سمیر ۱۴ساله که همه‌روزه از صبح تا پس از شام در ده‌افغانان شهر کابل برای موترهای شهری، مسافر صدا می‌زند، می‌گوید که پدرش در جنگهای داخلی معیوب شده و توانایی کار‌کردن را ندارد؛ از این رو، او ناگزیر است به جای رفتن به مکتب، کار کند و نان خشک‌وتری برای خانواده فراهم کند. «صبح ساعت‌های هشت تا ناوقت شب، در جاده‌های پایتخت برای موترهای لینی مسافرگیری می‌کنم، تا بتوانم برای خانواده‌ام نانی پیدا کنم.»
شماری از باشندگان کابل، با گلایه از افزایش بی‌رویه‌ی نرخ کرایه‌ی موترهای شهری، می‌گویند که رانندگان به گونه‌ی دل‌خواه کرایه‌ی مسیرهای رفت‌وآمد شان را تعیین می‌کنند. مصطفا، باشنده‌ی کابل که در مغازه‌ای در شهرنو کابل کار می‌کند و روزانه از این مسیر به کوته‌‌ی سنگی رفت‌وآمد دارد، می‌گوید که این روزها به دلیل نرخ بلند کرایه‌ی موترهای شهری، از محل کار تا خانه را پیاده می‌رود.
درباره سلام وطن‌دار
سیاست نشراتی و اصول مسلکی
سیاست حریم خصوصی
تماس با ما
فرصت‌های شغلی
ارسال معلومات و اسناد
شرایط همکاری با ما
شکایت
برنامه‌های رادیویی
فلم و عکس
آر اس اس
اشتراک در خبرنامه
