دانش‌مندان، انتقال ویروس کرونا از طریق رابطه جنسی بعید به نظر می‌رسد. داکتر جیمس هاتالینگ، یکی از نویسنده‌گان و استادیار بخش دستگاه تناسلی و باروری مردان می‌گوید، این مطالعۀ هرچند در مقیاس کوچک و ابتدایی ظاهراً نشان می‌دهد که ویروس کرونا از طریق اسپرم قابل انتقال نیست و این مطالعه یک دست‌آورد مهم در این عرصه به شمار می‌رود. به گفتۀ‌آقای هاتالینگ، اگر بیماری‌های نظیر کوید-19 قابلیت انتقال از طریق رابطۀ جنسی را داشته باشد، می‌تواند مانع جدی‌یی در روند پیش‌گیری ایجاد کند و در طولانی مدت پیامدهای جدی‌یی را برای سلامتی در تولید مثل مردان داشته باشد.
داکتر هاتالینگ می‌گوید که رابطۀ عاشقانه می‌تواند خطر انتشار بیماری را از طریق بوسیدن، عطسه و سرفه افزایش دهد. علاوه بر این، شماری از بیماران کوید-19 دارای هیچ نشانه‌یی از این بیماری نیستند، اما ناخواسته می‌توانند بیماری را به دیگران منتقل کنند.
یک پژوهش بین‌المللی توسط چین و آمریکا در مورد باوری و ناباروی انجام شده و انجمن پزشکی باروری آمریکا نسخۀ از آن را منتشر کرده است. پژوهش‌گران با این مطالعه می‌خواستند بفهمند که ویروس جدید کرونا که منجر به بیماری کوید-19 می‌شود نیز مانند دیگر ویروس‌های بیماری‌زا همچون ابولا و زیکا توانایی انتقال از طریق رابطۀ جنسی را دارد یا خیر. آنان برای این مطالعه ابتدا 34 مرد چینی را در طول یک‌ماه به نوع خفیف و متوسط بیماری کوید-19 مبتلا و پس از آن نمونه‌های اسپرم آنان را جمع‌آوری کردند.
آزمایش‌ها روی این نمونه‌ها انجام شد و در هیچ یک از آن‌ها ویروس کرونا دیده نشد. با این وجود، نبود ویروس در نمونه‌های اسپرم به این معنا نیست که این ویروس در بیضه‌های مردان نیز وجود ندارد.
آسیب‌های دراز مدت
پروفیسور جنگتاگوا، پژوهش‌گر موسسۀ سرطان «هانتس من» دانشگاه یوتا و یکی از نویسنده‌گان این پژوهش می‌گوید، اگر ویروس در بیضه‌ها وجود داشته باشد، اما در اسپرم موجود نباشد، قابلیت انتقال را ندارد. با این حال، وجود این ویروس در بیضه‌ها روند تولید اسپرم را در طولانی‌مدت آسیب می‌زند.
پژوهش‌گران پس از آن اطلاعاتی حاصل از یک سلول واحد که توسط یک فرد جوان اهدا شده بود را تجزیه و تحلیل کردند و این امکان را یافتند تا مواد ژنتیکی مورد استفاده در ساخت پروتئین در سلول‌های بیضه را بررسی کنند. پژوهش‌گران در این مطالعه توانستند حالت دو ژن مرتبط با ویروس کرونا را بررسی کنند. آنان دریافتند که این دو ژن به عنوان گیرنده عمل کرده و به ویروس اجازه می‌دهند تا به سلول‌ها نفوذ کرده و تکثیر شوند. ویروس کرونا برای این که بتواند سلول‌ها را به گونۀ موثر مبتلا کند، باید هر دوی این ژن‌ها یا گیرنده‌ها در یک سلول موجود باشد.
پروفیسور گوا می‌گوید، ژن‌هایی که این دو پروتئین را رمزگذاری می‌کند، تنها در چهار سلول از 6500 سلول بیضه وجود دارد و این یعنی این که بعید است این ویروس به سلول‌های بیضه‌های انسان حمله کنند. با این وجود، پژوهش‌گران می‌گویند که مطالعۀ‌شان دارای چند محدودیت مهم بوده است: تعداد نمونه‌ها در مقیاس کوچک و اهداکننده‌گانی که به بیماری نوع شدید ویروس کرونا مبتلا نبودند.
داکتر هاتالینگ می‌گوید، ممکن است فردی که به بیماری نوع شدید ویروس کرونا مبتلا شده است، تعداد زیادی از این ویروس در بدنش وجود داشته باشد که این امر احتمال این که اسپرم با این ویروس آلوده شود را بالا می برد.
او می‌افزاید، هرچند ما تا کنون پاسخی در این زمینه نیافته‌ایم، اما می‌دانیم که چنین فعالیتی را در بیماران مورد مطالعه که از بیماری نوع خفیف و متوسط کوید-19 بهبود می‌یافتند، پیدا نکردیم که این موضع اطمینان‌بخش است.
منبع: روزنامۀ دی‌سان
برگردان: علی احمدی_سلام‌وطندار
