شماری از باشنده‌گان خواجه دوکوۀ جوزجان با انتقاد از بی توجهی مسئولان محلی این ولایت به مشکل بی‌آبی شان می‌گویند، در برخی موارد خانواده‌های بی بضاعت برای بقا مجبور اند که از آب‌های ایستاده و غیرصحی استفاده کنند.
با طلوع خورشید راه ولسوالی خواجه دوکوه، یکی از نزدیک ترین ولسوالی‌های جوزجان را در پیش گرفتم. با آن که این ولسوالی از امنیت خوبی برخوردار است، اما نبود آب آشامیدنی صحی، باشنده‌گان این ولسوالی را با مشکلات زیادی روبه‌رو کرده است.
پس از ۴۰ دقیقه سفر و با گذشتن از راه‌های دشوارگذر، وارد محله‌هایی شدم که دیوارهای ازهم ریخته‌شان روایتی از جنگ و عدم تطبیق پروژه‌های توسعه‌یی دارد.
کمال ۳۴ ساله با چشمان میشی و لباس محلی که در کنار تانکر آب ایستاده است، می‌گوید، نبود آب صحی در این ولسوالی سبب شده است تا آب آشامیدنی صحی را در بدل پول خریداری کنند.
به گفتۀ او، پس از فقر و بیکاری، بزرگ‌ترین مشکلی که از سال‌های دور زنده‌گی باشنده‌گان این ولسوالی را تهدید می‌کند، نبود آب آشامیدنی صحی است .
کمال می‌افزاید، وعده‌های حکومت هم در پای ورق‌هایی باقی مانده است که باشنده‌گان این ولسوالی در آن مشکلات خود را مطرح کرده بودند.
پس از گفت‌وگو با کمال، به سراغ دیگر باشنده‌گان این ولسوالی رفتم تا نگفته‌های‌شان را بنشوم.
قدوس ۲۵ ساله با چهرۀ گندمی و چشمان آبی که در کنار خانۀ کاه‌گِلی‌اش نشسته است، پس از معرفی مختصر خودش، از بی توجهی دولت در برابر باشنده‌گان این ولسوالی شکایت می‌کند.
قدوس می‌گوید که در ۱۸ سال گذشته هیچ توجهی به این ولسوالی صورت نگرفته است.
به گفتۀ او، وی مسئولیت تأمین آب آشامیدنی ۸ خانواده را به عهده دارد که شماری از این خانواده‌ها حتا غذایی برای خوردن و سرپناهی برای زیستن ندارند .
پس از گفت‌وگو با باشنده‌گان ولسوالی خواجه دوکوه، به سراغ مسئولان محلی جوزجان در مرکز این ولایت رفتم تا مشکلات باشنده‌گان خواجه دوکوه را با آنان در میان بگذارم.
فریدون انیق، سخنگوی والی جوزجان می‌گوید، تلاش‌های آنان نیز روی انتقال آب آشامیدنی صحی به مرکز ولسوالی خواجه دوکوه متمرکز است و این مشکل در آیندۀ نزدیک حل خواهد شد.
جوزجان ولایتی در شمال افغانستان است که نبود آب آشامیدنی صحی در مرکز و شماری از ولسوالی‌های آن، به یک مشکل جدی مبدل شده است.
